• با نیش خود شیره نباتی را می مکند.
• تغذیه آنها باعث کاهش کیفیت دانه گندم می شود.
• خسارت عمدتاً توسط گونه های (.Limothrips spp) و (Frankliniella tritici) ایجاد می شود. این حشره تخم های خود را روی گیاه میزبان می گذارد.
• پس از خروج لاروها از تخم، بلافاصله شروع به تغذیه و ایجاد خسارت به گیاه می کنند. قبل از تبدیل آنها به شفیره، ابتدا مرحله پیش شفیرگی را طی می کنند، سپس تبدیل به حشره بالغ می شوند و مجدداً شروع به تغذیه از گیاه می کنند. در اواخر بهار و اوایل تابستان همزمان با برداشت محصول، لارو های سن دوم داخل کاه و کلش در مزرعه رفته و تا فرا رسیدن سرما در آنجا باقی مانده و سپس در پاییز وارد خاک می شوند.
• تشخیص این حشره بهدلیل اندازه کوچک و میکروسکوپی بسیار دشوار است. همین عامل باعث پتانسیل گسترش و شیوع زیاد این حشره نیز شده است. خوشبختانه در اکثر موارد، سمپاشی برای سِن گندم، منجر به کنترل تریپس ها هم می شود.
خسارت عمدتا توسط گونه های (Haplothrips tritici) و (H. aculeatus) ایجاد می شود. این حشره تخم های خود را روی گیاه میزبان می گذارد.
پس از خروج لاروها از تخم، بلافاصله شروع به تغذیه و ایجاد خسارت به گیاه می کنند. قبل از تبدیل آنها به شفیره، ابتدا مرحله پیش شفیرگی را طی می کنند، سپس تبدیل به حشره بالغ می شوند و مجدداً شروع به تغذیه از گیاه می کنند. در اواخر بهار و اوایل تابستان همزمان با برداشت محصول، لارو های سن دوم داخل کاه و کلش در مزرعه رفته و تا فرا رسیدن سرما در آنجا باقی مانده و سپس در پاییز وارد خاک می شوند. تشخیص این حشره به دلیل اندازه کوچک و میکروسکوپی بسیار دشوار است. همین عامل باعث پتانسیل گسترش و شیوع زیاد این حشره نیز شده است.
خوشبختانه در اکثر موارد، سمپاشی برای سِن گندم، منجر به کنترل تریپس ها هم می شود.
• از بذر های سالم و دارای گواهی سلامت استفاده نمایید.
• تناوب زراعی با گیاهانی غیر از غلات بسیار موثر است.
• کاشت و برداشت زودتر، تا حدودی مانع از گسترش خسارت می شود.
• از مصرف بیش از حد حشره کش های وسیع الطیف که اکثر حشرات را غیر انتخابی از بین میبرند و می توانند حشرات مفید را نیز نابود کنند، اجتناب نمایید.
• سطح سلیس مورد نیاز بر اساس کمبود در خاک را تامین نمایید. منابع ارزان سیلیس شامل کاه و کلش برنج و گندم می باشد که با کمپوست کردن می توانید از آنها به عنوان کود استفاده نمایید. از گیاهان آلوده برای تهیه کود آلی استفاده نکنید.
روش های غیرشیمیایی:
• عوامل مختلف کنترل بیولوژیکی مانند سن شکارگر (minute pirate bugs) و كنههای خانواده فيتوزئيده (Neoseiulus cucumeris) و (Amblyseius swirskii) کنترل مؤثری روی این حشره دارند.
• حشرات شکارگر مانند (syrphid fly larvae) که از لارو تریپس تغذیه می کنند به عنوان محصولات تجاری در بازار وجود دارند.
روش های شیمیایی:
• از آنجا که استفاده از سموم شیمیایی باعث آلودگی زیست بوم و از بین رفتن موجودات مفید می شود، همیشه بعد از انجام اقدامات پیشگیرانه، رویکرد مبارزه تلفیقی با روش های غیر شیمیایی را در اولیت قرار دهید. در صورت استفاده از روش های شیمیایی، میزان حداقلی و استفاده از تجهیزات کالیبره اکیداً توصیه می شود.
• آستانه اقتصادی مبارزه شیمیایی با تریپس ها 6 تا 8 تریپس در هر بوته می باشد.
