بید زمستانه

• حملات کرم ها می تواند برای اولین بار در بهار، علائم آسیب را نشان دهد. جمعیت اصلی در اواسط بهار زمانی که برگ ها به‌طور کامل گسترش می یابند دیده می شوند. آنها در فصل بهار حفره هایی را در درخت و برگ ایجاد می‌کنند که با گذشت زمان و توسعه رشد، این حفره ها بزرگتر می شوند.
• کرم ها از جوانه های گل و میوه های در حال رشد تغذیه می کنند. هنگامی که یک جوانه به طرز نسبتاً کامل از بین رفت، به جوانه های دیگر مهاجرت کرده و روند را تکرار می کنند. آسیب اصلی زمانی پدیدار می شود که میوه ها یا برگ ها به حداکثر اندازه خود رسیده اند. حفره های کوچکی که توسط این حشره ایجاد شده روی میوه به وضوح دیده می شوند.

• خسارت، ناشي از فعالیت تغذیه ای بید زمستانی (Operophtera brumata) می باشد.
• پس از جفتگیری، افراد ماده شروع به تخم ریزی در شکاف های پوستی به منظور محافظت از تخم ها در زمستان می کنند. کرم های تازه هنگامی که درجه حرارت در حدود 12 درجه سانتی‌گراد می شود از تنه درختان خارج شده و روی جوانه های تازه ظهور یافته استقرار می یابند. آنها نمی توانند وارد جوانه های بسته شوند ولی می توانند به بافت نرم زیر آن آسیب بزنند.
• تابستان های مرطوب، بهترین شرایط برای این حشره را مهیا می کند. پروانه های بالغ برای پوره شدن روی خاک می افتند تا چرخه تکرار شود. گیاهان میزبان این حشره عبارتند از زردآلو، گیلاس، سیب، آلو و برخی از درختان جنگلی.

• بر باغات به‌طور منظم برای یافتن نشانه هایی از بیماری نظارت کنید.
• از کاشت گیاهان میزبان در نزدیکی باغ اجتناب کنید.
• علف های خودرو را وجین کنید زیرا می توانند به عنوان میزبان جایگزین باشند.
• تخم های آنها را با یک قلم مو از درخت بزدایید.
• مدیریت کف باغ شامل جمع آوری و سوزاندن بقایای برگ ها و چوب های مرده را به‌طور جدی اعمال کنید، چرا که این حشره در لابلای آنها مخفی می شود و این پاکسازی آنها را در معرض دید شکارگران طبیعی قرار می دهد.

روش های غیرشیمیایی:
• زیست کش های بیولوژیک حاوی باکتری های باسیلوس (Bacillus thuringiensis) نتایج خوبی در کنترل جمعیت آنها نشان داده اند.
• در پاییز، استفاده از کارت های چسبناک محکم بسته شده دور تنه باعث جلوگیری از حرکت آنها از خاک به بالای گیاه یا در دام افتادن در هنگام پرواز می شود.

• کاشت و نگهداری از درختان بلند تاثیر بسیار زیادی در کنترل این حشره دارد. چرا که این درختان محلی برای آشیانه سازی و ازدیاد پرندگان است. حضور پرندگان هم باعث شکار طبیعی حشرات می شود، هم فضولات آنها باعث افزایش باروری خاک می گردد.

روش های شیمیایی:
• از آنجا که استفاده از سموم شیمیایی باعث آلودگی زیست‌بوم و از بین رفتن موجودات مفید می شود، همیشه بعد از انجام اقدامات پیشگیرانه، رویکرد مبارزه تلفیقی با روش های غیرشیمیایی را در اولیت قرار دهید. در صورت استفاده از روش های شیمیایی، میزان حداقلی و استفاده از تجهیزات کالیبره اکیداً توصیه می شود.

• مصرف یکی از انواع زیست کش های زیر به‌صورت چرخشی می تواند موثر باشد که برای جلوگیری از ایجاد مقاومت، باید یکی از آنها را برای یک نسل از حشره استفاده کرد و برای نسل بعدی از مورد دیگری استفاده نمود:

• دیازینون 60% (1/5 لیتر در هزار)،
• ایندوکساکارب 15% (250 میلی‌لیتر در هکتار) و استامی‌پراید 20% (نیم کیلوگرم در هزار).
• محصولات دیگری که برای کنترل این حشره استفاده می شوند شامل سایپرمترین 40% (750 سی‌سی در هزار) و مالاتیون 57% (1/5 لیتر در هزار) می باشد.