دارخور

این عارضه را می توان در تنه و شاخه‌ها مشاهده کرد. عفونت ها معمولاً در اطراف زخم ها یا جوانه ها و شاخه‌های جوان و یا درختان بسیار مسن خصوصاً با پایه‌ی مستقیم بذری به شکل ضایعات دوده ای قرمز و گاهاً لزج یا به‌صورت ساچمه ای ایجاد می‌شود. در شاخه‌های بزرگتر، به‌صورت نقاط قهوه‌ای و باز شده هستند.
اگر ضایعات شکل سرطانی به خود بگیرند و بیشتر درخت را درگیر کنند، چاره ای جز ریشه کنی و سوزاندن گیاه وجود ندارد.
به این عارضه شانکر لوکوستومایی یا شانکر سیتوسپورایی نیز گفته می‌شود.

علائم، ناشی از قارچ (Leucostoma cinctum) و (L. auerswaldii) می باشد که به پوست تعدادی از درختان، از جمله سیب، خصوصاً سیب لبنانی حمله می‌کند. این قارچ در طی تابستان، اسپورها (گَرد قارچی) را از طریق هوا و در زمستان و بهار، از طریق آب پخش می‌کند. هر دو شیوه می توانند از طریق زخم های طبیعی تنه، عفونت را منتقل کنند.
شانکر تنه، در خاک های مرطوب، خاک های سنگین و خاک اسیدی خطر جدی تری است. دمای مطلوب برای شیوع بیماری حدود 15 درجه سانتی‌گراد می باشد. رطوبت طولانی در دسترس درختان نیز یک عامل مهم به شمار می رود (6 ساعت یا بیشتر). مقدار آلودگی، بستگی به قدرت درختان و ظرفیت مقاومت پوست در برابر بافت های آلوده دارد.

• در طول فعّالیت باغبانی از آسیب به درختان جلوگیری کنید.
• به طور منظم روی محصول برای یافتن علائم بیماری نظارت داشته باشید.
• از ارقام مقاوم و اصلاح شده استفاده نمایید.
• از زخم های تنه با رنگ مخصوص یا چسب پیوند محافظت کنید.
• سیستم زهکشی باغ را بهبود بخشیده و از تجمع آب در یک محل جلوگیری نمایید.
• استانداردهای بهداشتی در رابطه با افراد، ماشین آلات و ابزار را رعایت نمایید و از ابزار ضدعفونی شده استفاده کنید.

روش های غیرشیمیایی:

• مهمترین راه کنترل برداشتن و از بین بردن قسمت های آلوده می باشد.

• استفاده از مخلوط بردو یا سولفات مس و هیدروکسید کلسیم (30 کیلوگرم در هزار) به صورت پانسمان محل آلودگی. روش ساخت این محصول در همین اپلیکیشن در قسمت اطلاعات مفید موجود می باشد.

روش های شیمیایی:
• پس از برش شاخه‌های آلوده، سطح بریده شده را باید با رنگ یا چسب پیوند یا اکسی‌کلرور‌مس 35% تیمار کرد. همچنین شستشوی قسمت آسیب دیده بعد از برداشتن آلودگی با متام سدیم یا مس سیستمیک نیز باعث کاهش چشمگیر خسارت می‌شود. همچنین مصرف یکی از انواع سموم زیر به‌صورت محلولپاشی می تواند موثر باشد که برای جلوگیری از ایجاد مقاومت، باید به‌صورت چرخشی استفاده نمود:

• فوستیل آلومینیوم 80% (2/5 کیلوگرم در هزار)، تیوفنات متیل 70% (نیم کیلوگرم در هزار)، بنومیل 50%* (1 کیلوگرم در هکتار).
• اکسی‌کلرور‌مس 35% (3 کیلوگرم در هزار) قبل از تورم جوانه ها و بعد از ریزش برگ ها در پاییز.
* ممکن است مصرف این سم در کشور شما مجاز نباشد.

• این سموم را می توان در چند نوبت تا از بین رفتن کامل عارضه مصرف کرد. نوبت اول بلافاصله بعد از برداشت، نوبت دوم قبل از تورم جوانه ها، نوبت سوم بعد از ریزش گلبرگ‌ها و نوبت آخر بعد از گردویی شدن میوه می باشد. نوبت دوم باید به‌صورت پانسمان تنه و نوبت سوم را می توان از طریق سیستم آبیاری تحت فشار مصرف کرد.