فوماژین (کپک دوده‌‌ای)

• کپک دوده ای را می توان در هر درختی که قبلاً توسط حشرات آسیب دیده است، پیدا کرد. این قارچ روی شهد چسبنده و شیرینی که توسط حشرات دیگر به وجود آمده و موسوم به عسلک است استقرار می یابد و با استفاده از عسلک به عنوان یک منبع غذایی، به تدریج سطح قسمت های دیگر گیاه را در تسخیر خود می گیرد.
• کپک دوده ای یک قارچ غیر انگلی و غیر واگیردار است، بنابراین آنها وارد بافت گیاه نشده و باعث به وجود آمدن علائم نمی شوند. با این حال پوشاندن سطح برگ، توانایی گیاه برای دریافت نور و انجام فتوسنتز و تبادل گازها با هوا را کاهش می دهد.

• در فرایند تغذیه و دفع برخی از حشرات مانند پسیل یا زنجره، عسلک دفع شده روی سطح گیاه ترشح می شود و در نتیجه محیط مناسبی برای رشد تدریجی قارچ (Capnodium citri) فراهم می شود. شهد می تواند روی برگ‌ها و گیاهان مجاور چکه کند و باعث گسترش بیشتر قارچ شود.
• قارچ ها به‌صورت کپک یا هاگ (ساختار تولید مثل قارچی)، روی قسمت هایی از گیاه زندگی می‌کنند و با انسان، ابزار یا وسیله نقلیه نیز جابجا می شوند. حشرات هم قارچ ها را از گیاهی به گیاه دیگر گسترش می دهند. همچنین مورچه ها تمایل دارند از حشرات ناقل به منظور تغذیه بیشتر از عسلک پر قند محافظت کنند.

• کپک دوده ای کمتر روی گیاهانی که در معرض آفتاب و در فضای باز هستند، رشد می‌کند. بنابراین، اطمینان حاصل کنید که فاصله کافی بین درختان وجود داشته و نور کافی برای گیاه فراهم باشد.
• با حشراتی که شیره گیاه را می‌مکند و به آن ها صدمه میزنند، مقابله کنید.
• در اطراف درختان برای جلوگیری از دسترسی مورچه ها موانع فیزیکی مانند تله چسبنده ایجاد کنید.
• هرس مناسب به منظور بهبود تهویه دو بار در سال توصیه می شود.

روش های غیرشیمیایی:

• با استفاده از صابون های مخصوص محلولپاشی، عسلک ها را از روی درختان بشویید.
• کنترل این عارضه می تواند توسط باکتری (Pseudomonas syringae strain ESC-10) به راحتی صورت پذیرد.

• عصاره گیاه (Ageratum conzyoides) یا گل ابری در برابر این قارچ موثر است. عصاره گیاه آویشن و روغن نیم NEEM (عصاره درخت چریش) نیز اثر مشابهی دارند.

روش های شیمیایی:
• از آنجا که استفاده از سموم شیمیایی باعث آلودگی زیست‌بوم و از بین رفتن موجودات مفید می شود، همیشه بعد از انجام اقدامات پیشگیرانه، رویکرد مبارزه تلفیقی با روش های غیرشیمیایی را در اولیت قرار دهید. در صورت استفاده از روش های شیمیایی، میزان حداقلی و استفاده از تجهیزات کالیبره اکیداً توصیه می شود.

• شستشوی میوه‌های برداشت شده در 40 تا50 درجه سانتی‌گراد با مواد شوینده و محلول های قلیایی ضعیف همراه قارچ کش های بعد از برداشت مانند ایمازالیل 5% یا تیابندازول60% می تواند به راحتی اثرات آلودگی را از بین ببرد.