سوسک لاک پشتی

• لاروها و حشرات بالغ با تغذیه از بافت برگ حفره‌‌های کوچک گرد در سطح آن ایجاد کرده و در صورت شدید بودن خسارت، برگ حالت توری پیدا می‌‌کند.
• این حشرات دارای تحرک بسیار کم می‌‌باشند (دلیل نامگذاری). به همین دلیل ممکن است تغذیه، جفتگیری، تخم‌‌گذاری یا حتی خروج لاروها از تخم همه روی یک گیاه اتفاق بیفتد. همین موضوع باعث شده تا طعمه‌‌ای بسیار در دسترس برای شکارگران طبیعی باشند.

• خسارت، توسط حشره ای از خانواده (Cassidinae) ایجاد می‌‌شود.
• انواع بسیار متنوعی از این حشره وجود دارد. ویژگی مشترک بین تمام آنها پوشش شفاف روی پشت و پهلوهای بدن می‌‌باشد. معمولاً بدن براق بوده و قابلیت تغییر رنگ در موارد خاص (مانند احسّاس خطر) را دارند. طول بدن افراد بالغ 5 تا 12 میلی‌‌متر می‌‌باشد. دو شکلی بین لاروها و افراد بالغ این حشره کاملاً مشخص می‌‌باشد. لاروها دوکی شکل، سبز کم رنگ و دارای تعداد زیادی خار در سطح بدن می‌‌باشند. در هنگام پوست‌‌اندازی، پوست قدیمی به خارهای انتهایی بدن گیر می‌‌کند. گاهی پوسته‌‌های قهوه‌‌ای و خشک شده لارو روی برگ قابل مشاهده می‌‌باشند.

• کنترل علف‌‌های خودرو در مزرعه از اهمیت بالایی برخوردار است.
• به‌دلیل زمستان‌گذرانی حشره در خاک، شخم عمیق می‌‌تواند لاروهای زمستان‌گذران را از بین برده و از این طریق خسارت نسل بعد را کاهش دهد.
• تقویت مزرعه با استفاده از کودهای دامی کاملاً پوسیده و اسید هیومیک، باعث افزایش سرعت رشد گیاه و کاهش حساسیت آن به عوامل بیمارگر خواهد شد.
• تنظیم تاریخ کشت به‌صورتی که مرحله حسّاس گیاه همزمان با اوج جمعیت حشره نباشد.

روش های غیرشیمیایی:

• کنترل این سوسک با استفاده از دشمنان طبیعی مانند سوسک‌‌های خانواده‌‌ (Carabidae) بالتوری‌‌های سبز، کفشدوزک هفت‌‌نقطه، سن‌‌های شکارگر و زنبورهای پارازیتوئید می‌‌تواند بسیار ساده باشد

• باکتری (Bacillus thuriengiensis) در کنترل لاروهای آنها کارایی بالایی دارد.

روش های شیمیایی:
• از آنجا که استفاده از سموم شیمیایی باعث آلودگی زیست بوم و از بین رفتن موجودات مفید می شود، همیشه بعد از انجام اقدامات پیشگیرانه، رویکرد مبارزه تلفیقی با روش های غیر شیمیایی را در اولیت قرار دهید. در صورت استفاده از روش های شیمیایی، میزان حداقلی و استفاده از تجهیزات کالیبره اکیداً توصیه می شود.

• مصرف یکی از انواع زیست کش های زیر به‌صورت چرخشی می تواند موثر باشد که برای جلوگیری از ایجاد مقاومت، باید یکی از آنها را برای یک نسل از حشره استفاده کرد و برای نسل بعدی از مورد دیگری استفاده نمود:

• دیازینون60% ( 1/5 لیتر در هکتار)،
• اندوسولفان 35% (2 لیتر در هکتار)،
• فوزالون 35% (3 لیتر در هکتار)،
• لوفنورون 5% (1/5 لیتر در هزار)،
• لوفنورون + فنوکسی کارب 10/5% (1/5 لیتر در هزار).