بید انگور

• در اوایل بهار، کرم ها از جوانه های گل و بافت های برگ تغذیه می کنند و منجر به اسکلتی شدن بافت ها می شوند. آنها می توانند پوست را از بین برده و از اندام های داخلی گیاه تغذیه کنند. علاوه بر آسیب آنها به برگ، بیمارگرهای فرصت طلب نیز فرصت را مغتنم شمرده و باعث آسیب می شوند.
• به‌جز درختان میوه، انواع دیگری از گیاهان مانند جو، یولاف، خردل و پنیرک نیز برای این حشره جذابیت دارند و به عنوان میزبان های جایگزین عمل می کنند.

• خسارت روی برگ به واسطه فعالیت تغذیه ای (Argyrotaenia ljungiana) ایجاد می شود. افراد بالغ بالهای پهن حدود 15 میلی متر و پیشانی قهوه ای مایل به سبز با چند نوار تیره و لبه های رنگی قهوه ای دارند. لارو، زمستان را در پیله روی برگ یا روی ضایعات ریخته شده کف زمین یا دیگر میزبان های وحشی می گذراند.
• در بهار، ماده ها تخم ها را که در حدود 50 عدد می باشد را در سطح برگ قرار می دهند. کرمهای خارج شده از تخم، سبز رنگ و کمی شفاف و قهوه ای هستند. آنها ابتدا از برگ تغذیه کرده و برگ را تا جایی که فقط رگبرگ های آن باقی بماند رها نمی کنند. لاروهای قدیمی‌تر به منظور ساخت پناهگاه روی برگ ها شبکه ای از تار یا رول هایی را می بافند.
• در سال سه نسل متوالی می توانند به‌صورت تداخلی داشته باشند که همه آنها ممکن است در فصل رشد بروز کنند.

• بر باغات به‌طور منظم برای یافتن نشانه هایی از خسارت حشره نظارت کنید.
• از تله های فرمونی یا نوری برای جذب پروانه ها و نظارت و کنترل بر جمعیت آنها استفاده نمایید.
• مدیریت کف باغ شامل جمع آوری و سوزاندن بقایای برگ ها و چوب های مرده را به‌طور جدی اعمال کنید، چرا که این حشره در لابلای آنها مخفی می شود.
• اطمینان حاصل کنید که با استفاده از حشره کش های شیمیایی در مقیاس وسیع، دشمنان طبیعی نابود نشوند.

روش های غیرشیمیایی:
• زنبورهای پارازیت کننده تریکوگراما (Trichogramma embryophagum) می توانند از طریق پارازیت کردن تخم حشرات در کنترل آنها بسیار موثر باشند.

• زیست کش های بیولوژیک حاوی باکتری های باسیلوس (Bacillus thuringiensis) نتایج خوبی در کنترل جمعیت آنها نشان داده اند و مصرف آن در دنیا بسیار پرکاربرد است.

• در آلودگی های شدید می توان از ترکیباتی مانند عصاره گل داودی، صابون های اسیدی با خاصیت حشره کشی و روغن امولسیون شونده (15 لیتر در هزار) برای کنترل جمعیت آنها استفاده کرد. این ترکیبات روی تخم ها و لارو ها تاثیر می گذارند.

روش های شیمیایی:
• از آنجا که استفاده از سموم شیمیایی باعث آلودگی زیست بوم و از بین رفتن موجودات مفید می شود، همیشه بعد از انجام اقدامات پیشگیرانه، رویکرد مبارزه تلفیقی با روش های غیر شیمیایی را در اولیت قرار دهید. در صورت استفاده از روش های شیمیایی، میزان حداقلی و استفاده از تجهیزات کالیبره اکیدا توصیه می شود.

• زمان مصرف سموم هنگامی است که ماده بالغ در حال تخم‌گذاری است و یا 50٪ تخم ها باز شده اند. استفاده زیاد از این حشره کش ها ممکن جمعیت آنها را افزایش دهد زیرا شکارچیان مفید نیز کشته می شوند.
• مصرف یکی از انواع زیست کش های زیر به‌صورت چرخشی می تواند موثر باشد که برای جلوگیری از ایجاد مقاومت، باید یکی از آنها را برای یک نسل از حشره استفاده کرد و برای نسل بعدی از مورد دیگری استفاده نمود:

• ایندوکساکارب 15% (200 میلی‌لیتر در هکتار) برای کنترل لاروها.
• دیازینون 60% (2 لیتر در هزار)، دیمتوات 40% (1 لیتر در هزار) و استامی‌پراید 20% (نیم کیلوگرم در هزار) برای کنترل همزمان لاروها و شب پره ها.
• در برخی از کشورها برای کنترل این حشره از کلرپیریفوس، سایپرمترین و مالاتیون نیز استفاده می کنند.