• این بیماری اغلب روی برگ ها به صورت پودر سفید دیده می شود.
• انتقال بیماری در انبار نیز امکانپذیر است.
• علائم این بیماری معمولاً روی برگ های مسن مشاهده می شود.
• علائم برگی در ابتدا با لکههای کوچک سفید رنگ آغاز میشود. این لکهها بعدها به صورت قسمت های طویل درآمده و در حضور رطوبت بالا، در سطح برگ گسترش مییابند. گاهی در آلودگیهای شدید برگ، بوته یا حتی کل مزرعه به صورت زرد درمیآید. ممکن است در رطوبت بالا و مداوم، پیکره سفید رنگ عامل بیماری روی برگ ها به صورت خز مانند مشاهده شود و نوک برگ ها پیچ بخورد.
• به دلیل اینکه در بعضی از موارد رنگ این بیماری مایل به بنفش می شود، ممکن است با بیماری لکه ارغوانی اشتباه گرفته شود. علائم روی ساقه های بذری کروی هستند و معمولاً یک طرف ساقه را احاطه می کنند. این بیماری باعث ضعف ساقه شده و ممکن است ساقه در اثر وزن چتر بذر شکسته شود.
• در انبار نیز سوخ های آلوده نرم و چروکیده می شوند و قسمت هایی از فلس گوشتی آنها تغییر رنگ داده و آبکی می شود. در ارقام مقاوم تر، سوخ ها به همان حالت سفت و گوشتی باقی می مانند ولی ناقل آلودگی هستند.
• این بیماری توسط قارچی به نام (Peronospora destructor) ایجاد می شود که در سوخ ها و بذرها خصوصاً در انبار زمستان را میگذراند و می تواند باعث تحریک قارچ های بیماری زای دیگر نیز شود.
• با کشت بذرها در سال بعد این قارچ شروع به رشد کرده و با باد و پراش باران منتشر می شود. عامل آلودگی با باران شسته شده و روی خاک میافتد. درنتیجه به بوته حمله کرده و در آن گسترش مییابد و تولید آلودگی میکند.
• عامل بیماری میتواند در انبار بر اثر تماس غده آلوده با سالم نیز منتقل شود.
• از بذرهای سالم و دارای گواهی سلامت استفاده نمایید.
• جهت اطمینان از تهویه مطلوب، از تراکم کاشت پیشنهادی موسسه تولید کننده بذر پیروی کنید.
• گیاهان را در محل هایی که در معرض آفتاب مناسب هستند، کشت کنید و جهت گیری درست را انتخاب نمایید.
• سیستم زهکشی را بهبود بخشیده و از تجمع آب در یک محل جلوگیری نمایید.
• علف های خودرو و دیگر گیاهان میزبان در مزرعه و اطراف آن را مدیریت نمایید.
• پس از برداشت، باقیمانده های گیاهی را جمع آوری نمایید و زمین را شخم عمیق بزنید و از گیاهان آلوده برای تهیه کود آلی استفاده نکنید.
• ابزار و تجهیزات را ضد عفونی کنید و مطمئن شوید که کارگران قبل از اینکه از یک سمت مزرعه به سمت دیگر بروند، دستهایشان را ضد عفونی کرده اند.
• مواد گیاهی که بهصورت بالقوه آلوده هستند را بین مزارع یا زمین ها انتقال ندهید.
روش های غیرشیمیایی:
• محصولات حاوی پراکسید هیدروژن (آب اکسیژنه) برای پیشگیری و درمان قابل استفاده می باشد.
• قارچ کش های بیولوژیکی حاوی باکتری (Bacillus subtilis strain QST 713) را می توان بهصورت اسپری برگی برای مقابله با این عارضه بهکار برد.