• مصرف یکی از انواع زیست کش های زیر بهصورت چرخشی می تواند موثر باشد که برای جلوگیری از ایجاد مقاومت، باید یکی از آنها را برای یک نسل از حشره استفاده کرد و برای نسل بعدی از مورد دیگری استفاده نمود:
• مالاتیون 57% (2 لیتر در هزار)،
• امامکتین 5% (1 لیتر در هزار)،
• دیازینون 60% (1/5 لیتر در هزار)،
• پریمیکارب 50% (نیم کیلوگرم در هزار).
علت:
خسارت عمدتا توسط گونه های (Haplothrips tritici) و (H. aculeatus) ایجاد می شود. این حشره تخم های خود را روی گیاه میزبان می گذارد.
پس از خروج لاروها از تخم، بلافاصله شروع به تغذیه و ایجاد خسارت به گیاه می کنند. قبل از تبدیل آنها به شفیره، ابتدا مرحله پیش شفیرگی را طی می کنند، سپس تبدیل به حشره بالغ می شوند و مجدداً شروع به تغذیه از گیاه می کنند. در اواخر بهار و اوایل تابستان همزمان با برداشت محصول، لارو های سن دوم داخل کاه و کلش در مزرعه رفته و تا فرا رسیدن سرما در آنجا باقی مانده و سپس در پاییز وارد خاک می شوند. تشخیص این حشره به دلیل اندازه کوچک و میکروسکوپی بسیار دشوار است. همین عامل باعث پتانسیل گسترش و شیوع زیاد این حشره نیز شده است.
خوشبختانه در اکثر موارد، سمپاشی برای سِن گندم، منجر به کنترل تریپس ها هم می شود.
پیشگیری:
• از بذر های سالم و دارای گواهی سلامت استفاده نمایید.
• تناوب زراعی با گیاهانی غیر از غلات بسیار موثر است.
• کاشت و برداشت زودتر، تا حدودی مانع از گسترش خسارت می شود.
• از مصرف بیش از حد حشره کش های وسیع الطیف که اکثر حشرات را غیر انتخابی از بین میبرند و می توانند حشرات مفید را نیز نابود کنند، اجتناب نمایید.
• سطح سلیس مورد نیاز بر اساس کمبود در خاک را تامین نمایید. منابع ارزان سیلیس شامل کاه و کلش برنج و گندم می باشد که با کمپوست کردن می توانید از آنها به عنوان کود استفاده نمایید. از گیاهان آلوده برای تهیه کود آلی استفاده نکنید.
کنترل:
روش های غیرشیمیایی:
• عوامل مختلف کنترل بیولوژیکی مانند سن شکارگر (minute pirate bugs) و كنههای خانواده فيتوزئيده (Neoseiulus cucumeris) و (Amblyseius swirskii) کنترل مؤثری روی این حشره دارند.
• حشرات شکارگر مانند (syrphid fly larvae) که از لارو تریپس تغذیه می کنند به عنوان محصولات تجاری در بازار وجود دارند.
روش های شیمیایی:
• از آنجا که استفاده از سموم شیمیایی باعث آلودگی زیست بوم و از بین رفتن موجودات مفید می شود، همیشه بعد از انجام اقدامات پیشگیرانه، رویکرد مبارزه تلفیقی با روش های غیر شیمیایی را در اولیت قرار دهید. در صورت استفاده از روش های شیمیایی، میزان حداقلی و استفاده از تجهیزات کالیبره اکیداً توصیه می شود.
• آستانه اقتصادی مبارزه شیمیایی با تریپس ها 6 تا 8 تریپس در هر بوته می باشد.
• مصرف یکی از انواع زیست کش های زیر بهصورت چرخشی می تواند موثر باشد که برای جلوگیری از ایجاد مقاومت، باید یکی از آنها را برای یک نسل از حشره استفاده کرد و برای نسل بعدی از مورد دیگری استفاده نمود:
• مالاتیون 57% (2 لیتر در هزار)،
• امامکتین 5% (1 لیتر در هزار)،
• دیازینون 60% (1/5 لیتر در هزار)،
• پریمیکارب 50% (نیم کیلوگرم در هزار).
بدون دیدگاه