• رنگ پریدگی برگ و ساقه با از بین رفتن شاخهها در فصل بهار همراه میشود.
• منشاء آلودگی در شاخههای آلوده و ساقه زیرزمینی زندگی میکند.
• علائم ابتدا در شاخهها یا بخش های جداگانه ظاهر می شوند و اگر بهبود حاصل نشود، ممکن است به کل درخت سرایت کرده و باعث مرگ کامل گیاه شود.
• اولین علائم در فصل بهار بهصورت رنگ پریدگی در شاخ و برگ بروز می کنند. نقاط سیاه، منجر به بروز مناطق خاکستری رنگ و تولید توده های تولید مثل قارچی شده که موجب خشک شدن شاخهها میشود. رشد قارچ ها از پایه شاخههای آسیب دیده بسیار شایع تر است.
• هنگامی که چوب شاخهها و تنه درختان آلوده بریده شده یا پوست جدا میشود، رنگ صورتی یا نارنجی در چوب دیده میشود. این علائم داخلی با تولید صمغ درون آوند ها همراه است.
• قارچ عامل بیماری به نام (Deuterophoma tracheiphila) به وسیله آبیاری یا بارندگی جابجا شده و از طریق زخم در برگها، شاخهها و ریشه ها وارد میشود. قارچ می تواند بیش از چهار ماه در شاخههای درخت یا شاخههای آلوده روی زمین زنده بماند. این موضوع می تواند برای چندین هفته یک منبع مهم تلقیح داخلی باشد.
• این قارچ معمولاً در فاصله کوتاهی بین 15 تا 20 متر از یک منبع اولیه پخش میشود، هرچند باد می تواند این فاصله را افزایش دهد.
• برای جلوگیری از انتقال بیماری، مقررات قرنطینه را در منطقه رعایت نمایید و از پایه های سالم و دارای گواهی سلامت استفاده نمایید.
• از گیاهان گلخانه ای در مناطقی که بیماری رایج است استفاده نکنید.
• به محض اینکه اولین علائم ظاهر شد، درختان را هرس کنید.
• سیستم زهکشی باغ را بهبود بخشیده و از تجمع آب در یک محل جلوگیری نمایید.
• از آسیب رساندن به درختان در طی عملیات باغی اجتناب کنید.
روش های غیرشیمیایی:
• باکتریهای (Pseudomonas) ساکن در خاک، مانند (Pseudomonas fluorescens) و (Pseudomonas putida) می توانند در مهار این بیماری بسیار موثر باشند.
روش های شیمیایی:
• در صورت احتمال بروز عارضه یا در اوایل بیماری، از کود-سم پتاسیم فسفیت به میزان تقریبی 5 لیتر در هکتار بهصورت خاکی یا 2 لیتر در 1000 لیتر آب بهصورت محلولپاشی برای یک هکتار استفاده نمایید. این محصول علاوه بر استحکام بافت های گیاهی، موجب ترشّح موادی میشود که گیاه را در برابر بیماری ها مقاوم میکند.
• اکسیکلرورمس 35% (2/5 کیلوگرم در هزار) بهصورت محلولپاشی می تواند برای کنترل عارضه بهکار رود.
علت:
• قارچ عامل بیماری به نام (Deuterophoma tracheiphila) به وسیله آبیاری یا بارندگی جابجا شده و از طریق زخم در برگها، شاخهها و ریشه ها وارد میشود. قارچ می تواند بیش از چهار ماه در شاخههای درخت یا شاخههای آلوده روی زمین زنده بماند. این موضوع می تواند برای چندین هفته یک منبع مهم تلقیح داخلی باشد.
• این قارچ معمولاً در فاصله کوتاهی بین 15 تا 20 متر از یک منبع اولیه پخش میشود، هرچند باد می تواند این فاصله را افزایش دهد.
پیشگیری:
• برای جلوگیری از انتقال بیماری، مقررات قرنطینه را در منطقه رعایت نمایید و از پایه های سالم و دارای گواهی سلامت استفاده نمایید.
• از گیاهان گلخانه ای در مناطقی که بیماری رایج است استفاده نکنید.
• به محض اینکه اولین علائم ظاهر شد، درختان را هرس کنید.
• سیستم زهکشی باغ را بهبود بخشیده و از تجمع آب در یک محل جلوگیری نمایید.
• از آسیب رساندن به درختان در طی عملیات باغی اجتناب کنید.
کنترل:
روش های غیرشیمیایی:
• باکتریهای (Pseudomonas) ساکن در خاک، مانند (Pseudomonas fluorescens) و (Pseudomonas putida) می توانند در مهار این بیماری بسیار موثر باشند.
روش های شیمیایی:
• در صورت احتمال بروز عارضه یا در اوایل بیماری، از کود-سم پتاسیم فسفیت به میزان تقریبی 5 لیتر در هکتار بهصورت خاکی یا 2 لیتر در 1000 لیتر آب بهصورت محلولپاشی برای یک هکتار استفاده نمایید. این محصول علاوه بر استحکام بافت های گیاهی، موجب ترشّح موادی میشود که گیاه را در برابر بیماری ها مقاوم میکند.
• اکسیکلرورمس 35% (2/5 کیلوگرم در هزار) بهصورت محلولپاشی می تواند برای کنترل عارضه بهکار رود.
بدون دیدگاه