سفیدک پودری

• علائم بیماری معمولاً در اواخر بهار ظاهر می شوند.
• تکه های سفید کرکی روی برگ و ساقه ظهور می کنند. این علائم با رگه های زرد مرده در بافت های گیاهی همراه می شوند که می توانند به راحتی در حین بررسی مزرعه، جلب توجه کنند.
• در بعضی از محصولات، تکه های سفید رنگ قارچ می توانند به‌صورت جوش چرکی با نقاط قهوه‌ای به نظر برسند. با پیشرفت این بیماری، مناطق آلوده به رنگ خاکستری در می‌آیند. در اواخر فصل، نقاط سیاه آشکار در میان آلودگی سفید قارچ ظاهر می‌شود که از نزدیک قابل رویت هستند.
• به‌دلیل رطوبت بالا در اطراف برگ های پایین تر و قدیمی تر، آنها علائم را شدیدتر نشان می دهند.

• خسارت، ناشی از قارچ (Erysiphe cichoracearum) می باشد که به شکل مکانیکی از طریق روزنه ها یا قسمت های آسیب دیده وارد نسوج گیاهی می شود.
• اگر هیچ میزبانی وجود نداشته باشد، بین فصل ها به حالت خواب در بقایای گیاه رفته و در زمین فرو می رود.
• جدا از محصولات جالیزی، می تواند ده‌ها نوع از گیاهان دیگر را آلوده کند که ممکن است از آنها به عنوان پلی بین فصل ها برای تکثیر خود بهره ببرد.
• هنگامی که شرایط مطلوب است، اسپور (گَرد قارچی) تولید می شود که بعداً با باد و باران به گیاهان سالم منتقل می شوند. هنگامی که اسپورها در یک برگ فرود می آیند، جوانه می زنند و مواد مغذی را از سلول های میزبان برای رشد خود فراهم می کنند.
• استفاده بیش از حد از نیتروژن و کشت تک محصولی برای مدّت زیاد روی یک زمین، شرایط مطلوب برای گسترش بیماری را فراهم می کند.

• از بذرهای سالم، مقاوم و دارای گواهی سلامت استفاده نمایید.
• جهت اطمینان از تهویه مطلوب، از تراکم کاشت پیشنهادی موسسه تولید کننده بذر پیروی کنید.
• به طور منظم روی محصول برای یافتن علائم بیماری نظارت داشته باشید.
• برنامه تغذیه ای مناسب با توجه به میزان و نوع مورد نیاز کود ازت در زمان رشد رویشی اعمال کنید. توجه داشته باشید بر اساس قانون بازده نزولی، مصرف بیش از حد کود ازت منجر به افزایش معنی دار محصول نخواهد شد (اطلاعات بیشتر در مورد انواع کود ازت در بخش کمبود نیتروژن موجود می باشد).
• برای جلوگیری از گسترش بیماری، تناوب کشت 3 ساله با گیاهان غیر میزبان را طراحی کنید.
• علف های خودرو و دیگر میزبان های قارچ را از بین ببرید تا چرخه حیات آنها دچار مشکل شود.

روش های غیرشیمیایی:
• استفاده از گوگرد یا سولفور به اشکال و روش های مختلف برای کنترل کاربرد دارد که بر اساس نیاز و دسترس بودن، می توان یکی از این روش ها را اجرا کرد:

• گوگرد 80% به فرم سوسپانسیون معلق در آب (2 لیتر در هزار).
• گوگرد 80% معدنی به فرم پودری با قابلیت تر شوندگی به‌صورت پاشش دستی یا گَردپاشی (35 کیلوگرم در هزار).
• گوگرد 95% پالایشگاهی به فرم گرانول یا پودری با قابلیت تر شوندگی (25 کیلوگرم در هزار).
• مصرف گوگرد در زمان گلدهی مجاز نیست. همچنین استفاده از گوگرد نباید در دمای زیر 15 درجه و بالای 35 درجه سانتی‌گراد باشد*

• محصولات حاوی پراکسید هیدروژن (آب اکسیژنه) برای پیشگیری و درمان قابل استفاده می باشد.
• اسپری عصاره گیاه دارویی آویشن با دوز بالا علیه اغلب قارچ های مضر موثر است.
• محلولپاشی قارچ های مفید پارازیت کننده مانند (Ampelomyces quisqualis) نیز علیه سفیدک‌ها موثر است.

روش های شیمیایی:
• از آنجا که استفاده از سموم شیمیایی باعث آلودگی زیست بوم و از بین رفتن موجودات مفید می شود، همیشه بعد از انجام اقدامات پیشگیرانه، رویکرد مبارزه تلفیقی با روش های غیر شیمیایی را در اولیت قرار دهید. در صورت استفاده از روش های شیمیایی، میزان حداقلی و استفاده از تجهیزات کالیبره اکیداً توصیه می شود.

• در صورت احتمال بروز عارضه یا در اوایل بیماری، از کود-سم پتاسیم فسفیت به میزان تقریبی 5 لیتر در هکتار به‌صورت خاکی یا 3 لیتر در 1000 لیتر آب به‌صورت محلولپاشی استفاده نمایید. این محصول علاوه بر استحکام بافت های گیاهی، موجب ترشّح موادی می شود که گیاه را در برابر بیماری ها مقاوم می کند.
• در صورت نیاز، مصرف یکی از انواع سموم زیر می تواند موثر باشد که برای جلوگیری از ایجاد مقاومت، باید به‌صورت چرخشی استفاده نمود:

• پنکونازول 20% (400 سی‌‌سی در هزار)،
• تری دیمورف 75% (750 سی‌سی در هکتار).
• دینوکاپ 18/25% (1 کیلوگرم در هکتار)،
• تری‌فلوکسی‌استروبین + تبوکونازول 75% (1 لیتر در هکتار)،
• اپوکسی‌کونازول 12/5% (1 لیتر در هکتار)،
• تتراکونازول 12/5% (1 لیتر در هکتار)،
• ایمینوکتادین‌تریس 40% (750 گرم در هکتار).