سوسک درختی

اغلب سوسکها درختان پژمرده یا درختان جوان را برای تخم گذاری خود انتخاب می‌کنند. درختان سالم به‌دلیل پوسته قوی تر، کمتر مستعد ابتلا به آلودگی هستند. سوراخ های خروجی یا ورودی را می توان روی تنه یا شاخه ها به وضوح دید.
اگر پوست بریده شده و برداشته شود، تونل هایی که مستقیماً روی پوسته ایجاد شده نمایان است. این سوسک، تونلی به طول حدود 5 تا 8 سانتیمتر و عرض 2 میلی‌متر ایجاد می کند. همزمان با این کار، تخم خود را در این تونل ها قرار می دهند. بعد از خروج از تخم، لاروها به تدریج تونل های جدیدی ایجاد می‌کنند یا تونل های قبلی را ادامه می دهند.

خسارت در درختان میوه توسط سوسک (Scolytus mali) ایجاد می‌شود. لاروهای این حشره ها از نوع زیلوفاگوس می باشد، به این معنی که آنها از زیر پوست تغذیه می‌کنند.
افراد بالغ به رنگ قرمز-قهوه ای هستند و حدود 3 تا 5 میلی‌متر طول دارند. بعد از بهار لاروها در جایی استقرار می یابند. در دمای حدود 20 درجه سانتی‌گراد، افراد بالغ شروع به سوارخ کردن پوست کرده تا چرخه جدید را آغاز کنند. همچنین صدمات ناشی از تغذیه آنها منجر به بروز آلودگی های ثانویه مانند آلودگی قارچی یا باکتریایی نیز می‌شود.

• از تغذیه متعادل درختان اطمینان حاصل نمایید.
• از آبیاری بیش از حد اجتناب کنید.
• مدیریت کف باغ شامل جمع آوری و سوزاندن بقایای برگ ها و چوب های مرده را به‌طور جدی اعمال کنید، چرا که این حشره در لابلای آنها مخفی می‌شود.
• از تله های فرمونی یا نوری برای جذب پروانه ها و نظارت و کنترل بر جمعیت آنها استفاده کنید.
• در لابلای شاخ و برگ درختان از تله های فیزیکی مخصوص استفاده نمایید.
• شاخه ها یا درختان آلوده را از بین ببرید.

روش‌های غیرشیمیایی:

• این سوسک شکارچیان طبیعی زیادی دارد اما مطالعات اندکی در مورد استفاده احتمالی آنها به عنوان کنترل بیولوژیک در این زمینه انجام شده است. بسیاری از گونه های پرندگان از لاروهای آنها می توانند تغذیه کنند.

• زنبورهای پارازیتوئید (Braconid) از گونه (Spathius brevicaudis) نیز می توانند برای کنترل جمعیت آنها موثر باشند. زنبورهای دیگر از نوع (Chalcid)نیز می توانند علیه آنها استفاده شوند (Cheiropachys colon یا Dinotiscus aponius).

روش های شیمیایی:
• از آنجا که استفاده از سموم شیمیایی باعث آلودگی زیست بوم و از بین رفتن موجودات مفید می‌شود، همیشه بعد از انجام اقدامات پیشگیرانه، رویکرد مبارزه تلفیقی با روش‌های غیر شیمیایی را در اولیت قرار دهید. در صورت استفاده از روش‌های شیمیایی، میزان حداقلی و استفاده از تجهیزات کالیبره اکیدا توصیه می‌شود.

• مصرف یکی از انواع زیست کش های زیر به‌صورت چرخشی می تواند باعث جلوگیری از ایجاد مقاومت در حشره شود که به ترتیب اولویت باید یکی از آنها را برای یک نسل از حشره استفاده کرد و برای نسل بعدی از مورد دیگری استفاده نمود.

• سموم قابل مصرف قبل از خسارت و ایجاد کانال:
• فنیتروتیون 50% (2/5 لیتر در هزار)+ صابون مایع (2 لیتر در هزار)+ نفت (5 لیتر در هزار).
• تیاکلوپرید* (750 سی‌سی در هزار).
• در صورت عدم موفقیت با موارد فوق می توان در شرایط حاد از سموم زیر نیز استفاده کرد:
• اندوسولفان 35% (2 لیتر در هزار).
• فوزالون 35% (3/5 لیتر در هزار) یا دیازینون60% (1/5 لیتر در هزار).
• فن پروپاترین 10% (2 لیتر در هزار).

* ممکن است مصرف این سم در کشور شما مجاز نباشد.