• نقاطی شفاف و نقره ای روی برگها می درخشند.
• برگهایی که تحت تاثیر قارچ قرار می گیرند، براق و شفاف می شوند. آلودگی در مراحل اولیه در ابتدای شاخه است، اما در طول زمان می تواند به قسمت های دیگر درخت نیز گسترش یابد.
• در مراحل بعدی بیماری، ممکن است برگها در حاشیه ها و قسمت های میانی قهوهای شوند. سطح پوست شاخهها از بیرون بهصورت پرانتزی، سفید و ابریشمی مانند و از درون بهصورت بنفش – قهوهای پوشیده از قارچ می شود. از اواخر تابستان، قارچ به کل سطوح رسیده و موجب مرگ کامل گیاه می شود.
• خسارت توسط قارچ (Chondrostereum purpureum) ایجاد می شود که آلودگی قابل توجهی را در تنه و شاخههای مرده ایجاد میکند. این قارچ آلودگی را روی گیاه تولید میکند که بعدها آزاد شده و توسط باد و رطوبت به درختان سالم منتقل می شود.
• عفونت از طریق زخم های عمدتاً ناشی از هرس، وارد گیاه می شود. آنها همچنین سمی را از طریق شیره نباتی وارد برگها می کنند که سبب آسیب رساندن به بافت ها و جدا شدن آنها می شود و یک حالت نقره ای به آنها می دهد. بنابراین با وجودی که قارچ هنوز در برگها حضور واضحی ندارد باعث مرگ آنها می شود.
• روزهای بارانی، مه آلود یا مرطوب بدون باد یا نور آفتاب، شرایط مناسب برای انتشار عفونت قارچی را فراهم میکند.
• فقط با ابزار تمیز و ضد عفونی کار کنید. ابزار و ادوات باغبانی را می توان با الکل یا هیپوکلریت سدیم (آب ژاول) ضد عفونی کرد.
• هنگامیکه گیاهان مرطوب هستند، از کار در باغ خودداری کنید.
• بر باغات به طور منظم برای یافتن نشانه هایی از بیماری نظارت کنید.
• در طول فعّالیت باغبانی از آسیب به درختان جلوگیری نمایید.
• هرس معمولی در اواخر بهار یا تابستان از عفونت می کاهد.
• برای جلوگیری از آلوده شدن گیاهان بعد از هرس، زخم ها را با چسب مخصوص پوشش دهید.
• مواد هرس شده و ضایعات را بلافاصله در خارج از باغ بسوزانید.
روش های غیرشیمیایی:
• رنگ کردن یا چسب زدن جای هرس و یا تیمار زخم هرس با مخلوط بردو یا سولفات مس و هیدروکسید کلسیم (10 کیلوگرم در هزار) به عنوان یک عمل استاندارد توصیه می شود. با این حال، برخی از متخصصان بر این باورند که بهترین درمان این است که این عارضه به طور طبیعی درمان شود.
روش های شیمیایی:
• از آنجا که استفاده از سموم شیمیایی باعث آلودگی زیستبوم و از بین رفتن موجودات مفید می شود، همیشه بعد از انجام اقدامات پیشگیرانه، رویکرد مبارزه تلفیقی با روش های غیرشیمیایی را در اولیت قرار دهید. در صورت استفاده از روش های شیمیایی، میزان حداقلی و استفاده از تجهیزات کالیبره اکیداً توصیه می شود.
• در صورت احتمال بروز عارضه یا در اوایل بیماری، از کود-سم پتاسیم فسفیت به میزان تقریبی 5 لیتر در هکتار بهصورت خاکی استفاده نمایید. این محصول علاوه بر استحکام بافت های گیاهی، موجب ترشّح موادی می شود که گیاه را در برابر بیماری ها مقاوم میکند.
• در بسیاری از موارد، درختان به طور طبیعی بعد از حمله این قارچ بهبود می یابند، بنابراین توصیه می شود قبل از انجام اقدامات دیگر، صبور باشید.
