شب‌پره میوه شرقی

• لاروهای نسل اول به میوه و شاخه های گیاه میزبان آسیب می زنند. لاروهای جوان، شاخه های در حال رشد را سوراخ کرده و به بافت های داخلی نفوذ می کنند.
• برگ ها در شاخه های آلوده خصوصاً در نوک شاخه ها از بین می روند که نشانه ای از آلودگی گیاه به این حشره می باشد. در نهایت، برگ ها می‌ریزند، شاخه ها تیره رنگ شده و از آنها صمغ خارج می شود. از آنجایی که آنها در حال حرکت به داخل بافت ها هستند، در نهایت سبب می شوند که شاخه ها کاملاً از بین بروند.
• نسل های بعدی از طریق سوراخ کردن میوه وارد قسمت چوب-دم یا ساقه شده و کانال های نامنظمی را احداث می کنند. سوراخهای خروجی روی میوه ها نیز دیده می شوند که توسط فضولات حشرات احاطه شده است. گرچه میوه ها به شدّت تحت تاثیر قرار می گیرند، ولی معمولاً لاروها تنها روی یک میوه فعالیت تغذیه ای می کنند و از میوه به شاخه ها حرکت نمی کنند.

• خسارت توسط (Cydia molesta) ایجاد می شود که میزبان اصلی آن درخت هلو می باشد اما به دیگر میوه های هسته دار و همچنین سیب، گلابی و گل رز نیز حمله می کند. بید میوه شرقی به رنگ زغالی است. بال آنها حدود 5 میلی متر می باشد و در حدود 200 تخم به‌صورت جداگانه در زیر برگ یا شاخه قرار می دهند.
• لاروهای جوان بدن کِرِم دارند که بعدها صورتی می شوند. طول بدن آنها حدود 8 تا 12 میلی متر و با سر سیاه و قهوه ای هستند.
• نسل اول لاروها سوراخ هایی در برگ ایجاد می کنند. آنها زمستان‌گذارنی خود را به‌صورت لارو داخل یک پیله ابریشمی در قسمتی از درخت سپری می کنند.

• بر باغات به‌طور منظم برای یافتن نشانه هایی از خسارت نظارت کنید.
• پایه های درختان را از نهالستان های معتبر و با گواهی سلامت تهیه نمایید.
• در اوایل بهار، تله های فرومونی را برای نظارت بر جمعیت حشرات قرار دهید.
• شاخه ها و میوه های آلوده را جداکرده و بسوزانید.
• با توجه به اینکه این شب‌پره در اکثر کشورهای دنیا جزو حشرات قرنطینه ای می باشد، در صورت مشاهده آن فوراً مقامات محلی را مطلع نمایید.

روش های غیرشیمیایی:
• زنبورهای پارازیت کننده مانند تریکوگراما و (Braconid Macrocentrus ancylivorus) برای کنترل این حشره موثرند.
• مجموعه ای از پاتوژن های قارچی (Beauveria bassiana) و باکتریایی (Bacillus thurringiensis) نیز علیه آنها استفاده می شوند.

• استفاده از فرومون جنسی در یک تله مک فیل در ارتفاع 1/5 متری از سطح زمین در جهت سایه علاوه بر ردیابی و برآورد بهترین زمان برای سمپاشی، می تواند مانع از جفتگیری آنها و کاهش جمعیت در نسل بعد شود. تله فرومونی حدود 5 هفته دوام دارد.

• کاشت و نگهداری از درختان بلند تاثیر بسیار زیادی در کنترل این حشره دارد. چرا که این درختان محلی برای آشیانه سازی و ازدیاد پرندگان است. حضور پرندگان هم باعث شکار طبیعی حشرات خسارت زا می شود، هم فضولات آنها باعث افزایش باروری خاک می گردد.

روش های شیمیایی:
• از آنجا که استفاده از سموم شیمیایی باعث آلودگی زیست‌بوم و از بین رفتن موجودات مفید می شود، همیشه بعد از انجام اقدامات پیشگیرانه، رویکرد مبارزه تلفیقی با روش های غیرشیمیایی را در اولیت قرار دهید. در صورت استفاده از روش های شیمیایی، میزان حداقلی و استفاده از تجهیزات کالیبره اکیداً توصیه می شود.

• زمان بندی برنامه سم پاشی بسیار مهم است و باید با نظارت بر درجه حرارت و تعداد جمعیت تعیین شود. در کنترل شیمیایی باید لاروها را مورد هدف قرار داد، اما به‌طور کلی، زمانی که این حشره قابلیت پرواز پیدا کرد، برنامه سمپاشی می تواند اعمال شود.
• مصرف یکی از انواع زیست کش های زیر به‌صورت چرخشی می تواند موثر باشد که برای جلوگیری از ایجاد مقاومت، باید یکی از آنها را برای یک نسل از حشره استفاده کرد و برای نسل بعدی از مورد دیگری استفاده نمود:

• آبامکتین 1/8% (220 سی‌سی در هزار)،
• استامی‌پراید 20% (نیم کیلوگرم در هزار)،
• دیازینون 60% (1/5 لیتر در هزار)،
• بنزوکسی‌میت 20% (250 سی‌سی در هزار).