• این بیماری به برگ، ساقه و غدّه خسارت میزند.
• حمله به غدّه ها باعث از بین رفتن محصول خواهد شد.
• علائم برگی در ابتدا با لکههای کوچک زرد رنگ آغاز میشود. این لکهها بعدها بهصورت نقاط آبسوخته درآمده و در حضور رطوبت بالا، در سطح برگ گسترش مییابند. ممکن است در رطوبت بالا و مداوم، پیکرهی سفید رنگ عامل بیماری در محل لکهها در زیر برگ مشاهده شود.
• علائم روی ساقه بهصورت لکههای آبسوخته میباشد. ممکن است از یک نقطهی کوچک تا گرفتن تمام ساقه و سیاه کردن آن گسترش داشته باشند.
• غدّهها نیز ممکن است سبز، ارغوانی یا قهوهای شوند. روی غدّه ها گاهی لکههای سیاه نامنظم مشاهده میشود. در آلودگیهای شدید، مزرعه بوی نامطبوعی میدهد.
• عامل این بیماری یک شبه قارچ به نام فایتوفترا (Phytophthora infestans) میباشد که بهصورت ریسه در غدّه زمستان را میگذراند. با کشت غدّهی آلوده در سال بعد این ریسهها شروع به رشد کرده و در ساقه بالا میآیند تا به برگ برسند.
• همچنین انتشار آن می تواند با باد و باران صورت میگیرد. اسپورها (گرد قارچی) با باران شسته شده و روی خاک میافتند. درنتیجه به غدّه حمله کرده و تولید آلودگی میکنند. عامل بیماری میتواند در انبار بر اثر تماس غدّهی آلوده با سالم نیز منتقل شود.
• عدم انبار کردن غدّههای آلوده.
• نگهداری رطوبت و دمای انبار بهصورتی که مانع از رشد عامل بیماری شود.
• خاکدهی پای بوتهها مانع از بیرون آمدن غدّهها از خاک و در نتیجه کاهش احتمال حمله بیمارگر به غدّه خواهد شد.
• استفاده از ارقام مقاوم مانند کایزر، ویتالريال آستریکس و پیکاسو و یا ارقام نیمه مقاوم مانند ایدول، اسپریت، سوالان و خاوران.
• برای تقویت سلامت گیاه می توان از تقویت کننده هایی مانند جلبک و اسیدآمینه استفاده کرد.
• علف های خودرو و دیگر گیاهان میزبان در مزرعه و اطراف آن را مدیریت نمایید.
• پس از برداشت، باقیمانده های گیاهی را جمع آوری نمایید و زمین را شخم عمیق بزنید و از گیاهان آلوده برای تهیه کود آلی استفاده نکنید.
• ابزار و تجهیزات را ضد عفونی کنید و مطمئن شوید که کارگران قبل از اینکه از یک سمت مزرعه به سمت دیگر بروند، دستهایشان را شسته اند.
• مواد گیاهی که بهصورت بالقوه آلوده هستند را بین مزارع یا زمین ها انتقال ندهید.
• سیستم زهکشی را بهبود بخشیده و از تجمع آب در یک محل جلوگیری نمایید.
روش های غیرشیمیایی:
• محلولپاشی محصولات حاوی پراکسید هیدروژن (آب اکسیژنه) برای پیشگیری و درمان قابل استفاده می باشد.
• استفاده از مخلوط بردو یا سولفات مس و هیدروکسید کلسیم (15 کیلوگرم در هزار). روش ساخت این محصول در قسمت اطلاعات مفید موجود می باشد.
روش های شیمیایی:
• از آنجا که استفاده از سموم شیمیایی باعث آلودگی زیست بوم و از بین رفتن موجودات مفید می شود، همیشه بعد از انجام اقدامات پیشگیرانه، رویکرد مبارزه تلفیقی با روش های غیر شیمیایی را در اولیت قرار دهید. در صورت استفاده از روش های شیمیایی، میزان حداقلی و استفاده از تجهیزات کالیبره اکیداً توصیه می شود.
• مصرف یکی از انواع سموم زیر به ترتیب اولویت می تواند موثر باشد که باید بهصورت چرخشی استفاده نمود:
• مانکوزب 80% (2 کیلوگرم در هکتار)،
• فسفونیک اسید 53% (300 سیسی در هزار)،
• اکسید مس 75% (1 کیلوگرم در هزار)،
• اکسیکلرورمس 35% (2 کیلوگرم در هکتار)،
• کلروتانول 72% (2/5 لیتر در هکتار).
