• لکه های رنگ پریده معمولاً روی سطح بالایی برگهای جوان و نزدیک حاشیه ها ایجاد می شوند.
• حبّه های آلوده قهوهای تیره می شوند و اثر زخم روی آن ها باقی می ماند.
• معمولاً لکه های رنگ پریده ابتدا روی سطح بالایی برگهای جوان و نزدیک حاشیه ها پدیدار می شوند. پودری خاکستری مایل به سفید به تدریج در این قسمت ها رشد میکند. روی رگبرگها یا شاخهها، لکه های قهوهای یا سیاهی پدیدار می شوند. در طول فرآیند بیماری، لکه ها بزرگتر شده و ممکن است کل سطح برگ را بپوشانند که به تدریج باعث تغییر شکل، خشکی و افتادن برگ می شوند.
• بخش هایی از رگبرگهایی که در سطح زیرین برگ قرار دارند ممکن است قهوهای شوند. روی شاخهها نیز لکه های پراکنده قهوهای و سیاه دیده می شوند.
• بهدلیل افزایش غلظت اسید و حضور قارچ، حبّه ها نارس و ترک خورده شده و بوی بدی مانند کپک زدگی می دهند. حبّه های آلوده ممکن است قهوهای تیره شده و دارای آثار زخم باشند و یا بهصورت مومیایی روی درخت بمانند.
• این بیماری توسط قارچ (Uncinula necator) ایجاد می شود که زمستان را بهصورت اسپورهای خفته (گَرد قارچی) در جوانه ها یا شکافت های پوسته می گذراند. در طول بهار، این اسپورها توسط باد به گیاهان جدید منتقل می شوند (عفونت اولیه).
• بعد از اینکه عفونت به بخش های مختلف گیاه منتقل شد، اسپورهای جدیدتری تولید می شوند که بیشتر توسط باد انتقال می یابند (عفونت ثانویه).
• رطوبتی که از مه و شبنم آزاد می شود یا رطوبت طولانی مدت یا آب و هوای ابری به گسترش اسپورها کمک میکند، اما بر عکس دیگر بیماری های قارچی، در فرآیند عفونت سهمی ندارند.
• این بیماری روی برگهایی که در معرض تابش مستقیم نور خورشید با دمای بالای 35 درجه هستند، کاهش می یابد.
• در صورت امکان از ارقام مقاوم و اصلاح شده طبیعی استفاده نمایید.
• هرس مناسب را به منظور اطمینان از تهویه مناسب در دستور کار قرار دهید.
• بر تاکستان به طور منظم برای یافتن نشانه هایی از بیماری نظارت کنید.
• در طول فعّالیت باغبانی از آسیب به درختان جلوگیری کنید.
• برنامه تغذیه ای مناسب، با توجه به میزان و نوع مورد نیاز کود ازته در زمان رشد رویشی را اعمال کنید. در نظر داشته باشید بر اساس قانون بازده نزولی، مصرف بیش از حد کود ازت منجر به افزایش معنی دار محصول نخواهد شد (اطلاعات بیشتر در مورد انواع کود ازت در همین اپلیکیشن، قسمت آفات، بیماری ها و تغذیهی انگور، بخش کمبود نیتروژن موجود می باشد).
روش های غیرشیمیایی:
• استفاده از گوگرد یا سولفور به اشکال و روش های مختلف برای کنترل سفیدک ها کاربرد دارد که بر اساس نیاز و در دسترس بودن، می توان یکی از این روش ها را اجرا کرد:
• گوگرد 80% معدنی به فرم پودری با قابلیت تر شوندگی بهصورت پاشش دستی یا گَردپاشی (35 کیلوگرم در هزار).
• گوگرد 95% پالایشگاهی به فرم گرانول یا پودری با قابلیت تر شوندگی در سه نوبت:
• اوایل رشد، بعد از ظهور برگها و قبل از ظهور گلها (10 کیلوگرم در هکتار)،
• بعد از ریزش گلها و در زمان ارزنی شدن غوره ها (15 کیلوگرم در هکتار)،
• در صورت نیاز به تکرار سوم حدود دو هفته بعد از مرحله دوم (15 کیلوگرم در هکتار).
