• جمعیت بالای این حشره به مزارع برنج حمله کرده و شیره نباتی را از طریق ساقه می مکند.
• افراد سفید و قهوه ای بالغ از نزدیکی طوقه و محل پنجه زنی تغذیه می کنند.
• پوره ها و افراد بالغ ترجیح میدهند از قسمتهای طوقه یا نزدیک ساقه یا برگ، شیره نباتی را بمکند. جمعیت بالای حشره در ابتدا موجب زرد شدن برگ ها، سپس قهوه ای و خشک شدن آنها می شود در نهایت منجر به از بین رفتن کلی گیاه می شوند. در ابتدا آلودگی چندان قابل رویت نیست ولی بعد از آلوده شدن گیاه، به سرعت کل گیاه را در بر گرفته و گیاه را از بین می برند.
• افراد ماده تخم ها را درون ساقه یا غلاف برگ قرار میدهند که این خود عاملی برای تخریب گیاه می شود. همچنین آنها با تغذیه از گیاه، عسلک ترشح می کنند که باعث جلب کپک دوده ای می شود که قسمتهای سالم را نیز درگیر میکند. این عارضه موجب کوچک شدن پانیکول ها و عدم بلوغ دانه ها می شود. همچنین وزن هزار دانه را نیز به شدّت کاهش می دهد.
• علائم ناشی از فعالیت تغذیه ای زنجرک (Nilaparvata lugens) می باشد. این حشره در مناطق پرباران، تالاب ها و مزارعی که در معرض سیلاب و رطوبت دائم هستند، خسارت زایی می کند.
• عوامل مدیریتی مانند تراکم بیش از حد کاشت، استفاده مفرط از کودهای نیتروژنی و استفاده از حشره کش ها در اول فصل بهار زودتر از موعد باعث رشد و گسترش آنها می شود. اگر ساقه را کمی خم کنید به آرامی این حشرات روی آب سقوط می کنند.
• در صورت امکان، از ارقام مقاوم و اصلاح شده طبیعی (غیر از دستکاری شده ژنتیکی) استفاده نمایید.
• جهت جلوگیری از شیوع بیماری، سعی کنید در یک منطقه همزمان کشت و برداشت انجام دهید.
• به طور منظم روی محصول برای یافتن علائم بیماری نظارت داشته باشید و فوراً گیاهان آلوده اولیه را بهصورت قرنطينه اي از بین ببرید.
• علف های خودرو و دیگر گیاهان میزبان در مزرعه و اطراف آن را مدیریت نمایید.
• از مصرف بیش از حد محصولات تنظیم کننده رشد (هورمون ها) و کودهای نیتروژنی اجتناب نمایید. از تعداد مناسبی تله نوری در کنار یک دیوار که با چراغ روشن شده است، استفاده نمایید.
• از مصرف بیش از حد حشره کش های وسیع الطیف که اکثر حشرات را غیر انتخابی از بین میبرند و می توانند حشرات مفید را نیز نابود کنند، اجتناب نمایید.
روش های غیرشیمیایی:
• حشرات شکارگر طبیعی مانند بالتوری های سبز یا سن شکارگر (minute pirate bug) و کنه شکارگر نئوسیولوس کالیفرنیکوی (Neoseiulus californicus) یا دیگر پارازیت کننده ها از خانواده (Dryinid) و (Psilodryinus typhlocybae) نقش مهمی در کنترل جمعیت زنجره ها دارند.
• از روغن نیم (NEEM) یا عصاره درخت چریش که محصولی با اثر تماسی-گوارشی و بدون دوره کارنس می باشد برای جلوگیری از خسارت و دور کردن مگس سفید، شته ها، سن ها، شپشکها و حشرات مضر استفاده نمایید. روغن نیم همچنین رشد قارچ ها و باکتری های مضر را نیز بدون تاثیر بر گیاه میزبان کاهش می دهد.
روش های شیمیایی:
• آنجا که استفاده از سموم شیمیایی باعث آلودگی زیست بوم و از بین رفتن موجودات مفید می شود، همیشه بعد از انجام اقدامات پیشگیرانه، رویکرد مبارزه تلفیقی با روش های غیر شیمیایی را در اولیت قرار دهید. در صورت استفاده از روش های شیمیایی، میزان حداقلی و استفاده از تجهیزات کالیبره اکیداً توصیه می شود.
