• سوراخ ها در گیاه کاملا دیده می شوند.
• هنگامی که گیاه برش طولی بخورد، درونشان مملو از لارو و آثار تغدیه آنها است.
• خسارت به محصول، عمدتاً به دلیل فعالیت تغذیه لاروها می باشد. آنها ساقه یا طوقه را سوراخ کرده و از مواد داخلی آن تغذیه می کنند و جریان مواد مغذی و آب را در گیاه مسدود می کنند. حتی می توانند از طریق ریشک ها نیز وارد ذرت شوند. سوراخ خروج کرم ها را نیز می توان در ساقه و گل آذین مشاهده نمود.
• هنگامی که گیاه برش طولی بخورد، ساقه ها علائم «قلب مرده» را نشان می دهند، که درونشان مملو از لارو، آثار تغذیه آنها و قطعات خاک ارّه مانند است.
• این کرم دارای میزبان های متعدد مثل گندم، جو، سیب زمینی، ارزن، سویا، نیشکر و برخی گیاهان زینتی می باشد که می تواند خسارت بالایی به محصولات بزند.
• علائم، ناشی از تغذیه حشره (Ostrinia nubilalis) می باشد.
• گزارش هایی حاکی از تاثیر شرایط آب و هوایی بر این حشره وجود دارد. به عنوان مثال بارندگی زیاد می تواند تخم ها را نابود کند. همچنین رطوبت کم و دمای پایین در شب می تواند تخم گذاری افراد بالغ را دچار مشکل کند.
• افراد بالغ معمولاً تخم ها را در خوشه های نامنظم 15 تا 20 تایی قرار می دهند.
لاروهای خارج شده از تخم، معمولاً قهوه ای روشن یا خاکستری با سر قهوه ای تیره می باشند. آنها می توانند 4 تا 6 سن لاروی داشته باشند. لاروها بلافاصله از ساقه تغذیه کرده و همانجا داخل ساقه مستقر می شوند. کل دوره لاروی حدود 50 روز می باشد.
• رنگ افراد بالغ قهوه ای می باشد ولی افراد نر تیره تر هستند و در بال های آنها خطوط منقوش وجود دارد.
• آنها معمولا در 5 ساعت نخستین شب فعال هستند. طول زندگی افراد بالغ 18 تا 24 روز است.
• از ارقام مقاوم و اصلاح شده طبیعی (غیر از دستکاری شده ژنتیکی) استفاده نمایید.
• همگام با سایر کشاورزان کاشت را انجام دهید تا از رشد جمعیت حشرات جلوگیری شود.
• گیاهانی با ویژگی های بلوغ مشابه بکارید.
• کاشت زود هنگام نیز می تواند به جلوگیری از گسترش جمعیت حشره کمک کند.
• برای جذب این حشرات به عنوان تله، 2 تا 3 ردیف از محصولات علوفه ای مانند سورگوم یا گندم را با زمان بندی دقیق بر اساس تاریخ کشت ذرت، در هر طرف بکارید.
• بر مزرعه به طور منظم نظارت کنید و قطعات آلوده را کفبر کنید.
روش های غیرشیمیایی:
• چندین گونه از پارازیت کننده ها مانند زنبور براکون، بال توری های سبز، (Chrysoperla) و (Coccinellidae) می توانند تخم و لاروها را پارازیت کنند. همچنین (Brachymeria intermedia) می تواند شفیره را نابود کند.
• انتشار تخم های پارازیتوئید زنبور تریکوگراما (Trichogramma brassicae) و (richogramma pintoi) به میزان 8 کارت در هکتار در 12 و 22 روز پس از جوانه زدن در برابر این کرم موثر است.
• مگس های (Zenillia roseanae) و (Masicera senilis) می توانند این حشره را پارازیت کنند.
روش های شیمیایی:
• از آنجا که استفاده از سموم شیمیایی باعث آلودگی زیست بوم و از بین رفتن موجودات مفید می شود، همیشه بعد از انجام اقدامات پیشگیرانه، رویکرد مبارزه تلفیقی با روش های غیر شیمیایی را در اولیت قرار دهید. در صورت استفاده از روش های شیمیایی، میزان حداقلی و استفاده از تجهیزات کالیبره اکیداً توصیه می شود.
• آستانه زیان اقتصادی برای سمپاشی را می توان با استفاده از تله های فرمونی به دست آورد. مناسب ترین زمان مبارزه می تواند 4 هفته بعد از شکار اولین پروانه نر توسط تله باشد.
