شپشک‌ها

در صورت آلودگی، این حشره در کل گیاه دیده می‌شود. اولین علائم آلودگی به شکل حضور پراکنده این حشره سپر پوش روی ساقه، برگ و میوه ها می باشد. تغذیه آنها منجر به تولید عسلک می‌شود که روی برگهای پایینی سقوط می کند.

همچنین این عسلک باعث جلب کپک دوده ای می‌شود. در آلودگی های سنگین، ممکن است برگ ها پیش از موعد سقوط کنند و شاخه ها کلاً خشک شوند، اما معمولاً علائم همراه با ضعف کلی درخت همراه است.

خسارت، ناشی از فعالیت تغذیه ای (Quadraspidiotus perniciosus) یا (Lepidosaphes ulmi) می باشد. افراد بالغ مسطح و بیضی هستند، حدود 2 میلی متر طول دارند و دارای پوششی سپر مانند و سفید رنگ هستند که به‌دلیل حالت واکسی این پوشش، آب یا سموم را به راحتی دفع می‌کنند. اندازه آنها زمانی که هنوز به بلوغ نرسیده اند بسیار کوچک است و در قسمت پایین برگ و یا در ساقه قرار می گیرند و شیره نباتی را می مکند.

پراکندگی و حرکت آنها از درختی به درخت دیگر بسیار زیاد است و دارای تحرک بالایی هستند، همچنین دما و رطوبت تاثیر زیادی بر چرخه زندگی آنها دارد. در 30 درجه سانتی‌گراد توسعه آنها کاملاً متوقف می‌شود.

• تراکم کاشت یا هرس مناسب را به منظور اطمینان از تهویه مناسب در دستور کار قرار دهید.
• بر باغات به‌طور منظم برای یافتن نشانه هایی از خسارت نظارت کنید.
• از انتقال مواد گیاهی آلوده یا مشکوک پرهیز کنید.
• از حشره‌کش های وسیع الطیف که اکثر حشرات را غیر انتخابی از بین می‌برند و می تواند حشرات مفید را نیز بکشند، استفاده نکنید.
• نصب تله های چسبناک برای ممانعت از بالا آمدن مورچه ها از درخت. مورچه ها به‌دلیل تغذیه از عسلک از این حشره محافظت می‌کنند.

روش‌های غیرشیمیایی:

• دشمنان طبیعی این حشره شامل زنبورهای (Aphytus melinus)، (Aphytis chilensis)، (coccinellid) و شکارگرهای (Chilocorus bipustulatus)، (Rhyzobius lophantae) و (Chilocorus kuwanae)  و کفشدوزک نقابدار (Chilocorus bipustulatus) می باشند.
• می توان از زیست کش های آلی با ماندگاری کم، حاوی عصاره های گیاهی یا اسید های چرب استفاده کرد.

روش‌های شیمیایی:

• از آنجا که استفاده از سموم شیمیایی باعث آلودگی زیست بوم و از بین رفتن موجودات مفید می‌شود، همیشه بعد از انجام اقدامات پیشگیرانه، رویکرد مبارزه تلفیقی با روش‌های غیر شیمیایی را در اولیت قرار دهید. در صورت استفاده از روش‌های شیمیایی، میزان حداقلی و استفاده از تجهیزات کالیبره اکیدا توصیه می‌شود.
• در صورتی که سم مورد استفاده قابلیت اختلاط با روغن های امولسیون شونده را داشته باشد، جهت حصول نتیجه بهتر می توان آن را با روغن مخلوط کرد. میزان اختلاط بسته به نوع سم و شدّت آلودگی حشره حدوداً 3 لیتر در هزار می باشد. همچنین روغن به تنهایی به میزان 5 تا 15 لیتر در هزار، قابلیت کنترل حشره را دارد.
• مصرف یکی از انواع زیست کش های زیر به‌صورت چرخشی می تواند موثر باشد که برای جلوگیری از ایجاد مقاومت، باید یکی از آنها را برای یک نسل از حشره استفاده کرد و برای نسل بعدی از مورد دیگری استفاده نمود:
• آبامکتین 1/8% (250 سی‌سی در هزار)، استامی‌پراید 20% (نیم کیلوگرم در هزار)، فن پروپاترین 10% (2 لیتر در هکتار)، پروپارژیت 57% (1/5 لیتر در هزار).
• بوپروفزین 40% ( نیم لیتر در هزار) در اوایل تفریخ تخم ها و یا برای مبارزه با تخم ریزی افراد ماده.