• لکه های زرد که با یک هاله قهوهای احاطه شده، روی سطح بالایی برگها ظاهر می شوند.
• با پیشرفت بیماری لکه ها به تکه های مرده نامنظم با هاله قهوهای تبدیل می شوند.
• لکه های چرب سبز که معمولاً توسط یک هاله قهوهای احاطه شده و با رگبرگ ها محدوده شده اند روی سطح بالایی برگهای جوان دیده می شوند. با پیشرفت بیماری این لکه ها بزرگتر شده و مراکز این لکه ها رنگ پریده و به بافت های مرده قهوهای رنگ تغییر شکل می دهند.
• بعد از چندین شب با هوای مرطوب، یک غشای متراکم سفید مایل به خاکستری و کبود در زیر لکه ها ایجاد می شود. اگر بیماری روی برگهای بالغ تاثیر بگذارد، برگها رنگ پریده شده و به تدریج بهصورت الگوی موزاییکی قرمز مایل به قهوهای در می آیند. قسمت های چرب قهوهای که ناشی از رشد قارچ عامل بیماری ست، روی شاخهها، پیچک ها و برگها قابل مشاهده است. از بین رفتن برگها و کوتاه یا قطع کردن شاخههای بیمار، منجر به کاهش رشد و کم شدن محصول می شود.
• خسارت، ناشی از قارچ (Plasmopara viticola) می باشد که معمولاً در مناطقی با بارش های مکرر در بهار و تابستان و دمای زیر 10 درجه سانتیگراد فعّال است.
• این قارچ زمستان را در بقایای گیاهان آلوده در خاک یا شاخههای بیمار سپری میکند. باد و باران اسپورها (گَرد قارچی) را در طول بهار در همه جا پخش می کنند. اسپورها جوانه زده و ساختارهایی را ایجاد می کنند که از این طریق منافذ طبیعی در زیر برگها وارد آن ها شده و سپس از طریق آوندها به کل قسمت های گیاه منتقل می شوند. قارچ ها می تواند در دمای بین 13تا30 درجه سانتیگراد رشد کنند.
• سیستم زهکشی باغ را بهبود بخشیده و از تجمع آب در یک محل جلوگیری نمایید.
• از ارقام مقاوم و اصلاح شده استفاده نمایید.
• کاشت را در موقعیت های نورگیر و جهت گیری درست انجام دهید.
• هرس مناسب به طوری که جریان هوا و نور به راحتی از داخل پوشش درخت عبور کند و به صورت یکنواخت اعمال شود، باعث کنترل عارضه می شود.
• علف های خودرو میزبان را در داخل و اطراف باغ کنترل کنید.
• مدیریت کف باغ شامل جمع آوری و سوزاندن بقایای برگها و چوب های مرده را به طور جدی اعمال کنید.
• استانداردهای بهداشتی در رابطه با افراد، ماشین آلات و ابزار را رعایت نمایید و از وسایل ضدعفونی شده استفاده نمایید.
• از مصرف بیش از حد محصولات تنظیم کننده رشد (هورمون ها) و کودهای نیتروژنی اجتناب نمایید.
روش های غیرشیمیایی:
• مصرف محصولات حاوی پراکسید هیدروژن (آب اکسیژنه) برای پیشگیری و درمان قابل استفاده می باشد.
• استفاده از مخلوط بردو یا سولفات مس و هیدروکسید کلسیم (25 کیلوگرم در هزار). روش ساخت این محصول در همین اپلیکیشن در قسمت اطلاعات مفید موجود می باشد.
روش های شیمیایی:
• از آنجا که استفاده از سموم شیمیایی باعث آلودگی زیست بوم و از بین رفتن موجودات مفید می شود، همیشه بعد از انجام اقدامات پیشگیرانه، رویکرد مبارزه تلفیقی با روش های غیر شیمیایی را در اولیت قرار دهید. در صورت استفاده از روش های شیمیایی، میزان حداقلی و استفاده از تجهیزات کالیبره اکیداً توصیه می شود.
• در صورت احتمال بروز عارضه یا در اوایل بیماری، از کود-سم پتاسیم فسفیت به میزان تقریبی 5 لیتر در هکتار بهصورت خاکی یا 2 لیتر در 1000 لیتر آب بهصورت محلولپاشی برای یک هکتار استفاده نمایید. این محصول علاوه بر استحکام بافت های گیاهی، موجب ترشّح موادی می شود که گیاه را در برابر بیماری ها مقاوم میکند.
