• توده های صاف، نارنجی و سیاه رنگ روی برخی از دانه ها تشکیل می شود.
• علائم در هنگام تشکیل خوشه و در زمان بلوغ بروز می کند. توده نارنجی رنگی با قطر حدود یک سانتیمتر روی دانه های پانیکول دیده می شود. این ساختار شامل بافت قارچی در قسمت های گلدار محصور شده در غشای سفید قارچ می باشد. بعدها کیسه های کروی باز شده و دانه ها را خشک کرده و به رنگ سبز تبدیل می کند.
• این عارضه یک بیماری سیستمیک نیست و در بخش های خاصی از گیاه تشکیل می شود و کل گیاه تحت تاثیر قرار نمی گیرد. با این حال، وزن هزار دانه و کیفیت جوانه زنی کاهش پیدا می کند.
• خسارت ناشی از فعّالیت قارچ (Ustilaginoidea virens) می باشد که قابلیت ایجاد عارضه در تمام مراحل رشدی را دارد.
• نشانه های فعّالیت آن فقط در مدّت کوتاهی پس از گلدهی یا در مرحله پرشدن دانه مشاهده می شود. رطوبت بالای ۹۰ درصد، بارندگی های مکرر و دمای هوای بین ۲۵ تا ۳۵ درجه سانتیگراد برای گسترش قارچ موثر است.
• همچنین سطح نیتروژن بالا نیز باعث افزایش فعّالیت قارچ می شود. ممکن است اُفت عملکرد بین ۲۰ تا ۷۵ درصد رخ دهد.
• از نشاهای سالم و بدون بیماری استفاده نمایید.
• تا جایی که ممکن است کشت زود هنگام انجام دهید.
• از مصرف تنظیم کننده های رشد و کودهای نیتروژن بیش از حد اجتناب نمایید.
• به طور منظم روی محصول برای یافتن علائم بیماری نظارت داشته باشید و فوراً گیاهان آلوده اولیه را از بین ببرید.
• کانال های آبرسانی را دائماً تمیز نگه دارید.
• علف های خودرو و دیگر گیاهان میزبان در شالیزار و اطراف آن را مدیریت نمایید.
• پس از برداشت، باقیمانده های گیاهی را جمع آوری نمایید و زمین را شخم عمیق بزنید و از گیاهان آلوده برای تهیه کود آلی استفاده نکنید.
• به منظور شکستن چرخه زندگی قارچ، کشت را همزمان با همسایگان در یک منطقه و همگی کمی زودتر از موعد انجام دهید.
• برای جلوگیری از گسترش عارضه، تناوب کشت 3 ساله با گیاهان غیر میزبان و غیر هم خانواده مانند کلزا، کنجد و گاوزبان را اجرا نمایید.
کنترل:
• تیمار بذور در دمای 52 درجه سانتیگراد به مدّت 10 دقیقه یک راه موثر برای کاهش بروز بیماری است.
• استفاده از قارچ کش پرپیکونازول 25% (1/5 لیتر در هزار) در مرحله بوتینگ تا حدی علیه این عارضه موثر است.
علت:
• خسارت ناشی از فعّالیت قارچ (Ustilaginoidea virens) می باشد که قابلیت ایجاد عارضه در تمام مراحل رشدی را دارد.
• نشانه های فعّالیت آن فقط در مدّت کوتاهی پس از گلدهی یا در مرحله پرشدن دانه مشاهده می شود. رطوبت بالای ۹۰ درصد، بارندگی های مکرر و دمای هوای بین ۲۵ تا ۳۵ درجه سانتیگراد برای گسترش قارچ موثر است.
• همچنین سطح نیتروژن بالا نیز باعث افزایش فعّالیت قارچ می شود. ممکن است اُفت عملکرد بین ۲۰ تا ۷۵ درصد رخ دهد.
پیشگیری:
• از نشاهای سالم و بدون بیماری استفاده نمایید.
• تا جایی که ممکن است کشت زود هنگام انجام دهید.
• از مصرف تنظیم کننده های رشد و کودهای نیتروژن بیش از حد اجتناب نمایید.
• به طور منظم روی محصول برای یافتن علائم بیماری نظارت داشته باشید و فوراً گیاهان آلوده اولیه را از بین ببرید.
• کانال های آبرسانی را دائماً تمیز نگه دارید.
• علف های خودرو و دیگر گیاهان میزبان در شالیزار و اطراف آن را مدیریت نمایید.
• پس از برداشت، باقیمانده های گیاهی را جمع آوری نمایید و زمین را شخم عمیق بزنید و از گیاهان آلوده برای تهیه کود آلی استفاده نکنید.
• به منظور شکستن چرخه زندگی قارچ، کشت را همزمان با همسایگان در یک منطقه و همگی کمی زودتر از موعد انجام دهید.
• برای جلوگیری از گسترش عارضه، تناوب کشت 3 ساله با گیاهان غیر میزبان و غیر هم خانواده مانند کلزا، کنجد و گاوزبان را اجرا نمایید.
کنترل:
کنترل:
• تیمار بذور در دمای 52 درجه سانتیگراد به مدّت 10 دقیقه یک راه موثر برای کاهش بروز بیماری است.
• استفاده از قارچ کش پرپیکونازول 25% (1/5 لیتر در هزار) در مرحله بوتینگ تا حدی علیه این عارضه موثر است.
بدون دیدگاه