سوسک سرشاخه خوار (سوسکو)

• افراد بالغ جوانه ها را با تغذیه خود نابود می کنند. تغذیه آنها از گیاه با وارد کردن مواد سمی به درون آوندها همراه است. این امر موجب مسدود شدن آوندها و ایجاد مانع برای دسترسی آب و مواد غذایی به شاخه های بالاتر می شود. افراد بالغ از اوایل مهرماه روی درختان ضعیف یا باغات رها شده مستقر شده و با از بین بردن پوست شاخه وارد آن شده، کانالی حفر کرده و در دو سمت کانال تخم گذاری می کنند. در نتیجه‌ی فعالیت آنها، گل تخریب می شود.

• آنها بعداً نیز شروع به تغذیه از شاخه های جوان می کنند که آثار تخریب آنها بلافاصله بروز می کند. لاروها با تغذیه از اطراف کانال موجب تخریب بیشتر و کانال های جدید تر می شوند. روزنه های ایجاد شده توسط این سوسک که در هنگام خروج ایجاد کرده است، روی سرشاخه ها به وضوح دیده می شوند. فعالیت آنها موجب از بین رفتن جوانه های گل سال آینده و سرشاخه انتهایی می شود. این حشره به سوسک پوست خوار یا جوانه خوار نیز معروف است.

• خسارت ناشی از فعالیت تغذیه ای سوسک (Chaetoptelius vestitus) و (Carphoborus perris) می باشد.
• افراد بزرگسال قهوه ای تیره هستند و در حدود 3/5 تا 4 میلی متر طول دارند. رنگ اغلب آنها قهوه ای و بدن آنها به شکل استوانه ای می باشد. روی بالپوش ها شیارهایی با خطوط طولی وجود دارد. این سوسک یک حشره است که اغلب به درختان ضعیف حمله می کند و موجب شکستن شاخه های خشکیده آنها می شود.

• در طول فصل سرد، تا زمانی که درجه حرارت به کمتر از 5 درجه سانتی‌گراد برسد، آنها همچنان از درختان تغذیه می کنند. در شرایط مناسب، می توانند برای درختان پسته بسیار مضر باشند.

• از ارقام مقاوم و اصلاح شده طبیعی استفاده نمایید.
• به‌طور منظم روی محصول برای یافتن علائم نظارت داشته باشید و فوراً گیاهان آلوده را به‌صورت قرنطينه ای هرس کنید.
• فوراً پس از برداشت، باقیمانده های گیاهی را جمع آوری نموده و بسوزانید. از گیاهان آلوده برای تهیه کود آلی استفاده نکنید.
• درختان ضعیف یا رها شده را در اطراف باغ حذف کنید.
• در طول فعالیت باغبانی از آسیب به درختان جلوگیری کنید.
• علف های خودرو و دیگر گیاهان میزبان در مزرعه و اطراف آن را کنترل نمایید.
• مواد گیاهی که به‌صورت بالقوه آلوده هستند را بین مزارع یا زمین ها انتقال ندهید.
• مدیریت کف باغ شامل جمع آوری و سوزاندن بقایای برگ ها و چوب های مرده را به‌طور جدی اعمال کنید.

روش های غیرشیمیایی:
• زنبورهای پارازیتوئید (Braconid) از گونه (Spathius brevicaudis) می توانند برای کنترل جمعیت آنها موثر باشند. زنبورهای دیگر از نوع (Chalcid)نیز می توانند علیه آنها استفاده شوند (Cheiropachys colon یا Dinotiscus aponius).

• از روغن نیم (NEEM) یا عصاره درخت چریش که محصولی با اثر تماسی-گوارشی و بدون دوره کارنس می باشد برای جلوگیری از خسارت و دور کردن مگس سفید، شته ها، سن ها، شپشک‌ها و حشرات مضر استفاده نمایید. روغن نیم همچنین رشد قارچ ها و باکتری های مضر را نیز بدون تاثیر بر گیاه میزبان کاهش می دهد.

روش های شیمیایی:
• از آنجا که استفاده از سموم شیمیایی باعث آلودگی زیست بوم و از بین رفتن موجودات مفید می شود، همیشه بعد از انجام اقدامات پیشگیرانه، رویکرد مبارزه تلفیقی با روش های غیر شیمیایی را در اولیت قرار دهید. در صورت استفاده از روش های شیمیایی، میزان حداقلی و استفاده از تجهیزات کالیبره اکیدا توصیه می شود.

• زمان مصرف سموم برای کنترل این عارضه در حدود اردیبهشت ماه می باشد.

• مصرف یکی از انواع زیست کش های زیر به‌صورت چرخشی می تواند باعث جلوگیری از ایجاد مقاومت در حشره شود که باید یکی از آنها را برای یک نسل از حشره استفاده کرد و برای نسل بعدی از مورد دیگری استفاده نمود:

• تیودیکارب 80% (1 لیتر در هزار) و لوفنورون 5% + فنوکسی کارب 10/5% (1/5 لیتر در هزار)،
• فنیتروتیون 50% (1 لیتر در هزار)،
• فنتیون 50%* (1/5 لیتر در هزار)،
• هگزافلومورون 10%(1 لیتر در هزار) علیه این عارضه موثر هستند.

• لوفنورون به تنهایی نیز کاربرد دارد.

تیودیکارپ 80% (1/ 5 لیتر در هزار) برای مبارزه با تخم ها و اتیون 47% (2 لیتر در هزار) + روغن امولسیون شونده (10 لیتر در هزار) برای مبارزه با پیله ها کاربرد دارند.

*ممکن است مصرف این سم در کشور شما مجاز نباشد.