• سیازوفاید 40% (نیم لیتر در هزار)،
• پروپاموکاربهیدروکلراید + فلوپیکولید 68/75% (200 سیسی در هزار)،
• فاموکسادون + سیموکسانیل 52/5% (200 گرم در هکتار)،
• متالاکسیل + مانکوزب 72% (2 کیلوگرم در هزار)،
• دیمتومورف + مانکوزب 40% (2 کیلوگرم در هکتار).
علت:
• عامل این بیماری یک شبه قارچ به نام فایتوفترا (Phytophthora infestans) میباشد که بهصورت ریسه در غدّه زمستان را میگذراند. با کشت غدّهی آلوده در سال بعد این ریسهها شروع به رشد کرده و در ساقه بالا میآیند تا به برگ برسند.
• همچنین انتشار آن می تواند با باد و باران صورت میگیرد. اسپورها (گرد قارچی) با باران شسته شده و روی خاک میافتند. درنتیجه به غدّه حمله کرده و تولید آلودگی میکنند. عامل بیماری میتواند در انبار بر اثر تماس غدّهی آلوده با سالم نیز منتقل شود.
پیشگیری:
• عدم انبار کردن غدّههای آلوده.
• نگهداری رطوبت و دمای انبار بهصورتی که مانع از رشد عامل بیماری شود.
• خاکدهی پای بوتهها مانع از بیرون آمدن غدّهها از خاک و در نتیجه کاهش احتمال حمله بیمارگر به غدّه خواهد شد.
• استفاده از ارقام مقاوم مانند کایزر، ویتالريال آستریکس و پیکاسو و یا ارقام نیمه مقاوم مانند ایدول، اسپریت، سوالان و خاوران.
• برای تقویت سلامت گیاه می توان از تقویت کننده هایی مانند جلبک و اسیدآمینه استفاده کرد.
• علف های خودرو و دیگر گیاهان میزبان در مزرعه و اطراف آن را مدیریت نمایید.
• پس از برداشت، باقیمانده های گیاهی را جمع آوری نمایید و زمین را شخم عمیق بزنید و از گیاهان آلوده برای تهیه کود آلی استفاده نکنید.
• ابزار و تجهیزات را ضد عفونی کنید و مطمئن شوید که کارگران قبل از اینکه از یک سمت مزرعه به سمت دیگر بروند، دستهایشان را شسته اند.
• مواد گیاهی که بهصورت بالقوه آلوده هستند را بین مزارع یا زمین ها انتقال ندهید.
• سیستم زهکشی را بهبود بخشیده و از تجمع آب در یک محل جلوگیری نمایید.
کنترل:
روش های غیرشیمیایی:
• محلولپاشی محصولات حاوی پراکسید هیدروژن (آب اکسیژنه) برای پیشگیری و درمان قابل استفاده می باشد.
• استفاده از مخلوط بردو یا سولفات مس و هیدروکسید کلسیم (15 کیلوگرم در هزار). روش ساخت این محصول در قسمت اطلاعات مفید موجود می باشد.
روش های شیمیایی:
• از آنجا که استفاده از سموم شیمیایی باعث آلودگی زیست بوم و از بین رفتن موجودات مفید می شود، همیشه بعد از انجام اقدامات پیشگیرانه، رویکرد مبارزه تلفیقی با روش های غیر شیمیایی را در اولیت قرار دهید. در صورت استفاده از روش های شیمیایی، میزان حداقلی و استفاده از تجهیزات کالیبره اکیداً توصیه می شود.
• مصرف یکی از انواع سموم زیر به ترتیب اولویت می تواند موثر باشد که باید بهصورت چرخشی استفاده نمود:
• مانکوزب 80% (2 کیلوگرم در هکتار)،
• فسفونیک اسید 53% (300 سیسی در هزار)،
• اکسید مس 75% (1 کیلوگرم در هزار)،
• اکسیکلرورمس 35% (2 کیلوگرم در هکتار)،
• کلروتانول 72% (2/5 لیتر در هکتار).
• سیازوفاید 40% (نیم لیتر در هزار)،
• پروپاموکاربهیدروکلراید + فلوپیکولید 68/75% (200 سیسی در هزار)،
• فاموکسادون + سیموکسانیل 52/5% (200 گرم در هکتار)،
• متالاکسیل + مانکوزب 72% (2 کیلوگرم در هزار)،
• دیمتومورف + مانکوزب 40% (2 کیلوگرم در هکتار).
بدون دیدگاه