• لارو و افراد بالغ دارای بدنی سیاه و تخت میباشند که به سمت انتهای بدن باریک میشود.
• خسارت اقتصادی با تغذیه لارو از برگ در مراحل اولیه و در نهایت از بین رفتن گیاه ایجاد میشود.
• خسارت ایجاد شده بهدلیل تغذیه لاروها و افراد بالغ از برگ میباشد. علائم خسارت در نزدیکی لبه برگ بهصورت بد شکلی و خشکی دیده میشود. علاوه بر این مقداری تغییر رنگ در محل های تغذیه نیز قابل مشاهده میباشد. اما اصلیترین و اقتصادیترین خسارت ناشی از تغذیه لاروها از برگ در مراحل اولیه رشد است که منجر به کاهش سطح برگ شده و گاهی ممکن است مرگ گیاه را به دنبال داشته باشد.
• عارضه توسط نوعی سوسک به نام (Aclypea bituberosa) یا (A. opaca) ایجاد میشود.
• لاروها و حشرات بالغ در ایجاد خسارت نقش دارند. افراد بالغ دارای بدنی تخت، تخممرغی کشیده، سیاه مات بوده و از سر به طرف شکم باریک میشوند. لاروها نیز ظاهری شبیه به افراد بالغ دارند. با این تفاوت که بدن آنها براق بوده و به طور مشخصی بند بند میباشد. افراد بالغ زمستان را در خاک یا علفهای خودروی حاشیه مزرعه (به ویژه تاج خروس) سپری میکنند. در اواسط بهار افراد بالغ از پناهگاه زمستانه خارج شده و وارد مزارع چغندرقند خواهند شد. پس از مدتی تغذیه و جفتگیری، در اواخر بهار تخمهای خود را در خاک قرار میدهند.
• طول دوره لاروی 3 تا 4 هفته میباشد. در نهایت لارو سن آخر در خاک تبدیل به شفیره شده و پس از چند روز افراد بالغ از آن خارج شده و چرخه را تکرار میکنند.
• با توجه به اینکه علفهای خودرو پناهگاه زمستانه آنها میباشند، از بین بردن آنها باعث کاهش جمعیت در نسل بعد خواهد شد.
• عدم کشت در مجاورت مزارع یونجه باعث کاهش جمعیت آنها در مزرعه می شود، زیرا یونجه نیز میزبان این حشرات میباشد. از گیاهان میزبان دیگر میتوان تاج خروس و تاج ریزی را نام برد.
• سطح سیلیس مورد نیاز را بر اساس کمبود خاک تامین نمایید. منابع ارزان سیلیس شامل کاه و کلش برنج و گندم می باشد که با کمپوست کردن آنها می توانید به عنوان کود استفاده نمایید. از گیاهان آلوده برای تهیه کود آلی استفاده نکنید.
• از مصرف بیش از حد حشره کش های وسیع الطیف که اکثر حشرات را غیر انتخابی از بین میبرند و می توانند حشرات مفید را نیز نابود کنند، اجتناب نمایید.
• در صورت امکان از ارقام مقاوم و اصلاح شده طبیعی (غیر از دستکاری شده ژنتیکی) استفاده نمایید.
روش های غیرشیمیایی:
• هر چند می توان از ترکیبات تجاری ارگانیک مثل عصاره گل داودی، اسیدهای چرب یا روغن ماهی و یا ترکیباتی با اثرات زیست محیطی کم مانند صابون های اسیدی با خاصیت حشره کشی استفاده نمود، امّا تا کنون هیچ گونه درمان غیرشیمیایی موثر علیه این حشره یافت نشده. در صورتی که شما تجربه استفاده از راهکار موثری را دارید، لطفا با استفاده از امکانات ارتباطی زیر، آن را با دیگر کاربران به اشتراک گذاشته و از نظرات آنها مطلع شوید. ما بی صبرانه منتظر شنیدن تجربه شما در این زمینه هستیم.
روش های شیمیایی:
• استفاده از روغن امولسیون شونده (15 لیتر در هزار) برای کنترل جمعیت آنها قابل استفاده می باشد زیرا این ترکیب روی تخم ها و لارو ها تاثیر می گذارد.