• مصرف یکی از انواع سموم زیر می تواند موثر باشد که برای جلوگیری از ایجاد مقاومت، باید بهصورت چرخشی استفاده نمود:
• سیازوفامید 40% (400 میلیلیتر در هزار)،
• پنکونازول 20% (120 سیسی در هزار)،
• مانت 8% (3 کیلوگرم در هزار)، کاپتان 50% (3 کیلوگرم در هزار)،
• زینب 80%* (3 کیلوگرم در هزار).
• این سموم را می توان در چندین نوبت مصرف کرد: اوایل رشد بعد از ظهور برگها و قبل از ظهور گلها، هر 20 روز یکبار در صورت نیاز.
*ممکن است مصرف این سم در کشور شما مجاز نباشد.
علت:
• خسارت، ناشی از قارچ (Plasmopara viticola) می باشد که معمولاً در مناطقی با بارش های مکرر در بهار و تابستان و دمای زیر 10 درجه سانتیگراد فعّال است.
• این قارچ زمستان را در بقایای گیاهان آلوده در خاک یا شاخههای بیمار سپری میکند. باد و باران اسپورها (گَرد قارچی) را در طول بهار در همه جا پخش می کنند. اسپورها جوانه زده و ساختارهایی را ایجاد می کنند که از این طریق منافذ طبیعی در زیر برگها وارد آن ها شده و سپس از طریق آوندها به کل قسمت های گیاه منتقل می شوند. قارچ ها می تواند در دمای بین 13تا30 درجه سانتیگراد رشد کنند.
پیشگیری:
• سیستم زهکشی باغ را بهبود بخشیده و از تجمع آب در یک محل جلوگیری نمایید.
• از ارقام مقاوم و اصلاح شده استفاده نمایید.
• کاشت را در موقعیت های نورگیر و جهت گیری درست انجام دهید.
• هرس مناسب به طوری که جریان هوا و نور به راحتی از داخل پوشش درخت عبور کند و به صورت یکنواخت اعمال شود، باعث کنترل عارضه می شود.
• علف های خودرو میزبان را در داخل و اطراف باغ کنترل کنید.
• مدیریت کف باغ شامل جمع آوری و سوزاندن بقایای برگها و چوب های مرده را به طور جدی اعمال کنید.
• استانداردهای بهداشتی در رابطه با افراد، ماشین آلات و ابزار را رعایت نمایید و از وسایل ضدعفونی شده استفاده نمایید.
• از مصرف بیش از حد محصولات تنظیم کننده رشد (هورمون ها) و کودهای نیتروژنی اجتناب نمایید.
کنترل:
روش های غیرشیمیایی:
• مصرف محصولات حاوی پراکسید هیدروژن (آب اکسیژنه) برای پیشگیری و درمان قابل استفاده می باشد.
• استفاده از مخلوط بردو یا سولفات مس و هیدروکسید کلسیم (25 کیلوگرم در هزار). روش ساخت این محصول در همین اپلیکیشن در قسمت اطلاعات مفید موجود می باشد.
روش های شیمیایی:
• از آنجا که استفاده از سموم شیمیایی باعث آلودگی زیست بوم و از بین رفتن موجودات مفید می شود، همیشه بعد از انجام اقدامات پیشگیرانه، رویکرد مبارزه تلفیقی با روش های غیر شیمیایی را در اولیت قرار دهید. در صورت استفاده از روش های شیمیایی، میزان حداقلی و استفاده از تجهیزات کالیبره اکیداً توصیه می شود.
• در صورت احتمال بروز عارضه یا در اوایل بیماری، از کود-سم پتاسیم فسفیت به میزان تقریبی 5 لیتر در هکتار بهصورت خاکی یا 2 لیتر در 1000 لیتر آب بهصورت محلولپاشی برای یک هکتار استفاده نمایید. این محصول علاوه بر استحکام بافت های گیاهی، موجب ترشّح موادی می شود که گیاه را در برابر بیماری ها مقاوم میکند.
• مصرف یکی از انواع سموم زیر می تواند موثر باشد که برای جلوگیری از ایجاد مقاومت، باید بهصورت چرخشی استفاده نمود:
• سیازوفامید 40% (400 میلیلیتر در هزار)،
• پنکونازول 20% (120 سیسی در هزار)،
• مانت 8% (3 کیلوگرم در هزار)، کاپتان 50% (3 کیلوگرم در هزار)،
• زینب 80%* (3 کیلوگرم در هزار).
• این سموم را می توان در چندین نوبت مصرف کرد: اوایل رشد بعد از ظهور برگها و قبل از ظهور گلها، هر 20 روز یکبار در صورت نیاز.
*ممکن است مصرف این سم در کشور شما مجاز نباشد.
بدون دیدگاه