• *مصرف گوگرد در زمان گلدهی یا روی میوههای در حال رسیدن و یا انگوری که برای تهیه شیره از آن استفاده می شود، مجاز نیست. همچنین استفاده از گوگرد نباید در دمای زیر 15 درجه و بالای 35 درجه سانتیگراد باشد*
• محصولات حاوی پراکسید هیدروژن (آب اکسیژنه) برای پیشگیری و درمان قابل استفاده می باشند.
• اسپری عصاره گیاه دارویی آویشن با دوز بالا علیه اغلب قارچ ها موثر و در کشاورزی ارگانیک مجاز است.
• محلولپاشی قارچ های مفید پارازیت کننده مانند (Ampelomyces quisqualis) نیز علیه سفیدک موثر است.
• موادی مانند بیکربناتپتاسیم 85% (5 کیلوگرم در هزار) که در کشاورزی ارگانیک مجاز است، قابلیت کنترل این بیماری را دارد.
روش های شیمیایی:
• از آنجا که استفاده از سموم شیمیایی باعث آلودگی زیست بوم و از بین رفتن موجودات مفید می شود، همیشه بعد از انجام اقدامات پیشگیرانه، رویکرد مبارزه تلفیقی با روش های غیر شیمیایی را در اولیت قرار دهید. در صورت استفاده از روش های شیمیایی، میزان حداقلی و استفاده از تجهیزات کالیبره اکیداً توصیه می شود.
• در صورت احتمال بروز عارضه یا در اوایل بیماری، از کود-سم پتاسیم فسفیت به میزان تقریبی 5 لیتر در هکتار بهصورت خاکی یا 2 لیتر در 1000 لیتر آب بهصورت محلولپاشی برای یک هکتار استفاده نمایید. این محصول علاوه بر استحکام بافت های گیاهی، موجب ترشّح موادی می شود که گیاه را در برابر بیماری ها مقاوم میکند.
• مصرف یکی از انواع سموم زیر می تواند موثر باشد که برای جلوگیری از ایجاد مقاومت، باید بهصورت چرخشی استفاده نمود:
• دینوکاپ 18/25% (1 کیلوگرم در هکتار)،
• هگزاکونازول 5% (250 سیسی در هزار)،
• پنکونازول 20% (150 سیسی در هزار)،
• نوآریمول 9%* (200 سیسی در هزار)،
• ایمینوکتادینتریس 40% (750 گرم در هکتار)،
• تریفلومیزول 15% (300 میلیلیتر در هزار).
*ممکن است مصرف این سم در کشور شما مجاز نباشد.
• این سموم را می توان در 2 یا 3 نوبت مشابه مصرف گوگرد بهکار برد.
علت:
• این بیماری توسط قارچ (Uncinula necator) ایجاد می شود که زمستان را بهصورت اسپورهای خفته (گَرد قارچی) در جوانه ها یا شکافت های پوسته می گذراند. در طول بهار، این اسپورها توسط باد به گیاهان جدید منتقل می شوند (عفونت اولیه).
• بعد از اینکه عفونت به بخش های مختلف گیاه منتقل شد، اسپورهای جدیدتری تولید می شوند که بیشتر توسط باد انتقال می یابند (عفونت ثانویه).
• رطوبتی که از مه و شبنم آزاد می شود یا رطوبت طولانی مدت یا آب و هوای ابری به گسترش اسپورها کمک میکند، اما بر عکس دیگر بیماری های قارچی، در فرآیند عفونت سهمی ندارند.
• این بیماری روی برگهایی که در معرض تابش مستقیم نور خورشید با دمای بالای 35 درجه هستند، کاهش می یابد.
پیشگیری:
• در صورت امکان از ارقام مقاوم و اصلاح شده طبیعی استفاده نمایید.
• هرس مناسب را به منظور اطمینان از تهویه مناسب در دستور کار قرار دهید.
• بر تاکستان به طور منظم برای یافتن نشانه هایی از بیماری نظارت کنید.
• در طول فعّالیت باغبانی از آسیب به درختان جلوگیری کنید.
