بلاست

• این بیماری تمام قسمت های روی زمین مانند برگ، گره ها، پانیکول و در برخی از موارد غلاف را تحت تاثیر قرار می دهد.
• قسمت های بیضی شکل قهوه‌ای رنگ پریده روی برگ ها با مرزهای مرده و خاکستری دیده می شوند.
• رشد این عوامل و افزایش شدّت بیماری باعث خشک شدن تدریجی برگ می شود. اگر غلاف برگ و طوقه آلوده شود، درمان گیاه از نظر اقتصادی به صرفه نیست. گره ها نیز می توانند تحت تاثیر قرار بگیرند.
• با قهوه‌ای و فاسد شدن گره ها، ساقه به یکباره می شکند و در برخی از موارد همزمان می تواند باعث مرگ نشاها و گیاهان جوان نیز شود.
• اگر با وجود بیماری، گیاه به مرز بلوغ برسد، سطح برگ ها بسیار کوچک است و پر شدن دانه و عملکرد محصول به شدّت تحت تاثیر قرار می گیرد. این بیماری یکی از مخرب ترین بیماری ها در ایران و قاره آسیا می باشد.

• خسارت توسط قارچ (Pyricularia oryzae) ایجاد می شود که می تواند غلات دیگر مانند گندم، جو، ارزن و چاودار را نیز آلوده کند.
• آلودگی قارچی می‌توانند روی بقایای گیاه برداشت شده باقی مانده و به فصل بعد منتقل شوند. معمولاً با رشد گیاه و بلوغ بیشتر، حساسیت گیاه نسبت به این بیماری کاهش می یابد. درجه حرارت سرد، بارندگی های مکرر و همچنین رطوبت کم خاک از عوامل مهم گسترش این عارضه می باشند. رطوبت طولانی مدّت برگ نیز، از عوامل اصلی حساسیت گیاه به این قارچ می باشد.
• در برنج خشکه کاری اختلاف دما بین شب و روز باعث افزایش علائم این بیماری می شود. سطح بالای نیتروژن خاک و میزان سیلیس پایین، باعث افزایش شدّت بیماری خواهد شد.

• کشت زود هنگام بلافاصله بعد از پایان فصل باران، خسارت را کاهش می دهد.
• حفظ مداوم شالیزار به منظور جلوگیری از خروج آب و ایجاد تنش خشکی.
• سطح سیلیس مورد نیاز را بر اساس کمبود تامین نمایید. منابع ارزان سیلیس شامل کاه و کلش برنج و گندم می باشد که با کمپوست کردن آنها می توانید به عنوان کود استفاده نمایید. از گیاهان آلوده برای تهیه کود آلی استفاده نکنید.
• برنامه تغذیه ای مناسب با توجه به میزان و نوع مورد نیاز کود ازت و فسفر اعمال کنید. توجه داشته باشید بر اساس قانون بازده نزولی، مصرف بیش از حد کودها منجر به افزایش معنی دار محصول نخواهد شد (اطلاعات بیشتر در مورد انواع کود ازت در بخش کمبود نیتروژن موجود می باشد).
• علف های خودرو و دیگر گیاهان میزبان در شالیزار و اطراف آن را مدیریت کنید.
• پس از برداشت، باقیمانده های گیاهی را به منظور جلوگیری از انتقال قارچ جمع آوری نمایید.
• برای جلوگیری از گسترش قارچ، در صورت امکان تناوب کشت 3 ساله با گیاهان غیر میزبان مانند کلزا، کنجد، آویشن و گاوزبان را اجرا نمایید.

روش های غیرشیمیایی:

• تا کنون هیچ گونه درمان غیرشیمیایی موثر علیه این بیماری یافت نشده. در صورتی که شما تجربه استفاده از راهکار موثری را دارید، لطفاً با استفاده از امکانات ارتباطی زیر، آن را با دیگر کاربران به اشتراک گذاشته و از نظرات آنها مطلع شوید. ما بی صبرانه منتظر شنیدن تجربیات شما در این زمینه هستیم.

روش های شیمیایی:

• در صورت مشاهده این عارضه در خزانه یا شالیزار بعد از ظهور حدود نیمی از خوشه ها، مصرف یکی از انواع سموم زیر می تواند موثر باشد که برای جلوگیری از ایجاد مقاومت، باید به‌صورت چرخشی استفاده نمود:

• تیوفنات‌متیل + تری‌سیکلازول 72/5% (نیم کیلوگرم در هکتار)،
• تری‌سیکلازول 75% (نیم کیلوگرم در هکتار)،
• ادیفنفوس 50%* (1 لیتر در هکتار)، کارپروپامید30% (400 سی‌سی در هکتار)،
• تری‌فلوکسی‌استروبین + تبوکونازول 72% (150 گرم در هکتار).