سیاهک ناقص هندی گندم

• در مراحل اولیه، پایه تعدادی از دانه های هر سنبلچه سیاه می شود. اندک اندک، محتویات داخل دانه ها تخلیه شده و یا به طور کامل دانه ها با توده های پودری سیاه رنگ قارچ پر می شوند.
• دانه ها ورم نمی کنند و پوست معمولاً بی تغییر باقی می ماند. همانطور که بیماری پیشرفت می کند، دانه های بیشتری روی سنبله های دیگر آلوده می شوند. وقتی که گلومها خرد می شوند، دانه های آلوده بوی ماهی گندیده می دهند. با این حال، تعداد دانه های سیاه شده به ندرت از 20 عدد در هر سنبله تجاوز می کند.
• گیاهان آلوده ممکن است کوتاه تر شوند. بیماری اثرات منفی روی دانه دارد و کیفیت را پایین می آورد.

• این عارضه توسط قارچ بذر-خاک زاد (Tilletia indica) ایجاد می شود.
• قارچ می تواند 4 تا 6 سال در خاک بماند. هاگ‌های موجود در خاک ها یا بقایای گیاهان آلوده می توانند به گیاهان سالم و گل آذین آنها گسترش یابند. عفونت می تواند در طول دوره گلدهی رخ دهد امّا گیاهان در هنگام ظهور سنبله بیشتر حسّاس به بیماری هستند. آلودگی قارچی درون دانه های در حال رشد ساکن می شود و به تدریج محتوای آنها را خالی می کند.
• آب و هوا یک عامل مهم در توسعه علائم بیماری ست. رطوبت بیش از 70٪ و درجه حرارت بین 17 تا 24 درجه سانتی‌گراد در هنگام تشکیل دانه برای پیشرفت بیماری مناسب است. عفونت قارچی نیز می تواند از طریق تجهیزات کشاورزی، ابزار، لباس و حتی وسایل نقلیه پراکنده شود.

• با توجه به اینکه بیماری در اکثر کشورها جزو بیماری های قرنطینه می باشد، برای جلوگیری از انتقال بیماری، مقررات قرنطینه را در منطقه خود رعایت نمایید.
• در صورت مشاهده بیماری مقامات محلی را مطلع نمایید.
• از بذرهای سالم و دارای گواهی سلامت استفاده کنید.
• در صورت امکان از ارقام مقاوم و اصلاح شده طبیعی (غیر از دستکاری شده ژنتیکی) استفاده نمایید. از جمله ارقام مقاوم می توان به رقم پاستور اشاره کرد.
• از کشت میزبانان جایگزین در زمین‌های اطراف خود اجتناب کنید. کلیه گیاهان خانواده گندمیان از جمله جو، میزبانان این قارچ هستند.
• تناوب کشت 5 ساله با گیاهان غیر میزبان مانند کنجد، پنبه و سیب‌زمینی را طراحی کنید.
• زهکشی خاک را بهبود دهید و از آبیاری بیش از حد در زمان گلدهی اجتناب کنید.
• جهت اطمینان از تهویه مطلوب، از تراکم کاشت پیشنهادی موسسه تولید کننده بذر پیروی کنید.
• مزرعه را از علف های خودرو پاک نگه دارید.
• برنامه تغذیه ای مناسب با توجه به میزان و نوع مورد نیاز کود ازت در زمان رشد رویشی اعمال کنید. توجه داشته باشید بر اساس قانون بازده نزولی، مصرف بیش از حد کود ازت منجر به افزایش معنی دار محصول نخواهد شد (اطلاعات بیشتر در مورد انواع کود ازت در بخش کمبود نیتروژن موجود می باشد).
• استانداردهای بهداشتی در رابطه با افراد، ماشین آلات و ابزار رعایت نمایید و ابزار را با محلول هیپوکلریت سدیم (آب ژاول) ضد عفونی نمایید.

روش های غیرشیمیایی:

• تا کنون هیچ گونه درمان غیرشیمیایی موثر علیه این بیماری یافت نشده. در صورتی که شما تجربه استفاده از راهکار موثری را دارید، لطفاً با استفاده از امکانات ارتباطی زیر، آن را با دیگر کاربران به اشتراک گذاشته و از نظرات آنها مطلع شوید. ما بی صبرانه منتظر شنیدن تجربیات شما در این زمینه هستیم.

روش های شیمیایی:

• مصرف یکی از انواع سموم زیر به ترتیب اولویت در زمانی که اکثر بوته ها به مرحله خوشه وارد می شوند، می تواند موثر باشد که برای جلوگیری از ایجاد مقاومت، باید به‌صورت چرخشی استفاده نمود:

• سایپروکونازول 10% (نیم لیتر در هکتار)، پرپیکونازول 25% (1 لیتر در هکتار).
• فلوتریافول 12/5% (1 لیتر در هکتار)، تبوکونازول 25% (1 لیتر در هکتار).