سن‌‌ها

• این حشرات در مراحل گلدهی و قبل از آن به گیاه خسارت می‌‌زنند. تغذیه آنها قبل از گلدهی از اندام‌‌های زایشی باعث ضعیف و لاغر شدن گیاه شده و تولید را کاهش می‌‌دهند.
• خسارت در مرحله گل به صورت زردی و ریزش گل‌‌ها بروز می‌‌کند. خسارت در این مرحله می‌‌تواند بسیار شدید باشد. تا جایی‌که تمام گل‌‌ها ریخته و فقط محور گل باقی بماند.

• خسارت توسط دو گونه به نام‌‌های سن گل‌خوار (Lygus rugulipennis) و سن سبز یونجه (Adelphocoris lineolatus) ایجاد می‌‌شود. تمام مراحل پورگی و بالغ قادر به تغذیه از گیاه و ایجاد خسارت می‌‌باشند.
• حشرات بالغ در پایان فصل به دنبال پناه‌گاهی در اطراف و نزدیک مزارع یونجه می‌‌گردند. اما در صورتیکه پناه‌گاه مناسبی پیدا نکنند، به ناچار تا شعاع 600 متر پرواز می‌‌کنند. در بهار سال بعد مجدد به مزارع یونجه برگشته و پس از تغذیه‌‌ای مختصر و جفت‌‌گیری، تخم‌‌های خود را روی بذرهای تازه تشکیل شده گیاه قرار می‌‌دهند.

• برداشت زود هنگام یونجه یا برداشت در اوایل گلدهی و قبل از ظهور حشرات بالغ به دلیل از بین رفتن محل تخم‌‌گذاری حشره بالغ.
• برداشت و از بین بردن علف‌‌های خودرو، پناهگاه زمستانی آنها را از بین می‌‌برد.
• به دلیل قدرت بالای تغذیه ای آنها، بکار بردن تناوب زراعی بی نتیجه است. این حشرات دارای میزبان‌هایی از جمله اسپرس، آفتابگردان، سیب‌‌زمینی، انواع سویا، چغندرقند، شبدر، پنبه، کنف، پنیرک و کلزا می‌‌باشند.

روش های غیرشیمیایی:
• معمولاً سن ها در اطراف نور جمع می شوند و از طریق تله نوری می توان جمعیت آنها را کنترل کرد.

• از روغن نیم (NEEM) یا عصاره درخت چریش که محصولی با اثر تماسی-گوارشی و بدون دوره کارنس می باشد برای جلوگیری از خسارت و دور کردن مگس سفید، شته ها، سن ها، شپشک‌ها و حشرات مضر استفاده نمایید. روغن نیم همچنین رشد قارچ ها و باکتری های مضر را نیز بدون تاثیر بر گیاه میزبان کاهش می دهد.

روش های شیمیایی:

• مصرف یکی از انواع زیست کش های زیر به‌صورت چرخشی می تواند موثر باشد که برای جلوگیری از ایجاد مقاومت، باید یکی از آنها را برای یک نسل از حشره استفاده کرد و برای نسل بعدی از مورد دیگری استفاده نمود:

• فنیترون (1/5 لیتر در هزار) و دینوتفوران 20% (750 سی‌سی در هزار).
• روغن امولسیون شونده به تنهایی به میزان 20 لیتر در هزار، قابلیت استفاده برای مقابله با آنها را دارد.