شپشک نرم تن

علائم و شدّت حمله به حساسیت انواع مختلف مرکبات بستگی دارد. شپشک از ساقه، برگ، شاخه های سبز و گاهی اوقات میوه ها، به‌طور معمول در نزدیکی سطح زمین تغذیه می کند. آسیب مستقیم اغلب تا زمانی که جمعیت رشد زیادی نکند، آشکار نمی شود.
تغذیه آنها از گیاه باعث زرد شدن برگ و در موارد شدید حتی از بین رفتن گیاه می شود. عسلک تولید شده توسط شپشک ممکن است به وسیله کپک دوده ای آلوده شود، که باعث سیاه شدن برگ و میوه‌ها می شود. این امر می تواند باعث آسیب بیشتری شود. حجم میوه در درختان ضعیف که مقاومت کمی دارند کاهش می یابد. شپشک ها به ندرت میزبان خود را می کشند ولی در رشد و بهره‌وری آینده‌ی گیاه تاثیر می گذارند.
رنگ بدن آنها قرمز تا قهوه ای با لکه های قهوه ای تیره می باشد.

خسارت توسط شپشک نرم تن مرکبات (Coccus hesperidum) ایجاد می شود.

این عارضه یک حشره رایج در مرکبات است، به ویژه در مناطق گرمسیری و نیمه گرمسیری و همچنین در گلخانه های تولید نهال. فصل فعالیت گسترده‌ی آن ها از تابستان تا اوایل پاییز است. نرهای بالغ شبیه به زنبور یا مگس هستند، اما به ندرت دیده می شوند زیرا تکثیر به‌صورت پارتنوژنز (دخترزایی) صورت می گیرد. ماده ها بیضی شکل، مسطح و نرم هستند و به زیر برگ‌ها متصل می شوند. وقتی بالغ می شوند، رنگشان از سبز به زرد و قهوه ای تغییر می کند.
پوره های اولیه در بدن حشره ماده از تخم بیرون آمده و چند ساعتی نیز در آنجا و در فضایی به نام اتاقک نوزاد باقی می مانند و سپس از بدن حشره ماده بیرون می آیند و بعد از چند روز لاورهای سن دوم را تولید می‌کنند. همچنین باد می تواند آنها را به درختان اطراف ببرد و آلودگی را گسترش دهد.

• تمام مواد و گیاهان را قبل از وارد کردن به گلخانه ها یا زمین بررسی نمایید تا از نداشتن شپشک در آنها مطمئن شوید.
• درختان را به‌طور منظم برای پیدا کردن نشانه ای از شپشک بررسی نمایید و در صورت کم بودن تعداد، آنها را به‌صورت فیزیکی از بین ببرید.
• موانع یا تله در اطراف ساقه ها و تنه درخت قرار دهید تا مورچه ها نتوانند از عسلک ها تغذیه کنند.
• از حشره کش های وسیع الطیف که اکثر حشرات را غیر انتخابی از بین می‌برند و می تواند حشرات مفید را نیز بکشند، استفاده نکنید.

روش های غیرشیمیایی:
• دشمنان طبیعی آنها عبارتند از زنبورهای انگلی (Microterys nietneri)، (Metaphycus helvolus)، (Encarsia citrina) و (Coccaphagus lycimnia) که هر کدام در شرایط محیطی خاصی بیشترین تاثیر را دارند.

• ترکیبات دیگری مانند عصاره گل داودی و صابون های اسیدی با خاصیت حشره کشی نیز علیه آنها موثر هستند.

روش های شیمیایی:
• از آنجا که استفاده از سموم شیمیایی باعث آلودگی زیست بوم و از بین رفتن موجودات مفید می‌شود، همیشه بعد از انجام اقدامات پیشگیرانه، رویکرد مبارزه تلفیقی با روش‌های غیر شیمیایی را در اولیت قرار دهید. در صورت استفاده از روش‌های شیمیایی، میزان حداقلی و استفاده از تجهیزات کالیبره اکیداً توصیه می‌شود.

• مصرف یکی از انواع زیست کش های زیر به‌صورت چرخشی می تواند موثر باشد که برای جلوگیری از ایجاد مقاومت، باید یکی از آنها را برای یک نسل از حشره استفاده کرد و برای نسل بعدی از مورد دیگری استفاده نمود:

• پیری‌پروکسی‌فن 10% (نیم لیتر در هزار)، این سم فقط روی لاروها و پوره ها تاثیر گذار است و بر حشرات بالغ تاثیری ندارد.
• بوپروفزین 40% ( نیم لیتر در هزار) در اوایل تفریخ تخم ها و یا برای مبارزه با تخم ریزی افراد ماده.

• استامی‌پراید 20% (نیم لیتر در هزار)، اتیون 47% (2 لیتر در هزار)، مالاتیون 57% (2 لیتر در هزار)، آزینفوس‌متیل 20% (2 لیتر در هزار)، کلرپیرفوس 40% (2 لیتر در هزار) و دینوتفوران 20% (750 سی‌سی در هزار).