زنجره‌‌ها (شیره تر)

• خسارت توسط حشرات بالغ و لاروها ایجاد می‌‌شود. حشرات بالغ ماده پوست سرشاخه های جوان و یا دم گل را شکاف داده و دو تخم در هر شکاف قرار می‌‌دهند. این شکاف با گذر زمان سیاه می‌‌شود. لاروها پس از خروج از تخم وارد گل و میوه شده و با تغذیه از بافت‌های داخلی باعث سیاهی و خشکیدگی میوه خواهند شد. این خسارت ممکن است منجر به ریزش میوه شود.
• از طرف دیگر ترشح عسلک توسط لارو، سطح میوه، گل و شاخه‌‌ها را پوشانده و با بستن منافذ باعث اختلال در فتوسنتز و کاهش رشد گیاه و خوشه‌‌ها خواهد شد. عسلک ترشح شده آنقدر زیاد است که به آن بیماری “شیره تر” نیز گفته می‌‌شود. در نهایت تغییر شکل و کوتولگی خوشه مشاهده می‌‌شود.

• عارضه توسط چندین نوع زنجره ایجاد می‌‌شود که مهم‌‌ترین آنها (Idiocerus stali) می باشد.
• حشرات بالغ، زمستان را زیر پوست، درون شکاف درختان و حتی شکاف دیوارهای باغ پسته و ساختمان‌های اطراف می‌‌گذرانند. با گرم شدن هوا (بسته به منطقه از اوایل اسفند تا اوایل فروردین)، حشرات بالغ از پناهگاه خود خارج شده و پس از مدتی تغذیه، جفتگیری می کنند. زنجره های دیگری به رنگ سبز روشن نیز وجود دارد که در زیر برگ‌‌ها مستقر می شوند.

• هرس شاخه‌‌های آلوده باعث حذف منبع اولیه آلودگی خواهد شد.
• رعایت فاصله مناسب بین درختان در کاهش خسارت موثر است.
• یخ آب زمستانه می‌‌تواند در کاهش جمعیت نقش مؤثری داشته باشد.

روش های غیرشیمیایی:
• زنبور (Anaphes flavipes) می تواند تخم ها را پارازیت کند که از این لحاظ یک عامل کنترل خوب است.
• استفاده از کارت های زرد چسبناک در هر هکتار 250 کارت در سمت بیرونی تاج درخت در فروردین ماه و تیرماه.

• حشرات شکارگر طبیعی مانند بال‌توری های سبز یا سن شکارگر (minute pirate bug) و کنه‌‌ شکارگر نئوسیولوس کالیفرنیکوی (Neoseiulus californicus) یا دیگر پارازیت کننده ها از خانواده (Dryinid) و (Psilodryinus typhlocybae) نقش مهمی در کنترل جمعیت زنجره ها دارند.

• از روغن نیم (NEEM) یا عصاره درخت چریش که محصولی با اثر تماسی-گوارشی و بدون دوره کارنس می باشد برای جلوگیری از خسارت و دور کردن مگس سفید، شته ها، سن ها، شپشک‌ها و حشرات مضر استفاده نمایید. روغن نیم همچنین رشد قارچ ها و باکتری های مضر را نیز بدون تاثیر بر گیاه میزبان کاهش می دهد.

روش های شیمیایی:
• از آنجا که استفاده از سموم شیمیایی باعث آلودگی زیست بوم و از بین رفتن موجودات مفید می شود، همیشه بعد از انجام اقدامات پیشگیرانه، رویکرد مبارزه تلفیقی با روش های غیر شیمیایی را در اولیت قرار دهید. در صورت استفاده از روش های شیمیایی، میزان حداقلی و استفاده از تجهیزات کالیبره اکیدا توصیه می شود.

• مصرف یکی از انواع زیست کش های زیر به‌صورت چرخشی بعد از ظهور پوره ها می تواند موثر باشد که برای جلوگیری از ایجاد مقاومت، باید یکی از آنها را برای یک نسل از حشره استفاده کرد و برای نسل بعدی از سم دیگری استفاده نمود:

• اکسی‌دیمتون‌متیل 25% (1 لیتر در هزار)،
• دینوتفوران 20% (750 سی‌سی در هزار)،
• فوزالون 35% (2 لیتر در هزار)،
• دیازینون 60% (1/5 لیتر در هزار).