قلب سیاه

• روی پوست غدّه علائمی مشاهده نمی‌‌شود. در مرکز، بافت غدّه خاکستری تا کاملاً سیاه شده و ممکن است به صوت حفره مشاهده شود. بافت آلوده حالت سفت و چرمی پیدا می‌‌کند.
• آلودگی غدّه بدون بوی زننده خواهد بود. معمولاً علائم بیماری در غدّه‌‌های بزرگ دیده می‌‌شود. علائم این بیماری ممکن است با پوسیدگی نرم اشتباه گرفته شود. در این بیماری بر خلاف پوسیدگی نرم، بافت آلوده حالت نرم و آبکی پیدا نمی‌‌کند.

• این بیماری غالباً بر اثر کمبود اکسیژن به وجود می‌‌آید. برخی شرایط محیطی مانند دمای بالا، زیاد بود دی‌‌اکسیدکربن، نبود اکسیژن در انبار و دمای بالا (حدود 32 درجه سانتی‌گراد)، باقی ماندن غدّه‌‌های برداشت شده برای مدّت طولانی روی زمین و در معرض نور آفتاب و گرمی هوا همراه با باران شدید، می‌‌توانند عواملی باشند که منجر به فراهم شدن شرایط برای بیماری شوند.

• رها نکردن غدّه‌‌های برداشت شده روی زمین برای مدّت طولانی .
• تهویه مناسب در انبار و حین حمل و نقل، امکان ایجاد شرایط بروز عارضه را کاهش می‌‌دهد.
• کشت در زمین با زهکشی مناسب.
• استفاده از غدّه‌‌های سالم برای کشت توصیه می‌‌شود. هرگز نباید از غدّه‌‌های دارای علائم قلب سیاه به عنوان بذر استفاده شود.
• در هنگام کشت باید به سرعت بذرها را زیر خاک مدفون کرد.

کنترل:

• در صورتی که این عارضه قبل از انبار و در مزرعه اتفاق بیفتد، استفاده از تزریق ازن در آب آبیاری و یا مصرف محصولات حاوی پراکسید هیدروژن (آب اکسیژنه) موثر است.

• در انبار رعایت اصول پیشگیری و کنترل دما باعث جلوگیری از عارضه می شود.