روش های شیمیایی:
• از آنجا که استفاده از سموم شیمیایی باعث آلودگی زیست بوم و از بین رفتن موجودات مفید می شود، همیشه بعد از انجام اقدامات پیشگیرانه، رویکرد مبارزه تلفیقی با روش های غیر شیمیایی را در اولیت قرار دهید. در صورت استفاده از روش های شیمیایی، میزان حداقلی و استفاده از تجهیزات کالیبره اکیداً توصیه می شود.
• مصرف یکی از انواع سموم زیر به ترتیب اولویت می تواند موثر باشد که باید بهصورت چرخشی استفاده نمود:
• مانکوزب 72% (2 کیلوگرم در هزار)،
• کلروتالونیل 75% (1/5 کیلوگرم در هکتار)،
• فوستیل آلومینیوم 80% (2 کیلوگرم در هزار)،
• دیمتومورف + مانکوزب 40% (2 کیلوگرم در هکتار).
علت:
• این بیماری توسط قارچی به نام (Peronospora destructor) ایجاد می شود که در سوخ ها و بذرها خصوصاً در انبار زمستان را میگذراند و می تواند باعث تحریک قارچ های بیماری زای دیگر نیز شود.
• با کشت بذرها در سال بعد این قارچ شروع به رشد کرده و با باد و پراش باران منتشر می شود. عامل آلودگی با باران شسته شده و روی خاک میافتد. درنتیجه به بوته حمله کرده و در آن گسترش مییابد و تولید آلودگی میکند.
• عامل بیماری میتواند در انبار بر اثر تماس غده آلوده با سالم نیز منتقل شود.
پیشگیری:
• از بذرهای سالم و دارای گواهی سلامت استفاده نمایید.
• جهت اطمینان از تهویه مطلوب، از تراکم کاشت پیشنهادی موسسه تولید کننده بذر پیروی کنید.
• گیاهان را در محل هایی که در معرض آفتاب مناسب هستند، کشت کنید و جهت گیری درست را انتخاب نمایید.
• سیستم زهکشی را بهبود بخشیده و از تجمع آب در یک محل جلوگیری نمایید.
• علف های خودرو و دیگر گیاهان میزبان در مزرعه و اطراف آن را مدیریت نمایید.
• پس از برداشت، باقیمانده های گیاهی را جمع آوری نمایید و زمین را شخم عمیق بزنید و از گیاهان آلوده برای تهیه کود آلی استفاده نکنید.
• ابزار و تجهیزات را ضد عفونی کنید و مطمئن شوید که کارگران قبل از اینکه از یک سمت مزرعه به سمت دیگر بروند، دستهایشان را ضد عفونی کرده اند.
• مواد گیاهی که بهصورت بالقوه آلوده هستند را بین مزارع یا زمین ها انتقال ندهید.
کنترل:
روش های غیرشیمیایی:
• محصولات حاوی پراکسید هیدروژن (آب اکسیژنه) برای پیشگیری و درمان قابل استفاده می باشد.
• قارچ کش های بیولوژیکی حاوی باکتری (Bacillus subtilis strain QST 713) را می توان بهصورت اسپری برگی برای مقابله با این عارضه بهکار برد.
روش های شیمیایی:
• از آنجا که استفاده از سموم شیمیایی باعث آلودگی زیست بوم و از بین رفتن موجودات مفید می شود، همیشه بعد از انجام اقدامات پیشگیرانه، رویکرد مبارزه تلفیقی با روش های غیر شیمیایی را در اولیت قرار دهید. در صورت استفاده از روش های شیمیایی، میزان حداقلی و استفاده از تجهیزات کالیبره اکیداً توصیه می شود.
• مصرف یکی از انواع سموم زیر به ترتیب اولویت می تواند موثر باشد که باید بهصورت چرخشی استفاده نمود:
• مانکوزب 72% (2 کیلوگرم در هزار)،
• کلروتالونیل 75% (1/5 کیلوگرم در هکتار)،
• فوستیل آلومینیوم 80% (2 کیلوگرم در هزار)،
• دیمتومورف + مانکوزب 40% (2 کیلوگرم در هکتار).
بدون دیدگاه