• انواع مختلفی از ملخ های بومی و غیر بومی خسارت زایی می کنند.
• بی برگی شدید ناشی از تغذیه آنها میتواند در بیشتر فصول خشک رخ دهد.
• این حشره، برگها، دمبرگها و ساقههای سبز را جویده و منجر به برگ ریزی شدید میشود. آسیب در گیاهان مسن نسبت به گیاهان جوان رایجتر است و در فصل خشک بیشتر از مرطوب دیده میشوند. البته در برخی از ارقام، گیاه میتواند به سرعت بهبود یابد. با این وجود، برگ ریزی متوالی میتواند سبب کاهش کیفیت یا از بین رفتن کل گیاه شود. همچنین شدّت آسیب با توجه به نوع ملخ می تواند متفاوت باشد.
• خسارت عمدتاً ناشی از تغذیه گله ای ملخ مراکشی (Dociostaurus maroccanus) و (Melanoplus differentialis) می باشد. ملخ صحرایی بومی ایران نمی باشد ولی می تواند بهصورت گله ای از کشورهای همسایه وارد شود.
• آنها در گروههای متراکم زندگی میکنند و میتوانند با استفاده از حس بویایی خود برای شناسایی مواد غذایی از مزرعهای به مزرعه دیگر مهاجرت کنند. فقط با آغاز فصل خشک حشرات از تخم خارج میشوند. اوج فعالیت تغذیه ای آنها در دمای مطلوب صبحگاهی است. همچنین میتوانند به عنوان ناقل بیماری بلایت باکتریایی نیز عمل کنند. این حشره با ترشح ماده ای شیمیایی، از خود علیه رقبا محافظت میکند.
• انجام کشت زودهنگام به منظور جلوگیری از عدم تداخل با اوج جمعیت ملخ.
• سایتهای تخمگذاری در خاک را برای پیدا کردن غلاف تخم بکاوید.
• ملخهای بالغ را بهصورت فیزیکی یا با استفاده از تور جمعآوری کنید. ملخهای گرفته شده را میتوان در آب خرد کرد و به عنوان مواد دافع حشرات در مزارع اسپری کرد.
• در چندین مکان در مزرعه برای پرندگان آشیانه بسازید تا آنها به عنوان شکارگران طبیعی جلب شوند.
• مزارع مشکوک به وجود تخم را برای اینکه در معرض شکارگرها قرار گیرند شخم بزنید.
روش های غیرشیمیایی:
• زنبور (Scelio flavibabis) می تواند تخم ملخ ها را پارازیت کند.
• گزارشاتی از تاثیر قارچ (Entomophthora grylli) و (Blaesoxipha filipjevi) روی جمعیت بالغ وجود دارد.
• اسپور قارچهای (Metarhizium flavoviride) در نفت سفید بهصورت اسپری میتواند مقدار زیادی از جمعیت ملخها را از بین ببرد.
• لارو چند گونه از سوسك هاي جنس (Meloidae) و چند گونه از سوسک هاي جنس (Mylabris) می توانند از تخم ملخ ها تغذیه کنند.
روش های شیمیایی:
• حشرهکشها را میتوان در تمام مراحل لاروی اسپری کرد، اما بهتر است در مراحل اولیه توسعه، اسپری شود. سایپرمترین یک حشرهکش با کاربرد گسترده است که علیه ملخ ها استفاده میشود، اما اثرات سمّی روی موجودات غیر هدف، از جمله انسان و زنبور عسل دارد.
• همچنین میتوان از فنيتروتيون 96% (نیم لیتر در هکتار)، مالاتیون57% (2 لیتر در هزار)، ديفلوبنزورون 48% (0/5 لیتر در هکتار) و طعمه مسموم کارباریل به محض خروج پوره ها تا ظهور حشره کامل استفاده کرد.
• در مبارزه با ملخ ها استفاده از طعمه مسموم ارجحیت دارد.
علت:
• خسارت عمدتاً ناشی از تغذیه گله ای ملخ مراکشی (Dociostaurus maroccanus) و (Melanoplus differentialis) می باشد. ملخ صحرایی بومی ایران نمی باشد ولی می تواند بهصورت گله ای از کشورهای همسایه وارد شود.
• آنها در گروههای متراکم زندگی میکنند و میتوانند با استفاده از حس بویایی خود برای شناسایی مواد غذایی از مزرعهای به مزرعه دیگر مهاجرت کنند. فقط با آغاز فصل خشک حشرات از تخم خارج میشوند. اوج فعالیت تغذیه ای آنها در دمای مطلوب صبحگاهی است. همچنین میتوانند به عنوان ناقل بیماری بلایت باکتریایی نیز عمل کنند. این حشره با ترشح ماده ای شیمیایی، از خود علیه رقبا محافظت میکند.
پیشگیری:
• انجام کشت زودهنگام به منظور جلوگیری از عدم تداخل با اوج جمعیت ملخ.
• سایتهای تخمگذاری در خاک را برای پیدا کردن غلاف تخم بکاوید.
• ملخهای بالغ را بهصورت فیزیکی یا با استفاده از تور جمعآوری کنید. ملخهای گرفته شده را میتوان در آب خرد کرد و به عنوان مواد دافع حشرات در مزارع اسپری کرد.
• در چندین مکان در مزرعه برای پرندگان آشیانه بسازید تا آنها به عنوان شکارگران طبیعی جلب شوند.
• مزارع مشکوک به وجود تخم را برای اینکه در معرض شکارگرها قرار گیرند شخم بزنید.
کنترل:
روش های غیرشیمیایی:
• زنبور (Scelio flavibabis) می تواند تخم ملخ ها را پارازیت کند.
• گزارشاتی از تاثیر قارچ (Entomophthora grylli) و (Blaesoxipha filipjevi) روی جمعیت بالغ وجود دارد.
• اسپور قارچهای (Metarhizium flavoviride) در نفت سفید بهصورت اسپری میتواند مقدار زیادی از جمعیت ملخها را از بین ببرد.
• لارو چند گونه از سوسك هاي جنس (Meloidae) و چند گونه از سوسک هاي جنس (Mylabris) می توانند از تخم ملخ ها تغذیه کنند.
روش های شیمیایی:
• حشرهکشها را میتوان در تمام مراحل لاروی اسپری کرد، اما بهتر است در مراحل اولیه توسعه، اسپری شود. سایپرمترین یک حشرهکش با کاربرد گسترده است که علیه ملخ ها استفاده میشود، اما اثرات سمّی روی موجودات غیر هدف، از جمله انسان و زنبور عسل دارد.
• همچنین میتوان از فنيتروتيون 96% (نیم لیتر در هکتار)، مالاتیون57% (2 لیتر در هزار)، ديفلوبنزورون 48% (0/5 لیتر در هکتار) و طعمه مسموم کارباریل به محض خروج پوره ها تا ظهور حشره کامل استفاده کرد.
• در مبارزه با ملخ ها استفاده از طعمه مسموم ارجحیت دارد.
بدون دیدگاه