• برنامه تغذیه ای مناسب، با توجه به میزان و نوع مورد نیاز کود ازته در زمان رشد رویشی را اعمال کنید. در نظر داشته باشید بر اساس قانون بازده نزولی، مصرف بیش از حد کود ازت منجر به افزایش معنی دار محصول نخواهد شد (اطلاعات بیشتر در مورد انواع کود ازت در همین اپلیکیشن، قسمت آفات، بیماری ها و تغذیهی انگور، بخش کمبود نیتروژن موجود می باشد).
کنترل:
روش های غیرشیمیایی:
• استفاده از گوگرد یا سولفور به اشکال و روش های مختلف برای کنترل سفیدک ها کاربرد دارد که بر اساس نیاز و در دسترس بودن، می توان یکی از این روش ها را اجرا کرد:
• گوگرد 80% معدنی به فرم پودری با قابلیت تر شوندگی بهصورت پاشش دستی یا گَردپاشی (35 کیلوگرم در هزار).
• گوگرد 95% پالایشگاهی به فرم گرانول یا پودری با قابلیت تر شوندگی در سه نوبت:
• اوایل رشد، بعد از ظهور برگها و قبل از ظهور گلها (10 کیلوگرم در هکتار)،
• بعد از ریزش گلها و در زمان ارزنی شدن غوره ها (15 کیلوگرم در هکتار)،
• در صورت نیاز به تکرار سوم حدود دو هفته بعد از مرحله دوم (15 کیلوگرم در هکتار).
• *مصرف گوگرد در زمان گلدهی یا روی میوههای در حال رسیدن و یا انگوری که برای تهیه شیره از آن استفاده می شود، مجاز نیست. همچنین استفاده از گوگرد نباید در دمای زیر 15 درجه و بالای 35 درجه سانتیگراد باشد*
• محصولات حاوی پراکسید هیدروژن (آب اکسیژنه) برای پیشگیری و درمان قابل استفاده می باشند.
• اسپری عصاره گیاه دارویی آویشن با دوز بالا علیه اغلب قارچ ها موثر و در کشاورزی ارگانیک مجاز است.
• محلولپاشی قارچ های مفید پارازیت کننده مانند (Ampelomyces quisqualis) نیز علیه سفیدک موثر است.
• موادی مانند بیکربناتپتاسیم 85% (5 کیلوگرم در هزار) که در کشاورزی ارگانیک مجاز است، قابلیت کنترل این بیماری را دارد.
روش های شیمیایی:
• از آنجا که استفاده از سموم شیمیایی باعث آلودگی زیست بوم و از بین رفتن موجودات مفید می شود، همیشه بعد از انجام اقدامات پیشگیرانه، رویکرد مبارزه تلفیقی با روش های غیر شیمیایی را در اولیت قرار دهید. در صورت استفاده از روش های شیمیایی، میزان حداقلی و استفاده از تجهیزات کالیبره اکیداً توصیه می شود.
• در صورت احتمال بروز عارضه یا در اوایل بیماری، از کود-سم پتاسیم فسفیت به میزان تقریبی 5 لیتر در هکتار بهصورت خاکی یا 2 لیتر در 1000 لیتر آب بهصورت محلولپاشی برای یک هکتار استفاده نمایید. این محصول علاوه بر استحکام بافت های گیاهی، موجب ترشّح موادی می شود که گیاه را در برابر بیماری ها مقاوم میکند.
• مصرف یکی از انواع سموم زیر می تواند موثر باشد که برای جلوگیری از ایجاد مقاومت، باید بهصورت چرخشی استفاده نمود:
• دینوکاپ 18/25% (1 کیلوگرم در هکتار)،
• هگزاکونازول 5% (250 سیسی در هزار)،
• پنکونازول 20% (150 سیسی در هزار)،
• نوآریمول 9%* (200 سیسی در هزار)،
• ایمینوکتادینتریس 40% (750 گرم در هکتار)،
• تریفلومیزول 15% (300 میلیلیتر در هزار).
*ممکن است مصرف این سم در کشور شما مجاز نباشد.
• این سموم را می توان در 2 یا 3 نوبت مشابه مصرف گوگرد بهکار برد.
بدون دیدگاه