• استفاده از حشره کش ها فقط در صورتی توصیه می شود که تعداد این حشره از تعداد دشمنان طبیعی بیشتر باشد. مصرف یکی از انواع زیست کش های زیر بهصورت چرخشی می تواند موثر باشد که برای جلوگیری از ایجاد مقاومت، باید یکی از آنها را برای یک نسل از حشره استفاده کرد و برای نسل بعدی از مورد دیگری استفاده نمود:
• دیازینون 60% (1/5 لیتر در هزار)،
• مالاتیون 57% (2 لیتر در هزار)،
• کلرپیروفوس 40/8% (1/5 لیتر در هزار).
علت:
• علائم ناشی از فعالیت تغذیه ای زنجرک (Nilaparvata lugens) می باشد. این حشره در مناطق پرباران، تالاب ها و مزارعی که در معرض سیلاب و رطوبت دائم هستند، خسارت زایی می کند.
• عوامل مدیریتی مانند تراکم بیش از حد کاشت، استفاده مفرط از کودهای نیتروژنی و استفاده از حشره کش ها در اول فصل بهار زودتر از موعد باعث رشد و گسترش آنها می شود. اگر ساقه را کمی خم کنید به آرامی این حشرات روی آب سقوط می کنند.
پیشگیری:
• در صورت امکان، از ارقام مقاوم و اصلاح شده طبیعی (غیر از دستکاری شده ژنتیکی) استفاده نمایید.
• جهت جلوگیری از شیوع بیماری، سعی کنید در یک منطقه همزمان کشت و برداشت انجام دهید.
• به طور منظم روی محصول برای یافتن علائم بیماری نظارت داشته باشید و فوراً گیاهان آلوده اولیه را بهصورت قرنطينه اي از بین ببرید.
• علف های خودرو و دیگر گیاهان میزبان در مزرعه و اطراف آن را مدیریت نمایید.
• از مصرف بیش از حد محصولات تنظیم کننده رشد (هورمون ها) و کودهای نیتروژنی اجتناب نمایید. از تعداد مناسبی تله نوری در کنار یک دیوار که با چراغ روشن شده است، استفاده نمایید.
• از مصرف بیش از حد حشره کش های وسیع الطیف که اکثر حشرات را غیر انتخابی از بین میبرند و می توانند حشرات مفید را نیز نابود کنند، اجتناب نمایید.
کنترل:
روش های غیرشیمیایی:
• حشرات شکارگر طبیعی مانند بالتوری های سبز یا سن شکارگر (minute pirate bug) و کنه شکارگر نئوسیولوس کالیفرنیکوی (Neoseiulus californicus) یا دیگر پارازیت کننده ها از خانواده (Dryinid) و (Psilodryinus typhlocybae) نقش مهمی در کنترل جمعیت زنجره ها دارند.
• از روغن نیم (NEEM) یا عصاره درخت چریش که محصولی با اثر تماسی-گوارشی و بدون دوره کارنس می باشد برای جلوگیری از خسارت و دور کردن مگس سفید، شته ها، سن ها، شپشکها و حشرات مضر استفاده نمایید. روغن نیم همچنین رشد قارچ ها و باکتری های مضر را نیز بدون تاثیر بر گیاه میزبان کاهش می دهد.
روش های شیمیایی:
• آنجا که استفاده از سموم شیمیایی باعث آلودگی زیست بوم و از بین رفتن موجودات مفید می شود، همیشه بعد از انجام اقدامات پیشگیرانه، رویکرد مبارزه تلفیقی با روش های غیر شیمیایی را در اولیت قرار دهید. در صورت استفاده از روش های شیمیایی، میزان حداقلی و استفاده از تجهیزات کالیبره اکیداً توصیه می شود.
• استفاده از حشره کش ها فقط در صورتی توصیه می شود که تعداد این حشره از تعداد دشمنان طبیعی بیشتر باشد. مصرف یکی از انواع زیست کش های زیر بهصورت چرخشی می تواند موثر باشد که برای جلوگیری از ایجاد مقاومت، باید یکی از آنها را برای یک نسل از حشره استفاده کرد و برای نسل بعدی از مورد دیگری استفاده نمود:
• دیازینون 60% (1/5 لیتر در هزار)،
• مالاتیون 57% (2 لیتر در هزار)،
• کلرپیروفوس 40/8% (1/5 لیتر در هزار).
بدون دیدگاه