• نقاط کوچک قهوهای به ویژه هنگامی که رطوبت بالاست پدید می آیند.
• پوست شاخه ها ترک خورده و قارچ بهصورت کامل آن را در بر می گیرد.
شایع ترین علائم، بروز شانکر و شاخههای خشک شده می باشد. در مراحل اولیه، نقاط قرمز یا قهوهای مخصوصاً در رطوبت بالا پدید می آیند. با گسترش آلودگی، لکه ها کمی کشیده و درهم شده بهصورت شانکر مانند روی تنه و به سمت بالا پدید می آیند. در مرکز آلودگی، قارچ های سفید رنگی دیده میشوند.
در گونه های حساس، برگ ریزی و بروز لکه های مرده روی میوه نیز مشاهده میشود. این لکه ها در انبار یا ذخیره سازی میوه باعث گسترش پوسیدگی بیشتر میشوند.
خسارت عمدتاً ناشی از قارچ (Neofabra malicorticis) می باشد، اما قارچ های دیگر از همین خانواده نیز می توانند ایجاد آلودگی کنند.
آنها می توانند در گیاهان آلوده یا در خاک، زمستانگذرانی کرده و در شرایط مرطوب و گرم، رشد کنند.
در طول بهار، رشد خود را آغاز کرده و شروع به تولید اسپور (گَرد قارچی) میکنند. این اسپورها به راحتی می توانند از طریق آبیاری یا باران به سایر درختان یا گیاهان منتقل شده و از طریق آسیب های کوچک موجود روی پوست تنه یا روزنه های طبیعی، به داخل درخت نفوذ کنند. درختان سیب با درجات متفاوتی به این عارضه مبتلا میشوند.
• از پایه های سالم و دارای گواهی سلامت استفاده نمایید.
• بر باغات به طور منظم برای یافتن نشانه هایی از بیماری نظارت کنید.
• پس از برداشت، باقیمانده های گیاهی را جمع آوری نمایید و از گیاهان آلوده برای تهیه کود آلی استفاده نکنید.
• علف های خودرو و دیگر گیاهان میزبان در اطراف باغ را مدیریت نمایید.
• سیستم زهکشی باغ را بهبود بخشیده و از تجمع آب در یک محل جلوگیری نمایید.
• استانداردهای بهداشتی در رابطه با افراد، ماشین آلات، ابزار، لباس و کفش را رعایت نمایید.
روش های غیرشیمیایی:
• استفاده از مخلوط بردو یا سولفات مس و هیدروکسید کلسیم (20 کیلوگرم در هزار). روش ساخت این محصول در همین اپلیکیشن در قسمت اطلاعات مفید موجود می باشد.
روش های شیمیایی:
• از آنجا که استفاده از سموم شیمیایی باعث آلودگی زیست بوم و از بین رفتن موجودات مفید میشود، همیشه بعد از انجام اقدامات پیشگیرانه، رویکرد مبارزه تلفیقی با روشهای غیر شیمیایی را در اولیت قرار دهید. در صورت استفاده از روشهای شیمیایی، میزان حداقلی و استفاده از تجهیزات کالیبره اکیداً توصیه میشود.
• در صورت نیاز، مصرف یکی از انواع سموم زیر به ترتیب اولویت بهصورت محلولپاشی بعد از ریزش گلبرگها و تشکیل میوه می تواند موثر باشد:
• اکسیکلرورمس 35% (3 کیلوگرم در هزار)، کاپتان50% (3 کیلوگرم در هزار)، تیرام 80% (2 در هزار).
علت:
خسارت عمدتاً ناشی از قارچ (Neofabra malicorticis) می باشد، اما قارچ های دیگر از همین خانواده نیز می توانند ایجاد آلودگی کنند.
آنها می توانند در گیاهان آلوده یا در خاک، زمستانگذرانی کرده و در شرایط مرطوب و گرم، رشد کنند.
در طول بهار، رشد خود را آغاز کرده و شروع به تولید اسپور (گَرد قارچی) میکنند. این اسپورها به راحتی می توانند از طریق آبیاری یا باران به سایر درختان یا گیاهان منتقل شده و از طریق آسیب های کوچک موجود روی پوست تنه یا روزنه های طبیعی، به داخل درخت نفوذ کنند. درختان سیب با درجات متفاوتی به این عارضه مبتلا میشوند.
پیشگیری:
• از پایه های سالم و دارای گواهی سلامت استفاده نمایید.
• بر باغات به طور منظم برای یافتن نشانه هایی از بیماری نظارت کنید.
• پس از برداشت، باقیمانده های گیاهی را جمع آوری نمایید و از گیاهان آلوده برای تهیه کود آلی استفاده نکنید.
• علف های خودرو و دیگر گیاهان میزبان در اطراف باغ را مدیریت نمایید.
• سیستم زهکشی باغ را بهبود بخشیده و از تجمع آب در یک محل جلوگیری نمایید.
• استانداردهای بهداشتی در رابطه با افراد، ماشین آلات، ابزار، لباس و کفش را رعایت نمایید.
کنترل:
روش های غیرشیمیایی:
• استفاده از مخلوط بردو یا سولفات مس و هیدروکسید کلسیم (20 کیلوگرم در هزار). روش ساخت این محصول در همین اپلیکیشن در قسمت اطلاعات مفید موجود می باشد.
روش های شیمیایی:
• از آنجا که استفاده از سموم شیمیایی باعث آلودگی زیست بوم و از بین رفتن موجودات مفید میشود، همیشه بعد از انجام اقدامات پیشگیرانه، رویکرد مبارزه تلفیقی با روشهای غیر شیمیایی را در اولیت قرار دهید. در صورت استفاده از روشهای شیمیایی، میزان حداقلی و استفاده از تجهیزات کالیبره اکیداً توصیه میشود.
• در صورت نیاز، مصرف یکی از انواع سموم زیر به ترتیب اولویت بهصورت محلولپاشی بعد از ریزش گلبرگها و تشکیل میوه می تواند موثر باشد:
• اکسیکلرورمس 35% (3 کیلوگرم در هزار)، کاپتان50% (3 کیلوگرم در هزار)، تیرام 80% (2 در هزار).
بدون دیدگاه