• مصرف یکی از انواع زیست کش های زیر بهصورت چرخشی می تواند موثر باشد که برای جلوگیری از ایجاد مقاومت، باید یکی از آنها را برای یک نسل از حشره استفاده کرد و برای نسل بعدی از مورد دیگری استفاده نمود:
• اکسیدیمتونمتیل 25% (1 لیتر در هکتار)،
• فیپرونیل 0/2 (2 کیلوگرم در هکتار)،
• فوزالون 35% (2 لیتر در هکتار)،
• دیازینون60% ( 1 لیتر در هکتار)،
• لوفنورون 5% (1 لیتر در هزار)،
• اندوسولفان 35% (2 لیتر در هکتار).
علت:
• عارضه توسط نوعی سوسک به نام (Aclypea bituberosa) یا (A. opaca) ایجاد میشود.
• لاروها و حشرات بالغ در ایجاد خسارت نقش دارند. افراد بالغ دارای بدنی تخت، تخممرغی کشیده، سیاه مات بوده و از سر به طرف شکم باریک میشوند. لاروها نیز ظاهری شبیه به افراد بالغ دارند. با این تفاوت که بدن آنها براق بوده و به طور مشخصی بند بند میباشد. افراد بالغ زمستان را در خاک یا علفهای خودروی حاشیه مزرعه (به ویژه تاج خروس) سپری میکنند. در اواسط بهار افراد بالغ از پناهگاه زمستانه خارج شده و وارد مزارع چغندرقند خواهند شد. پس از مدتی تغذیه و جفتگیری، در اواخر بهار تخمهای خود را در خاک قرار میدهند.
• طول دوره لاروی 3 تا 4 هفته میباشد. در نهایت لارو سن آخر در خاک تبدیل به شفیره شده و پس از چند روز افراد بالغ از آن خارج شده و چرخه را تکرار میکنند.
پیشگیری:
• با توجه به اینکه علفهای خودرو پناهگاه زمستانه آنها میباشند، از بین بردن آنها باعث کاهش جمعیت در نسل بعد خواهد شد.
• عدم کشت در مجاورت مزارع یونجه باعث کاهش جمعیت آنها در مزرعه می شود، زیرا یونجه نیز میزبان این حشرات میباشد. از گیاهان میزبان دیگر میتوان تاج خروس و تاج ریزی را نام برد.
• سطح سیلیس مورد نیاز را بر اساس کمبود خاک تامین نمایید. منابع ارزان سیلیس شامل کاه و کلش برنج و گندم می باشد که با کمپوست کردن آنها می توانید به عنوان کود استفاده نمایید. از گیاهان آلوده برای تهیه کود آلی استفاده نکنید.
• از مصرف بیش از حد حشره کش های وسیع الطیف که اکثر حشرات را غیر انتخابی از بین میبرند و می توانند حشرات مفید را نیز نابود کنند، اجتناب نمایید.
• در صورت امکان از ارقام مقاوم و اصلاح شده طبیعی (غیر از دستکاری شده ژنتیکی) استفاده نمایید.
کنترل:
روش های غیرشیمیایی:
• هر چند می توان از ترکیبات تجاری ارگانیک مثل عصاره گل داودی، اسیدهای چرب یا روغن ماهی و یا ترکیباتی با اثرات زیست محیطی کم مانند صابون های اسیدی با خاصیت حشره کشی استفاده نمود، امّا تا کنون هیچ گونه درمان غیرشیمیایی موثر علیه این حشره یافت نشده. در صورتی که شما تجربه استفاده از راهکار موثری را دارید، لطفا با استفاده از امکانات ارتباطی زیر، آن را با دیگر کاربران به اشتراک گذاشته و از نظرات آنها مطلع شوید. ما بی صبرانه منتظر شنیدن تجربه شما در این زمینه هستیم.
روش های شیمیایی:
• استفاده از روغن امولسیون شونده (15 لیتر در هزار) برای کنترل جمعیت آنها قابل استفاده می باشد زیرا این ترکیب روی تخم ها و لارو ها تاثیر می گذارد.
• مصرف یکی از انواع زیست کش های زیر بهصورت چرخشی می تواند موثر باشد که برای جلوگیری از ایجاد مقاومت، باید یکی از آنها را برای یک نسل از حشره استفاده کرد و برای نسل بعدی از مورد دیگری استفاده نمود:
• اکسیدیمتونمتیل 25% (1 لیتر در هکتار)،
• فیپرونیل 0/2 (2 کیلوگرم در هکتار)،
• فوزالون 35% (2 لیتر در هکتار)،
• دیازینون60% ( 1 لیتر در هکتار)،
• لوفنورون 5% (1 لیتر در هزار)،
• اندوسولفان 35% (2 لیتر در هکتار).
بدون دیدگاه