سوسک کک

• آسیب توسط لاروها و افراد بالغ با تغذیه از ریشه‌‌ها (به ویژه ریشه‌‌های مویین)، جوانه‌ها و برگ‌ها ایجاد می‌‌شود. خسارت عمده توسط افراد بالغ اتفاق می‌‌افتد. آنها از برگ‌‌های جوان گیاه تغذیه کرده و باعث ایجاد حفره‌‌های کوچک گرد یا بدون شکل مشخص می‌‌شوند. حاشیه داخلی این حفره‌‌ها خشک و قهوه‌‌ای خواهد شد.
• خسارت زیاد به برگ باعث توری شدن آن شده و در نهایت ممکن است برگ را از بین ببرد. از بین رفتن برگ منجر به کاهش عملکرد در گیاه خواهد شد. همچنین افراد بالغ قادر به تغذیه از بذرهای در حال جوانه‌‌زنی می‌‌باشند که این موضوع می‌‌تواند موجب از بین رفتن بذر و در نتیجه عدم تشکیل گیاه شود. خسارت به جوانه‌‌ها نیز نتیجه‌‌ای مشابه خواهد داشت.
• شدیدترین خسارت توسط افراد بالغ نسل اول که در بهار از شفیره بیرون آمده‌‌اند، همزمان با مرحله 2 تا 4 برگی گیاه ایجاد می‌‌شود. تغذیه نسل‌‌های بعد به‌دلیل بزرگتر بودن گیاه چندان مهم نخواهد بود.

• عارضه توسط حشره ای به نام (Systena blanda) ایجاد می‌‌شود. افراد بالغ کوچک، تخم مرغی شکل و به رنگ سیاه براق می‌‌باشند. پای عقب رشد یافته و قوی بوده و به حشره کمک می‌‌کند تا در زمان احسّاس خطر بجهد. زمستان‌‌گذرانی این حشره به‌صورت لارو سن آخر در خاک یا زیر بقایای گیاهی مانده در مزرعه می‌‌باشد.
• ماده‌‌ها تخم‌‌های خود را در عمق خاک قرار می‌‌دهند. بعد از 2 هفته تخم‌‌ها باز شده و لارو سن 1 از آن خارج می‌‌شود. دوره لاروی 3 تا 4 هفته طول کشیده و بعد از آن شفیره تشکیل می‌‌شود. پس از چند روز افراد بالغ از شفیره خارج شده و چرخه را تکرار می‌‌کنند. یک چرخه زندگی بین 5 تا 10 هفته طول می‌‌کشد.
• جمعیت آنها در خرداد رو به افزایش رفته و در اوایل تیر به اوج خود می‌‌رسد، اما در مرداد مجدداً کاهش می‌‌یابد. اگر در فصل گرم و خشک که اوج فعالیت حشره می‌‌باشد، هوا ناگهان سرد شود، حشرات دست از تغذیه کشیده و مجدد به خاک برمی‌‌گردند.

• عدم حضور همزمان گیاهان میزبان این حشره توصیه می‌‌شود. از جمله گیاهان میزبان می‌‌توان به اسفناج، چغندر لبویی و چغندر علوفه‌‌ای اشاره کرد.
• کنترل علف‌‌های خودروی میزبان مانند سلمک، پیچک صحرایی، علف شور، خردل و ترشک در مزرعه از اهمیت بالایی برخوردار می‌‌باشد.
• به‌دلیل زمستان‌گذرانی حشره در خاک، شخم عمیق می‌‌تواند لاروهای زمستان‌گذران را از بین برده و از این طریق خسارت نسل بعد را کاهش دهد.
• از آنجا که شرایط مطلوب برای آنها گرم و خشک می‌‌باشد، آبیاری منظم مزرعه می‌‌تواند مانع از طغیان آنها شود.
• تنظیم تاریخ کشت به‌صورتی که مرحله حسّاس گیاه همزمان با اوج جمعیت حشره نباشد.

روش های غیرشیمیایی:
• کنترل این حشره با استفاده از دشمنان طبیعی مانند سوسک‌‌های خانواده‌‌ (Carabidae) بالتوری‌‌های سبز، کفشدوزک هفت‌‌نقطه، سن‌‌های شکارگر و زنبورهای پارازیتوئید می‌‌تواند بسیار ساده باشد.

• باکتری (Bacillus thuriengiensis) در کنترل لاروهای این حشره کارایی بالایی دارد.

روش های شیمیایی:
• از آنجا که استفاده از سموم شیمیایی باعث آلودگی زیست بوم و از بین رفتن موجودات مفید می شود، همیشه بعد از انجام اقدامات پیشگیرانه، رویکرد مبارزه تلفیقی با روش های غیر شیمیایی را در اولیت قرار دهید. در صورت استفاده از روش های شیمیایی، میزان حداقلی و استفاده از تجهیزات کالیبره اکیداً توصیه می شود.

• استفاده از حشره کش ها فقط در صورتی توصیه می شود که تعداد این حشره از تعداد دشمنان طبیعی بیشتر باشد. ترکیبات متعددی از حشره کش ها پیش و بعد از کشت، می توانند آنها را کنترل کنند.

• زیست کش های قبل از کشت برای ضد عفونی بذر:
• تیامتوکسام (میزان تقریبی 80 میلی‌لیتر برای هر 100 کیلوگرم بذر).
• زیست کش های بعد از کشت:
• دیازینون 60% (1/5 لیتر در هکتار)، مالاتیون57% و فوزالون 35% (1 لیتر در هکتار).