• در شرایط بحرانی مصرف یکی از انواع سموم زیر می تواند موثر باشد که باید بهصورت چرخشی استفاده نمود:
• تتراکونازول 10% (300 سیسی در هزار)،
• دینوکاپ 35% (100 سیسی در هزار).
علت:
• خسارت توسط قارچ (Chondrostereum purpureum) ایجاد می شود که آلودگی قابل توجهی را در تنه و شاخههای مرده ایجاد میکند. این قارچ آلودگی را روی گیاه تولید میکند که بعدها آزاد شده و توسط باد و رطوبت به درختان سالم منتقل می شود.
• عفونت از طریق زخم های عمدتاً ناشی از هرس، وارد گیاه می شود. آنها همچنین سمی را از طریق شیره نباتی وارد برگها می کنند که سبب آسیب رساندن به بافت ها و جدا شدن آنها می شود و یک حالت نقره ای به آنها می دهد. بنابراین با وجودی که قارچ هنوز در برگها حضور واضحی ندارد باعث مرگ آنها می شود.
• روزهای بارانی، مه آلود یا مرطوب بدون باد یا نور آفتاب، شرایط مناسب برای انتشار عفونت قارچی را فراهم میکند.
پیشگیری:
• فقط با ابزار تمیز و ضد عفونی کار کنید. ابزار و ادوات باغبانی را می توان با الکل یا هیپوکلریت سدیم (آب ژاول) ضد عفونی کرد.
• هنگامیکه گیاهان مرطوب هستند، از کار در باغ خودداری کنید.
• بر باغات به طور منظم برای یافتن نشانه هایی از بیماری نظارت کنید.
• در طول فعّالیت باغبانی از آسیب به درختان جلوگیری نمایید.
• هرس معمولی در اواخر بهار یا تابستان از عفونت می کاهد.
• برای جلوگیری از آلوده شدن گیاهان بعد از هرس، زخم ها را با چسب مخصوص پوشش دهید.
• مواد هرس شده و ضایعات را بلافاصله در خارج از باغ بسوزانید.
کنترل:
روش های غیرشیمیایی:
• رنگ کردن یا چسب زدن جای هرس و یا تیمار زخم هرس با مخلوط بردو یا سولفات مس و هیدروکسید کلسیم (10 کیلوگرم در هزار) به عنوان یک عمل استاندارد توصیه می شود. با این حال، برخی از متخصصان بر این باورند که بهترین درمان این است که این عارضه به طور طبیعی درمان شود.
روش های شیمیایی:
• از آنجا که استفاده از سموم شیمیایی باعث آلودگی زیستبوم و از بین رفتن موجودات مفید می شود، همیشه بعد از انجام اقدامات پیشگیرانه، رویکرد مبارزه تلفیقی با روش های غیرشیمیایی را در اولیت قرار دهید. در صورت استفاده از روش های شیمیایی، میزان حداقلی و استفاده از تجهیزات کالیبره اکیداً توصیه می شود.
• در صورت احتمال بروز عارضه یا در اوایل بیماری، از کود-سم پتاسیم فسفیت به میزان تقریبی 5 لیتر در هکتار بهصورت خاکی استفاده نمایید. این محصول علاوه بر استحکام بافت های گیاهی، موجب ترشّح موادی می شود که گیاه را در برابر بیماری ها مقاوم میکند.
• در بسیاری از موارد، درختان به طور طبیعی بعد از حمله این قارچ بهبود می یابند، بنابراین توصیه می شود قبل از انجام اقدامات دیگر، صبور باشید.
• در شرایط بحرانی مصرف یکی از انواع سموم زیر می تواند موثر باشد که باید بهصورت چرخشی استفاده نمود:
• تتراکونازول 10% (300 سیسی در هزار)،
• دینوکاپ 35% (100 سیسی در هزار).
بدون دیدگاه