• حلزون ها سوراخ هایی را در برگها، ساقه ها، گلها، غدّه ها و اندام ها ایجاد میکنند.
• گیاهان جوان و حسّاس تر معمولاً بدترین علائم را نشان می دهند.
حلزون ها تنها در صورتی که جمعیتشان بیش از حد زیاد شود، می توانند باعث آسیب جدی به محصول شوند. آنها سوراخ های نامنظم و اغلب بزرگ در برگها ایجاد میکنند، اما می توانند در ساقه و گل نیز تاثیر گذارند. این آسیب را می توان با توجه به مسیرهای براق لجن مانند موجود در شاخ و برگ گیاه و سطح خاک، شناسایی کرد. آنها بهطور عمده در شرایط آب و هوایی مرطوب حضور دارند و علاقه ویژه ای به گیاهان جوان دارند.
حلزون ها از مواد آلی، برگ، ریشه و پیازهای مختلف محصولات غذایی تغذیه میکنند. آنها در زیر زمین زندگی میکنند و با استفاده از ترک ها و تونل های ساخته شده توسط ساقه گیاهان یا کرم ها، تنها برای جفت گیری و یا تغذیه به سطح می آیند. هر چند امکان تغذیه از اندام های زیر زمینی را نیز دارند. آنها در شرایط آب و هوایی مرطوب رشد میکنند، بنابراین حمله آنها عمدتاً پس از شب های مرطوب یا پس از بارش باران رخ می دهد. اکثراً در زمستان های ملایم زنده مانده و در بهار دوباره فعال می شوند.
• از پایه های سالم و دارای گواهی سلامت استفاده نمایید.
• موادی با بوی تند مثل قهوه تلخ را در اطراف درخت بپاشید.
• از کاشت درختان در خاک های سنگین اجتناب کنید، چون این خاک مورد علاقه حلزون ها ست.
• به منظور از بین بردن آلودگی، آنها را بهصورت دستی جدا کنید.
• یک حصار در اطراف محصول خود بسازید. می توانید از تله های غیر مرگبار مانند کیسه های مرطوب و سازه های چوبی قدیمی استفاده کنید.
• خاک را یک یا دو بار زیر و رو کنید تا حلزون ها برای شکارچیان طبیعی آشکار شوند.
روش های غیر شیمیایی:
• شکارچیانی از قبیل پرندگان، قورباغه ها، وزغ ها، کرم خاکی و سوسک زمینی که از حلزون ها تغذیه می کنند را می توان از طریق روشهای مدیریتی افزایش داد.
• استفاده از قرص های فریک فسفات برای کنترل حلزون ها برای تولید کنندگان ارگانیک مجاز می باشد.
• نصب نوار های چسبناک در اطراف تنه درخت مانع از حرکت آنها میشود.
روش های شیمیایی:
• از آنجا که استفاده از سموم شیمیایی باعث آلودگی زیست بوم و از بین رفتن موجودات مفید میشود، همیشه بعد از انجام اقدامات پیشگیرانه، رویکرد مبارزه تلفیقی با روشهای غیرشیمیایی را در اولیت قرار دهید. در صورت استفاده از روشهای شیمیایی، میزان حداقلی و استفاده از سمپاش کالیبره اکیداً توصیه میشود.
• محصولات شیمیایی حلزون کش موجود در بازار را تنها در صورتی استفاده نمایید که امکان انجام امور پیشگیرانه و غیرشیمیایی وجود ندارد. این ترکیبات را در کل باغ بکار نبرید و فقط در قسمت های بحرانی استفاده نمایید. حلزون ها آفت نیستند، بلکه یک منبع غذایی پر از پروتئین برای دیگر موجودات محسوب می شوند.
• قرصهای متالدهید (20 کیلوگرم در هکتار) و فسفات آهن (5 گرم در متر مربع) می توانند آنها را از سوراخ های خود بیرون آورده یا از بین ببرند.
علت:
حلزون ها از مواد آلی، برگ، ریشه و پیازهای مختلف محصولات غذایی تغذیه میکنند. آنها در زیر زمین زندگی میکنند و با استفاده از ترک ها و تونل های ساخته شده توسط ساقه گیاهان یا کرم ها، تنها برای جفت گیری و یا تغذیه به سطح می آیند. هر چند امکان تغذیه از اندام های زیر زمینی را نیز دارند. آنها در شرایط آب و هوایی مرطوب رشد میکنند، بنابراین حمله آنها عمدتاً پس از شب های مرطوب یا پس از بارش باران رخ می دهد. اکثراً در زمستان های ملایم زنده مانده و در بهار دوباره فعال می شوند.
پیشگیری:
• از پایه های سالم و دارای گواهی سلامت استفاده نمایید.
• موادی با بوی تند مثل قهوه تلخ را در اطراف درخت بپاشید.
• از کاشت درختان در خاک های سنگین اجتناب کنید، چون این خاک مورد علاقه حلزون ها ست.
• به منظور از بین بردن آلودگی، آنها را بهصورت دستی جدا کنید.
• یک حصار در اطراف محصول خود بسازید. می توانید از تله های غیر مرگبار مانند کیسه های مرطوب و سازه های چوبی قدیمی استفاده کنید.
• خاک را یک یا دو بار زیر و رو کنید تا حلزون ها برای شکارچیان طبیعی آشکار شوند.
کنترل:
روش های غیر شیمیایی:
• شکارچیانی از قبیل پرندگان، قورباغه ها، وزغ ها، کرم خاکی و سوسک زمینی که از حلزون ها تغذیه می کنند را می توان از طریق روشهای مدیریتی افزایش داد.
• استفاده از قرص های فریک فسفات برای کنترل حلزون ها برای تولید کنندگان ارگانیک مجاز می باشد.
• نصب نوار های چسبناک در اطراف تنه درخت مانع از حرکت آنها میشود.
روش های شیمیایی:
• از آنجا که استفاده از سموم شیمیایی باعث آلودگی زیست بوم و از بین رفتن موجودات مفید میشود، همیشه بعد از انجام اقدامات پیشگیرانه، رویکرد مبارزه تلفیقی با روشهای غیرشیمیایی را در اولیت قرار دهید. در صورت استفاده از روشهای شیمیایی، میزان حداقلی و استفاده از سمپاش کالیبره اکیداً توصیه میشود.
• محصولات شیمیایی حلزون کش موجود در بازار را تنها در صورتی استفاده نمایید که امکان انجام امور پیشگیرانه و غیرشیمیایی وجود ندارد. این ترکیبات را در کل باغ بکار نبرید و فقط در قسمت های بحرانی استفاده نمایید. حلزون ها آفت نیستند، بلکه یک منبع غذایی پر از پروتئین برای دیگر موجودات محسوب می شوند.
• قرصهای متالدهید (20 کیلوگرم در هکتار) و فسفات آهن (5 گرم در متر مربع) می توانند آنها را از سوراخ های خود بیرون آورده یا از بین ببرند.
بدون دیدگاه