تریپس

• این حشره با استفاده از اندام‌‌های دهانی خود در محل تغذیه خراش ایجاد می‌‌کند و به این ترتیب شیره گیاه را می مکد. لاروها و افراد بالغ از بافت‌های گیاهی تغذیه کرده و تکه های نقره ای کوچکی را در قسمت بالای برگ ایجاد می کنند، اثری که به عنوان “نقراب” شناخته می شود. در زیر و کنار برگ، تریپس ها و لاروهای آن به شکل گروهی قرار دارند. لاروها باعث تغییر رنگ برگ ها به زرد، سفید و تغییر شکل آن می شوند.
• خسارت مستقیم حشره باعث ایجاد بدشکلی و پیچیدگی در برگ می‌‌شود و گیاه را از رشد طبیعی باز می‌‌دارد. علاوه بر این، خسارت غیرمستقیم از طریق انتقال برخی از ویروس‌‌ها اتفاق می‌‌افتد.

عارضه توسط انواع مختلفی از تریپس‌‌ها ایجاد می‌‌شود. از جمله آنها می‌‌توان به تریپس غربی گل (Frankliniella occidentalis) و تریپس گلابی (Taeniothrips inconsequens) اشاره کرد. به‌طور کلی این حشره در مرحله بلوغ، بدنی استوانه ای و کشیده دارد.

ماده‌‌ها از نرها کوچکتر بوده و اندام تخم‌‌ریز در انتهای شکم دیده نمی‌‌شود. رنگ حشرات بالغ با توجه به گونه متغیر بوده و غالباً از سفید شفاف تا سیاه می باشد.

از دیگر ویژگی‌‌های مشترک می‌‌توان به محل تخم‌‌گذاری آنها اشاره کرد که داخل برگ می‌‌باشد. این حشرات 6 مرحله در چرخه زندگی خود دارند که شامل تخم، دو مرحله لاروی، پیش شفیرگی، شفیرگی و بلوغ می‌‌باشد.

• از پایه سالم و دارای گواهی سلامت استفاده کنید.
• از کارت های چسبناک آبی در سطح وسیع استفاده نمایید.
• نظارت و کنترل علف های خودرو در داخل و اطراف باغ ضروری است.
• پس از برداشت از بقایای گیاهی آلوده برای تهیه کود آلی استفاده نکنید.
• برای اخلال در فعالیت پرواز این حشرات، از مالچ های منعکس کننده نور استفاده کنید.
• افراد بالغ می توانند به آسانی توسط باد، لباس، تجهیزات و ظروف انتقال یابند.
• خاک را برای از بین بردن شفیره ها توسط شکارگرهای طبیعی، شخم بزنید.
• سعی شود مبارزه در یک سطح وسیع و توسط کلیه کشاورزان به‌صورت همزمان اجرا شود.
• از حشره‌کش های وسیع الطیف که اکثر حشرات را غیر انتخابی از بین می‌برند و می توانند حشرات مفید را نیز بکشند، استفاده نکنید.
• خاک دیاتومه (diatomaceous) را در اطراف پایه گیاه و برگ گیاهان برای از بین بردن تریپس و لارو آنها در شب هنگام بپاشید.

روش‌های غیرشیمیایی:

• قارچ بیمارگر (Lecanicillium muscarium) می تواند وارد بافت حشره شده و با رشد در بدن تریپس، لاروها را از بین ببرد. این قارچ مشابه همین کار را با مگس سفید هم انجام می دهد. مدت زمان لازم برای عملکرد قارچ حدود 10 روز است.
• از آنجا که این حشره نسبت به گوگرد حسّاس می‌‌باشد، گوگردپاشی نقش مؤثری در دور کردن آنها دارد. استفاده از گوگرد یا سولفور به اشکال و روش‌های مختلف برای کنترل آنها کاربرد دارد که بر اساس نیاز و دسترس بودن، می توان یکی از این روش ها را اجرا کرد:
• گوگرد 80% به فرم سوسپانسیون معلق در آب (2 لیتر در هزار).
• گوگرد 95% پالایشگاهی به فرم گرانول یا پودری با قابلیت تر شوندگی (25 کیلوگرم در هزار).

* استفاده از گوگرد فقط در مواقع بحرانی و یکسال در میان باشد. به‌دلیل مضرات بلند مدّت، به هیچ عنوان محلولپاشی دائمی گوگرد نداشته باشید، هر چند موفقیت خوبی در کنترل عارضه داشته باشد. مصرف گوگرد در زمان گلدهی یا روی میوه‌های در حال رسیدن مجاز نیست. همچنین استفاده از گوگرد نباید در دمای زیر 15 درجه و بالای 35 درجه سانتی‌گراد باشد*

روش‌های شیمیایی:

• از آنجا که استفاده از سموم شیمیایی باعث آلودگی زیست بوم و از بین رفتن موجودات مفید می‌شود، همیشه بعد از انجام اقدامات پیشگیرانه، رویکرد مبارزه تلفیقی با روش‌های غیر شیمیایی را در اولیت قرار دهید. در صورت استفاده از روش‌های شیمیایی، میزان حداقلی و استفاده از تجهیزات کالیبره اکیدا توصیه می‌شود.
• شستشوی درخت با صابون اسیدی باعث کاهش جمعیت آنها می‌شود. استفاده از حشره‌کش های حاوی عصاره سیر و فلفل تند، باعث خروج آنها از لابلای گیاهان شده و در مقابل عوامل کنترلی دیگر آسیب پذیر می کند. مصرف این‌گونه حشره‌کش ها باید حدود 2 ساعت قبل از مصرف حشره‌کش های تکمیلی باشد.
• در صورت نیاز، مصرف یکی از انواع زیست کش های زیر به‌صورت چرخشی می تواند موثر باشد که برای جلوگیری از ایجاد مقاومت، باید یکی از آنها را برای یک نسل از حشره استفاده کرد و برای نسل بعدی از مورد دیگری استفاده نمود:
• دیازینون 60% (1 لیتر در هزار)،
• امامکتین 5% (1 لیتر در هزار)،
• مالاتیون 57% (1 لیتر در هزار)،
• اکسی‌دیمتون‌متیل 25% (نیم لیتر در هزار)،

سایپرمترین 40% (750 سی‌سی در هزار).