لکه برگ و سنبله گندم

• آب گز شدن و زخم های کوچک رنگ پریده در برگ های پایینی دیده می شوند. بیماری از برگ های پایین تر تا برگ پرچم ظاهر می شود. بعدها لکه های قهوه‌ای برنزی با حاشیه های زرد در برگ ها ظاهر می شوند.
• با پیشرفت بیماری، ضایعات خاکستری بزرگ با قسمتی کوچک از اندام قارچ در برگ های شدیداً آلوده با استفاده از یک ذره‌بین قابل رویت است. برگ‌ها از نوک شروع به مردن می کنند.
• پس از گلدهی، آب و هوای مرطوب می تواند منجر به ایجاد ضایعات در پوست شود. نشانه ها اغلب از نوک شروع می شوند، امّا ممکن است کل گیاه با ضایعات قهوه‌ای تیره تا خاکستری پوشیده شود (لکه های پوستی). عفونت های شدید ممکن است باعث سبک شدن دانه‌ها و چروکیده شدن آنها شود. دانه های آلوده شکل نامنظمی دارند و جوانه ها دارای نوک های قهوه‌ای هستند.

• این بیماری برگی بر اثر قارچ (Parastagonospora nodorum) ایجاد می شود که در کاه و کلش گندم، دانه های آلوده و یا میزبان های دیگر جای می گیرد.
• قارچ از طریق آب پراکنده می شوند. اگر برگ ها به مدّت بیش از 16 ساعت مرطوب باشند، قارچ شروع به ایجاد عفونت می کند.
• اولین آسیب ها در برگ های قدیمی در نزدیکی خاک دیده می شوند. سپس قارچ از طریق باد یا ترشحات باران به قسمتهای بالای گیاه و محصولات کناری پراکنده می شود. اگر در آخر فصل، عفونت تا بالای گیاه بیاید باعث آلودگی و لکه دار شدن پوست دانه ها شده و دانه ها چروکیده و محصول کاهش می یابد.
• هاگ‌ها (آلودگی قارچی)، توسط باد گسترش یافته و می توانند تا فواصل طولانی حرکت و برگ ها را در مکان های دیگر آلوده کنند. این امر منجر به عفونت زودهنگام محصولات و بدسبزی می شود. چرخه زندگی قارچ در دمای زیر 7 درجه سانتی‌گراد متوقف می شود. دامنه رشد مطلوب برای قارچ بین 20 تا 27 درجه سانتی‌گراد می باشد.

• از بذرهای سالم و دارای گواهی سلامت استفاده نمایید.
• از ارقام مقاوم و اصلاح شده (غیر از دستکاری شده ژنتیکی) استفاده نمایید.
• از گونه های گندم دیر رشد استفاده نمایید یا دیرتر از فصل، کاشت را انجام دهید.
• جهت اطمینان از تهویه مطلوب، از تراکم کاشت پیشنهادی موسسه تولید کننده بذر پیروی کنید.
• از تنظیم کننده های رشد به‌صورت متعادل استفاده کنید.
• از سطح فسفر و پتاسیم کافی خاک، اطمینان حاصل نمایید.
• به طور منظم روی محصول برای یافتن علائم بیماری نظارت داشته باشید و فوراً گیاهان آلوده اولیه را از بین ببرید.
• از علف کش ها به‌صورت حداقلی استفاده کنید.
• برای جلوگیری از گسترش بیماری، تناوب کشت 3 ساله با گیاهان غیر میزبان را طراحی کنید.
• شخم عمیق بزنید تا بقایای گیاهی در زیر خاک دفن شوند.

روش های غیرشیمیایی:

• تا کنون هیچ گونه درمان غیرشیمیایی موثر علیه این بیماری یافت نشده. در صورتی که شما تجربه استفاده از راهکار موثری را دارید، لطفاً با استفاده از امکانات ارتباطی زیر، آن را با دیگر کاربران به اشتراک گذاشته و از نظرات آنها مطلع شوید. ما بی صبرانه منتظر شنیدن تجربیات شما در این زمینه هستیم.

روش های شیمیایی:

• در صورت احتمال بروز عارضه یا در اوایل بیماری، از کود-سم پتاسیم فسفیت به میزان تقریبی 8 لیتر در هکتار به‌صورت خاکی استفاده نمایید. این محصول علاوه بر استحکام بافت های گیاهی، موجب ترشّح موادی می شود که گیاه را در برابر بیماری ها مقاوم می کند.

• مصرف اکسی‌کلرورمس 35% (3 کیلوگرم در هکتار) می تواند برای درمان این عارضه موثر باشد.