• عامل بیماری در ابتدا به برگهای مسن حمله کرده و لکههای گِرد قهوهای ایجاد میکند.
• برگهای به شدّت آلوده سفید شده و به سمت پایین آویزان میمانند.
• اولین علائم بهصورت لکههای کوچک گِرد روی برگ و دمبرگ به رنگ قهوهای روشن در مناطق آب و هوایی خشک و یا به رنگ خاکستری در مناطق مرطوب است.
• با گسترش بیماری لکهها به هم پیوسته و بخش زیادی از برگ را میپوشانند. برگهایی که آلودگی بالایی دارند، تقریباً سفید شده و در حالیکه به ساقه متصل هستند به سمت پایین آویزان خواهند شد، ولی قسمت های آلوده از بین می روند و برگ حالت آبکش پیدا می کند.
• علاوه بر علائم قابل مشاهده، تغییرات غیرقابل مشاهده نیز بر اثر آلودگی ایجاد میشود که میتوان به کاهش وزن ریشه، کاهش محتوا و کیفیت قند در گیاه بهدلیل افزایش املاح یا مواد غیرقندی مانند سدیم، پتاسیم و ازت اشاره کرد.
• عارضه توسط قارچی به نام (Cercospora beticola) ایجاد میشود.
• این قارچ در شبهای گرم و مرطوب گسترش بیشتری دارد. بهترین شرایط آب و هوایی برای فعّالیت قارچ دمای 22 تا 32 درجه در طول روز و بالای 16 درجه سانتیگراد در شب به همراه رطوبت بالای 85% میباشد.
• عامل بیماری از طریق قطرات باران و باد ممکن است از گیاه آلوده به گیاهان سالم منتقل شود. علاوه بر این، قابل انتقال با بذر نیز میباشد. فعالیت قارچ در نور کم کاهش یافته و سرعت بروز علائم نیز کندتر خواهد شد.
• زمستانگذرانی قارچ روی خاک، بقایای گیاهی مانده در مزرعه (حتی مدفون در عمق کم)، علفهای خودرو و بذور میباشد. سرعت و شدّت آلودگی این قارچ، بسیار وابسته به شرایط جوی و دما می باشد.
• استفاده از ارقام مقاوم برای کشت در مناطقی با سابقه آلودگی توصیه میشود. از جمله ارقام ایرانی مقاوم میتوان به رسول، جرگه، زرقان و شیرین اشاره کرد. همچنین ارقام ادورا و کاوینترمونو کمترین مقاومت را دارند.
• زودتر برداشت کردن محصول باعث کاهش خسارت می شود.
• باید از کشت مداوم چغندر در یک زمین اجتناب کرد. همچنین کشت پاییزه یا زود هنگام بهاره میتواند گیاه را به بیماری حسّاس کند.
• بهکار بردن تناوب حداقل 3 ساله با گیاهان غیرمیزبان مانند غلات و پنبه توصیه میشود. از جمله گیاهان میزبان میتوان به انواع اسفناج، تاج خروس علوفه ای و ذرت اشاره کرد.
• بقایای گیاهی آلوده را جمع آوری کرده و بسوزانید.
روش های غیرشیمیایی:
• برخی گونههای باکتری باسیلوس و قارچ تریکودرما به عنوان عامل کنترل ارگانیک برای این بیماری معرفی شدهاند.
• قارچ کش های بیولوژیکی حاوی باکتری (Bacillus subtilis strain QST 713) را می توان بهصورت اسپری برگی برای مقابله با این عارضه بهکار برد.
روش های شیمیایی:
• در صورت احتمال بروز عارضه یا در اوایل بیماری، از کود-سم پتاسیم فسفیت به میزان تقریبی 6 لیتر در هکتار بهصورت خاکی یا 2/5 لیتر در 1000 لیتر آب بهصورت محلولپاشی استفاده نمایید. این محصول علاوه بر استحکام بافت های گیاهی، موجب ترشّح موادی می شود که گیاه را در برابر بیماری ها مقاوم می کند.
• مصرف یکی از انواع سموم زیر می تواند موثر باشد که باید بهصورت چرخشی استفاده نمود:
• کاربندازیم 60% (نیم کیلوگرم در هکتار)، بنومیل 50%* (1 کیلوگرم در هکتار) و سایپروکونازول 10% (1 لیتر در هکتار).
*ممکن است مصرف این سم در کشور شما مجاز نباشد.
علت:
• عارضه توسط قارچی به نام (Cercospora beticola) ایجاد میشود.
• این قارچ در شبهای گرم و مرطوب گسترش بیشتری دارد. بهترین شرایط آب و هوایی برای فعّالیت قارچ دمای 22 تا 32 درجه در طول روز و بالای 16 درجه سانتیگراد در شب به همراه رطوبت بالای 85% میباشد.
• عامل بیماری از طریق قطرات باران و باد ممکن است از گیاه آلوده به گیاهان سالم منتقل شود. علاوه بر این، قابل انتقال با بذر نیز میباشد. فعالیت قارچ در نور کم کاهش یافته و سرعت بروز علائم نیز کندتر خواهد شد.
• زمستانگذرانی قارچ روی خاک، بقایای گیاهی مانده در مزرعه (حتی مدفون در عمق کم)، علفهای خودرو و بذور میباشد. سرعت و شدّت آلودگی این قارچ، بسیار وابسته به شرایط جوی و دما می باشد.
پیشگیری:
• استفاده از ارقام مقاوم برای کشت در مناطقی با سابقه آلودگی توصیه میشود. از جمله ارقام ایرانی مقاوم میتوان به رسول، جرگه، زرقان و شیرین اشاره کرد. همچنین ارقام ادورا و کاوینترمونو کمترین مقاومت را دارند.
• زودتر برداشت کردن محصول باعث کاهش خسارت می شود.
• باید از کشت مداوم چغندر در یک زمین اجتناب کرد. همچنین کشت پاییزه یا زود هنگام بهاره میتواند گیاه را به بیماری حسّاس کند.
• بهکار بردن تناوب حداقل 3 ساله با گیاهان غیرمیزبان مانند غلات و پنبه توصیه میشود. از جمله گیاهان میزبان میتوان به انواع اسفناج، تاج خروس علوفه ای و ذرت اشاره کرد.
• بقایای گیاهی آلوده را جمع آوری کرده و بسوزانید.
کنترل:
روش های غیرشیمیایی:
• برخی گونههای باکتری باسیلوس و قارچ تریکودرما به عنوان عامل کنترل ارگانیک برای این بیماری معرفی شدهاند.
• قارچ کش های بیولوژیکی حاوی باکتری (Bacillus subtilis strain QST 713) را می توان بهصورت اسپری برگی برای مقابله با این عارضه بهکار برد.
روش های شیمیایی:
• در صورت احتمال بروز عارضه یا در اوایل بیماری، از کود-سم پتاسیم فسفیت به میزان تقریبی 6 لیتر در هکتار بهصورت خاکی یا 2/5 لیتر در 1000 لیتر آب بهصورت محلولپاشی استفاده نمایید. این محصول علاوه بر استحکام بافت های گیاهی، موجب ترشّح موادی می شود که گیاه را در برابر بیماری ها مقاوم می کند.
• مصرف یکی از انواع سموم زیر می تواند موثر باشد که باید بهصورت چرخشی استفاده نمود:
• کاربندازیم 60% (نیم کیلوگرم در هکتار)، بنومیل 50%* (1 کیلوگرم در هکتار) و سایپروکونازول 10% (1 لیتر در هکتار).
*ممکن است مصرف این سم در کشور شما مجاز نباشد.
بدون دیدگاه