• گال و حاشیه های ضخیم روی برگ ها ایجاد میشود.
• زیر برگ ها حالت کرکی میشود.
تعداد زیادی گال برآمده در برگ ها از جای نیش کنه پدید می آیند. حاشیه برگ نیز ممکن است بسته به گونه های کنه، ضخیم شود. رشد بیش از حد گال باعث ظهور نوعی ماده کرکی در زیر برگ میشود.
رنگ گال ها می تواند از زرد تا قرمز متغیر باشد. تغذیه کنه باعث ایجاد ساختارهای سخت روی سطح برگ میشود. شاخه ها ممکن است عوارضی مانند بیماری جاروی جادوگر را از خود نشان دهند. ممکن است برگ های تغییر رنگ داده و برنزه شده بهدلیل تغذیه کنه گسترش یابند.
آسیب ها ناشی از یک کنه کوچک به نام (Eriophyes tiliae) می باشد که عمدتاً به میوه های بِری آسیب میزند امّا می تواند در درختان میوه و گردو نیز تاثیر منفی گزارد. این حشره خاص یک بدن بلند و تنها دو جفت پا دارد، بر خلاف سایر کنه هایی که دارای چهار جفت پا هستند. آنها تمام زمستان را در پوست درخت می گذرانند و در بهار شروع به تغذیه و تخم گذاری میکنند.
کنه ها از طریق مکیدن شیره نباتی تغذیه میکنند و با اینکار مواد گال زا را وارد گیاه میکنند که بهصورت برآمده بروز می کند، ولی معمولاً باعث آسیب جدی و مرگ گیاه میزبان نمیشوند.
• بر باغات بهطور منظم برای یافتن نشانه هایی از بیماری نظارت کنید.
• تراکم کاشت یا هرس مناسب را به منظور اطمینان از تهویه مناسب در دستور کار قرار دهید.
• از انتقال مواد گیاهی آلوده یا مشکوک پرهیز کنید.
• از حشرهکش های وسیع الطیف که اکثر حشرات را غیر انتخابی از بین میبرند و می توانند حشرات مفید را نیز بکشند، استفاده نکنید.
روش های غیرشیمیایی:
• می توان از زیست کش های آلی با ماندگاری کم بر اساس عصاره های گیاهی یا اسید های چرب استفاده کرد. شاید نیاز به تکرار چندین باره سموم ارگانیک باشد.
روش های شیمیایی:
• در بیشتر موارد هیچ درمانی لازم نیست و می توان قسمت های آلوده را با دست بهصورت فیزیکی جداکرد.
• در صورت نیاز و در مواقع بحرانی، با استفاده از یکی از حشرهکش های مالاتیون 57% (1 لیتر در هزار)، دیازینون 60% (نیم لیتر در هزار) و دیمتوات 40% (750 سیسی در هزار) می توان به راحتی آنها را کنترل نمود.
علت:
آسیب ها ناشی از یک کنه کوچک به نام (Eriophyes tiliae) می باشد که عمدتاً به میوه های بِری آسیب میزند امّا می تواند در درختان میوه و گردو نیز تاثیر منفی گزارد. این حشره خاص یک بدن بلند و تنها دو جفت پا دارد، بر خلاف سایر کنه هایی که دارای چهار جفت پا هستند. آنها تمام زمستان را در پوست درخت می گذرانند و در بهار شروع به تغذیه و تخم گذاری میکنند.
کنه ها از طریق مکیدن شیره نباتی تغذیه میکنند و با اینکار مواد گال زا را وارد گیاه میکنند که بهصورت برآمده بروز می کند، ولی معمولاً باعث آسیب جدی و مرگ گیاه میزبان نمیشوند.
پیشگیری:
• بر باغات بهطور منظم برای یافتن نشانه هایی از بیماری نظارت کنید.
• تراکم کاشت یا هرس مناسب را به منظور اطمینان از تهویه مناسب در دستور کار قرار دهید.
• از انتقال مواد گیاهی آلوده یا مشکوک پرهیز کنید.
• از حشرهکش های وسیع الطیف که اکثر حشرات را غیر انتخابی از بین میبرند و می توانند حشرات مفید را نیز بکشند، استفاده نکنید.
کنترل:
روش های غیرشیمیایی:
• می توان از زیست کش های آلی با ماندگاری کم بر اساس عصاره های گیاهی یا اسید های چرب استفاده کرد. شاید نیاز به تکرار چندین باره سموم ارگانیک باشد.
روش های شیمیایی:
• در بیشتر موارد هیچ درمانی لازم نیست و می توان قسمت های آلوده را با دست بهصورت فیزیکی جداکرد.
• در صورت نیاز و در مواقع بحرانی، با استفاده از یکی از حشرهکش های مالاتیون 57% (1 لیتر در هزار)، دیازینون 60% (نیم لیتر در هزار) و دیمتوات 40% (750 سیسی در هزار) می توان به راحتی آنها را کنترل نمود.
بدون دیدگاه