حشره گال زای آسیایی

• این عارضه سبب بروز ساختارهای گال مانند روی پنجه ها شده که باعث به وجود آمدن برگ های نقره ای در برنج می شود، به همین دلیل به آن بیمای برگ پیازی یا برگ نقره ای نیز می گویند.
• پنجه های آسیب دیده موجب جلوگیری از رشد برگ ها و از بین رفتن پانیکول ها می شوند. گیاه از رشد بازمانده، برگ ها تغییر شکل یافته، خم شده و حالت رول مانند به خود می‌گیرند. این علائم با کمبود پتاسیم یا شوری خاک و آسیب تریپس برنج مشابه است، به همین دلیل برای یافتن علّت اصلی این عارضه باید حضور یا عدم حضور حشرات را روی گیاه بررسی کرد.

• خسارت توسط (Orseolia oryzae) ایجاد می شود. این حشرات معمولاً در مکان هایی با شدّت رطوبت بالا و آب و هوای بسیار مرطوب در مرحله پنجه زنی دیده می شوند.
• این حشره به‌صورت پوره زمستان‌گذرانی می‌کند و بعد از شروع فعالیت جوانه ها مجدداً فعال می شود. میزان جمعیت این حشره به ابری بودن هوا، بارندگی های مکرر، رقم برنج و تعداد پنجه ها بستگی دارد. همچنین تراکم کاشت نیز در شدّت خسارت آنها موثر است. این عارضه در برنج هایی که به‌صورت غرقابی کشت می شوند شایع تر است.

• در صورت امکان از ارقام مقاوم و اصلاح شده طبیعی (غیر از دستکاری شده ژنتیکی) استفاده نمایید.
• در شروع فصل بارندگی، کاشت زودتر انجام شود.
• گیاهان تله که می توانند باعث جلب آنها به خود شوند را در محلی نه چندان دور و نه خیلی نزدیک از شالیزار کشت کنید.
• تمام گیاهان میزبان را در خارج از فصل از بین ببرید.
• میزان بهینه کودهای نیتروژنی و پتاسه را برای مزرعه خود بیابید و برنامه تغذیه ای مناسب با توجه به میزان و نوع مورد نیاز کود ازت در زمان رشد رویشی اعمال کنید. توجه داشته باشید بر اساس قانون بازده نزولی، مصرف بیش از حد کود ازته منجر به افزایش معنی دار محصول نخواهد شد (اطلاعات بیشتر در مورد انواع کود ازت در بخش کمبود نیتروژن موجود می باشد).
• از تله های نوری همراه با چسب یا روغن برای جمع آوری پروانه ها استفاده نمایید.
• بقایای مانده پس از برداشت را جمع آوری کرده یا شخم بزنید.
• زمین را چند ماه به‌صورت آیش نگه دارید و در انتها اقدامات بهداشتی و ضدعفونی خاک را انجام دهید.

روش های غیرشیمیایی:

• برای کنترل این حشره، زنبور های پارازیت کننده ای مانند (platygasterid)، (eupelmid) و (pteromalid) وجود دارند که باعث اختلال در روند رشد لارو می شوند. همچنین کنه (pteromalid) از تخم های این حشره تغذیه می کند.

• کاشت گیاهان گلدار در اطراف شالیزار که برای این حشره جذاب است، موجب تمایل کمتر حشره به گیاه اصلی می شود ولی در کاشت این گیاهان نباید افراط کرد.

روش های شیمیایی:

• از آنجا که استفاده از سموم شیمیایی باعث آلودگی زیست بوم و از بین رفتن موجودات مفید می شود، همیشه بعد از انجام اقدامات پیشگیرانه، رویکرد مبارزه تلفیقی با روش های غیر شیمیایی را در اولیت قرار دهید. در صورت استفاده از روش های شیمیایی، میزان حداقلی و استفاده از تجهیزات کالیبره اکیداً توصیه می شود.

• زیست کش های پروپارژیت 57% (1 لیتر در هزار) و دیازینون 60% (2/5 لیتر در هکتار) به‌صورت چرخشی می توانند موثر باشد که برای جلوگیری از ایجاد مقاومت، باید یکی از آنها را برای یک نسل از حشره استفاده کرد و برای نسل بعدی از مورد دیگری استفاده نمود.