• آلودگی از برگ شروع شده و سپس از طریق دمبرگ به ساقه می رسد.
• در آلودگی شدید به دلیل بسته شدن آوندها و عدم انتقال موادغذایی، باریک شدن ساقه، کوتاهی گیاه و زودرسی مشاهده می شود.
• نشانه های خسارت در اندام های مختلف گیاه از جمله برگ و ساقه قابل مشاهده می باشد. زمان مشاهده علائم برگی قبل از روزت و یا شروع سرمای زمستانه است.
• در صورت آلودگی اول فصل، ابتدا لکه های ریز خاکستری با حاشیه زرد رنگ به صورت دایره ای یا نامنظم روی برگ ها ایجاد می شوند.
• مرکز لکه ها پس از مدتی سفید مایل به خاکستری شده و ترک می خورند. این علائم ممکن است با علائم ناشی از خسارت کک و یا سفیدک پودری اشتباه گرفته شوند. البته با فرو رفته نبودن حفره ها و عدم وجود اندام های سفید رنگ در پشت برگ، به راحتی از آنها قابل تفکیک می باشد.
• علائم روی ساقه معمولا در 10 سانتی متری پایین ساقه بروز می کنند.
• این بیماری توسط گونه هایی از یک نوع قارچ به نام لپتوسفائریا با فرم جنسی به نام فوما ایجاد می شود. این قارچ دارای گونه های بیماریزا و غیربیماریزا بوده و واکنش ارقام مختلف گیاه به هر گونۀ بیماریزا متفاوت می باشد.
• عامل بیماری در هوای گرم و مرطوب فعالیت خوبی داشته و چنانچه دما برای مدت حداقل دو هفته 20 درجه سانتی گراد برسد، رشد آن و در نتیجه گسترش بیماری متوقف خواهد شد.
• تناوب زراعی با گیاهان غیرمیزبان توصیه می شود. از آنجا که علائم بیماری مدت زیادی پایدار نمی ماند، تناوب یک ساله کافی خواهد بود.
• از بین بردن بقایای گیاهی یا دفن کردن آنها به منظور فراهم کردن شرایط برای تجزیه آنها راه حل مناسبی می باشد.
• پس از برداشت، باقیمانده های گیاهی را جمع آوری نمایید و از گیاهان آلوده برای تهیه کود آلی استفاده نکنید.
• سیستم زهکشی باغ را بهبود بخشیده و از تجمع آب در یک محل جلوگیری نمایید.
• از مصرف بیش از حد محصولات تنظیم کننده رشد (هورمون ها) و کودهای نیتروژنی اجتناب نمایید.
• استانداردهای بهداشتی در رابطه با افراد، ماشین آلات، ابزار، لباس و کفش را رعایت نمایید.
روش های غیرشیمیایی:
• کنترل ساده، ارزان و موثر این بیماری با استفاده از یک قارچ کش ارگانیک بر پایه مس سیستمیک در طول دوره رشد قابل انجام است. این محصولات به صورت آماده در بازار موجود است.
• بذور را می توان با محلول سیر و آب گرم (50 درجه سانتیگراد) به مدّت 30 دقیقه ضدعفونی کرد.
• استفاده از گوگرد یا سولفور به اشکال و روش های مختلف برای کنترل کاربرد دارد که بر اساس نیاز و دسترس بودن، می توان یکی از این روش ها را اجرا کرد:
• گوگرد 80% به فرم سوسپانسیون معلق در آب (2 لیتر در هزار).
• گوگرد 80% معدنی به فرم پودری با قابلیت تر شوندگی بهصورت پاشش دستی یا گَردپاشی (35 کیلوگرم در هزار).
• گوگرد 95% پالایشگاهی به فرم گرانول یا پودری با قابلیت تر شوندگی (25 کیلوگرم در هزار) در دو نوبت.
• مصرف گوگرد در زمان گلدهی یا روی میوههای در حال رسیدن مجاز نیست. همچنین استفاده از گوگرد نباید در دمای زیر 15 درجه و بالای 35 درجه سانتیگراد باشد*
روش های شیمیایی:
• از آنجا که استفاده از سموم شیمیایی باعث آلودگی زیست بوم و از بین رفتن موجودات مفید می شود، همیشه بعد از انجام اقدامات پیشگیرانه، رویکرد مبارزه تلفیقی با روش های غیر را در اولیت قرار دهید. در صورت استفاده از روش های شیمیایی، میزان حداقلی و استفاده از سمپاش کالیبره اکیداً توصیه می شود.