• اگر امکان استفاده از تله وجود ندارد، بهترین زمان سمپاشی می تواند موقعی باشد که 50 درصد لاروها از تخم خارج شده اند ولی هنوز وارد ساقه نشده اند.
• سمومی مثل فوزالون و مونوکروتوفوس برای کنترل این حشره مناسب هستند.
• حشره کش تيامتوكسام برای ضد عفونی بذور به منظور محافظت گیاه از طوقهبرها و حشرات مکنده نیز مفید است.
علت:
• علائم، ناشی از تغذیه حشره (Ostrinia nubilalis) می باشد.
• گزارش هایی حاکی از تاثیر شرایط آب و هوایی بر این حشره وجود دارد. به عنوان مثال بارندگی زیاد می تواند تخم ها را نابود کند. همچنین رطوبت کم و دمای پایین در شب می تواند تخم گذاری افراد بالغ را دچار مشکل کند.
• افراد بالغ معمولاً تخم ها را در خوشه های نامنظم 15 تا 20 تایی قرار می دهند.
لاروهای خارج شده از تخم، معمولاً قهوه ای روشن یا خاکستری با سر قهوه ای تیره می باشند. آنها می توانند 4 تا 6 سن لاروی داشته باشند. لاروها بلافاصله از ساقه تغذیه کرده و همانجا داخل ساقه مستقر می شوند. کل دوره لاروی حدود 50 روز می باشد.
• رنگ افراد بالغ قهوه ای می باشد ولی افراد نر تیره تر هستند و در بال های آنها خطوط منقوش وجود دارد.
• آنها معمولا در 5 ساعت نخستین شب فعال هستند. طول زندگی افراد بالغ 18 تا 24 روز است.
پیشگیری:
• از ارقام مقاوم و اصلاح شده طبیعی (غیر از دستکاری شده ژنتیکی) استفاده نمایید.
• همگام با سایر کشاورزان کاشت را انجام دهید تا از رشد جمعیت حشرات جلوگیری شود.
• گیاهانی با ویژگی های بلوغ مشابه بکارید.
• کاشت زود هنگام نیز می تواند به جلوگیری از گسترش جمعیت حشره کمک کند.
• برای جذب این حشرات به عنوان تله، 2 تا 3 ردیف از محصولات علوفه ای مانند سورگوم یا گندم را با زمان بندی دقیق بر اساس تاریخ کشت ذرت، در هر طرف بکارید.
• بر مزرعه به طور منظم نظارت کنید و قطعات آلوده را کفبر کنید.
کنترل:
روش های غیرشیمیایی:
• چندین گونه از پارازیت کننده ها مانند زنبور براکون، بال توری های سبز، (Chrysoperla) و (Coccinellidae) می توانند تخم و لاروها را پارازیت کنند. همچنین (Brachymeria intermedia) می تواند شفیره را نابود کند.
• انتشار تخم های پارازیتوئید زنبور تریکوگراما (Trichogramma brassicae) و (richogramma pintoi) به میزان 8 کارت در هکتار در 12 و 22 روز پس از جوانه زدن در برابر این کرم موثر است.
• مگس های (Zenillia roseanae) و (Masicera senilis) می توانند این حشره را پارازیت کنند.
روش های شیمیایی:
• از آنجا که استفاده از سموم شیمیایی باعث آلودگی زیست بوم و از بین رفتن موجودات مفید می شود، همیشه بعد از انجام اقدامات پیشگیرانه، رویکرد مبارزه تلفیقی با روش های غیر شیمیایی را در اولیت قرار دهید. در صورت استفاده از روش های شیمیایی، میزان حداقلی و استفاده از تجهیزات کالیبره اکیداً توصیه می شود.
• آستانه زیان اقتصادی برای سمپاشی را می توان با استفاده از تله های فرمونی به دست آورد. مناسب ترین زمان مبارزه می تواند 4 هفته بعد از شکار اولین پروانه نر توسط تله باشد.
• اگر امکان استفاده از تله وجود ندارد، بهترین زمان سمپاشی می تواند موقعی باشد که 50 درصد لاروها از تخم خارج شده اند ولی هنوز وارد ساقه نشده اند.
• سمومی مثل فوزالون و مونوکروتوفوس برای کنترل این حشره مناسب هستند.
• حشره کش تيامتوكسام برای ضد عفونی بذور به منظور محافظت گیاه از طوقهبرها و حشرات مکنده نیز مفید است.
بدون دیدگاه