• در صورت احتمال بروز عارضه یا در اوایل بیماری، از کود-سم پتاسیم فسفیت به میزان تقریبی 6 لیتر در هکتار بهصورت خاکی یا 2/5 لیتر در 1000 لیتر آب بهصورت محلولپاشی استفاده نمایید. این محصول علاوه بر استحکام بافت های گیاهی، موجب ترشّح موادی می شود که گیاه را در برابر بیماری ها مقاوم می کند.
• ضد عفونی دانه ها بهصورت بذرمال قبل از کاشت با یکی از سموم ایپرودیون + کاربندازیم 52/5% (200 سی سی برای هر 100 کیلوگرم بذر) و ایپرودیون 50% (250 سی سی برای هر 100 کیلوگرم بذر) می تواند موثر باشد.
علت:
• این بیماری توسط گونه هایی از یک نوع قارچ به نام لپتوسفائریا با فرم جنسی به نام فوما ایجاد می شود. این قارچ دارای گونه های بیماریزا و غیربیماریزا بوده و واکنش ارقام مختلف گیاه به هر گونۀ بیماریزا متفاوت می باشد.
• عامل بیماری در هوای گرم و مرطوب فعالیت خوبی داشته و چنانچه دما برای مدت حداقل دو هفته 20 درجه سانتی گراد برسد، رشد آن و در نتیجه گسترش بیماری متوقف خواهد شد.
پیشگیری:
• تناوب زراعی با گیاهان غیرمیزبان توصیه می شود. از آنجا که علائم بیماری مدت زیادی پایدار نمی ماند، تناوب یک ساله کافی خواهد بود.
• از بین بردن بقایای گیاهی یا دفن کردن آنها به منظور فراهم کردن شرایط برای تجزیه آنها راه حل مناسبی می باشد.
• پس از برداشت، باقیمانده های گیاهی را جمع آوری نمایید و از گیاهان آلوده برای تهیه کود آلی استفاده نکنید.
• سیستم زهکشی باغ را بهبود بخشیده و از تجمع آب در یک محل جلوگیری نمایید.
• از مصرف بیش از حد محصولات تنظیم کننده رشد (هورمون ها) و کودهای نیتروژنی اجتناب نمایید.
• استانداردهای بهداشتی در رابطه با افراد، ماشین آلات، ابزار، لباس و کفش را رعایت نمایید.
کنترل:
روش های غیرشیمیایی:
• کنترل ساده، ارزان و موثر این بیماری با استفاده از یک قارچ کش ارگانیک بر پایه مس سیستمیک در طول دوره رشد قابل انجام است. این محصولات به صورت آماده در بازار موجود است.
• بذور را می توان با محلول سیر و آب گرم (50 درجه سانتیگراد) به مدّت 30 دقیقه ضدعفونی کرد.
• استفاده از گوگرد یا سولفور به اشکال و روش های مختلف برای کنترل کاربرد دارد که بر اساس نیاز و دسترس بودن، می توان یکی از این روش ها را اجرا کرد:
• گوگرد 80% به فرم سوسپانسیون معلق در آب (2 لیتر در هزار).
• گوگرد 80% معدنی به فرم پودری با قابلیت تر شوندگی بهصورت پاشش دستی یا گَردپاشی (35 کیلوگرم در هزار).
• گوگرد 95% پالایشگاهی به فرم گرانول یا پودری با قابلیت تر شوندگی (25 کیلوگرم در هزار) در دو نوبت.
• مصرف گوگرد در زمان گلدهی یا روی میوههای در حال رسیدن مجاز نیست. همچنین استفاده از گوگرد نباید در دمای زیر 15 درجه و بالای 35 درجه سانتیگراد باشد*
روش های شیمیایی:
• از آنجا که استفاده از سموم شیمیایی باعث آلودگی زیست بوم و از بین رفتن موجودات مفید می شود، همیشه بعد از انجام اقدامات پیشگیرانه، رویکرد مبارزه تلفیقی با روش های غیر را در اولیت قرار دهید. در صورت استفاده از روش های شیمیایی، میزان حداقلی و استفاده از سمپاش کالیبره اکیداً توصیه می شود.
• در صورت احتمال بروز عارضه یا در اوایل بیماری، از کود-سم پتاسیم فسفیت به میزان تقریبی 6 لیتر در هکتار بهصورت خاکی یا 2/5 لیتر در 1000 لیتر آب بهصورت محلولپاشی استفاده نمایید. این محصول علاوه بر استحکام بافت های گیاهی، موجب ترشّح موادی می شود که گیاه را در برابر بیماری ها مقاوم می کند.
• ضد عفونی دانه ها بهصورت بذرمال قبل از کاشت با یکی از سموم ایپرودیون + کاربندازیم 52/5% (200 سی سی برای هر 100 کیلوگرم بذر) و ایپرودیون 50% (250 سی سی برای هر 100 کیلوگرم بذر) می تواند موثر باشد.
بدون دیدگاه