تونل های سفید، نازک و خاکستری نامنظم یا مارپیچی در برگ ها ظاهر می شوند.
خط ممتدی از فضولات حشرات، درون تونل ها وجود دارد.
علائم
علت
پیشگیری
کنترل آفت
علائم
خطوط سفید یا خاکستری مارپیچ و دالانی شکل در برگ ها ظاهر می شوند. این دالان ها از طریق تغذیه لارو ایجاد شده و بین دو پوست برگ قرار دارند. آنها گاهی اوقات از رگبرگ های اصلی نیز عبور می کنند.
فعالیت یک لارو به یک برگ محدود می شود و به برگ دیگر آسیب نمی زند. یک خط ممتد از فضولات لارو حشرات در کنار تونل ها دیده می شود. فضولات از طریق سوراخ هایی در پوست پایین به بیرون رانده می شوند.
علت
خسارت توسط حشره ای نام (Liriomyza sativae) ایجاد میشود. مکانیسم پرواز این حشرات به صورت جهش ناگهانی می باشد. آنها زمستان را بهصورت شفیره در خاک میگذرانند. با مساعد شدن شرایط، افراد بالغ از شفیرهها خارج شده، و خود را به برگهای گیاه میرسانند.
حشرات ماده سوراخ های کوچکی در سطح برگ ایجاد می کنند و در آنجا تخمریزی می کنند. تخم این حشره کمتر از 1 میلیمتر طول دارد. تخمها پس از چند روز باز شده و لارو از آن خارج میشود. لارو بلافاصله وارد برگ شده و از تمام بافت تغذیه میکند. لاروها ممکن است در طول تغذیه از گیاه، از برگی به برگ پایینی مهاجرت کنند. لارو سن آخر مجدداً به خاک برگشته و تبدیل به شفیره میشود.
پیشگیری
کارت های چسبناک زرد برای به دام انداختن آنها بسیار مفید است.
از تله های فرمونی یا نوری برای جذب پروانه ها و نظارت و کنترل بر جمعیت آنها استفاده کنید.
شخم عمیق بعد از برداشت محصول بهدلیل از بین بردن شفیرههای موجود در خاک باعث کاهش جمعیت در نسل بعد خواهد شد.
کنترل علفهای میزبان، به ویژه سلمه تره در مزرعه و اطراف آن.
تناوب زراعی با گیاهان غیر میزبان توصیه میشود.
استفاده از روغنها و موادی که باعث فراری دادن حشره میشوند نیز میتواند میزان خسارت را به شدّت کاهش دهد. از جمله این مواد میتوان به عصاره سیر و فلفل تند اشاره کرد.
کنترل آفت
روش های غیرشیمیایی:
شکارچیان طبیعی مینوزها عبارتند از بالتوری های سبز (Green lacewings)، (Diglyphus isaea) و زنبورهای انگلی از خانواده (Braconidae)، Diglyphus )) و Pteromalidae)) که به طور گسترده به لارو مینوز حمله کرده و از آنها تغذیه میکنند.
از روغن نیم (NEEM) یا عصاره درخت چریش که محصولی با اثر تماسی-گوارشی و بدون دوره کارنس می باشد برای جلوگیری از خسارت و دور کردن مگس سفید، شته ها، سن ها، شپشکها و حشرات مضر استفاده نمایید. روغن نیم همچنین رشد قارچ ها و باکتری های مضر را نیز بدون تاثیر بر گیاه میزبان کاهش می دهد.
روش های شیمیایی:
این حشرات معمولاً به سادگی توسط دشمنان طبیعی کنترل می شوند ولی اگر به حشره کش ها نیاز شد، باید زمانی از آنها استفاده نمود که علائم خسارت حشرات بالغ مشاهده شده باشند.
حشره کش ها به طور کامل در برابر مینوز موثر نیستند زیرا لارو ها توسط پوست برگ محافظت می شوند. بنابراین محصولات شیمیایی بهصورت سیستمیک باید استفاده شوند. استفاده از حشره کش های سیستمیک به صورت اسپری روی خاک برای کنترل مگس سفید یا تریپس ها تا حد زیادی آنها را نیز کنترل می کند.
مصرف یکی از انواع زیست کش های زیر بهصورت چرخشی می تواند باعث جلوگیری از ایجاد مقاومت در حشره شود که باید یکی از آنها را برای یک نسل از حشره استفاده کرد و برای نسل بعدی از مورد دیگری استفاده نمود:
سیرومازین (400 گرم در هزار) همزمان با شروع خسارت.
آبامکتین 1/8% (600 سیسی در هزار) برای اسپری روی خاک.
فنتیون 50%* (1/5 لیتر در هزار)، کلرپیروفوس 40% (1/5 لیتر در هزار)،
تیوسیکلامهیدروژناکسالات 50% ( 750 گرم در هزار) برای مبارزه با لاروهای سنین یک و دو.
ممکن است مصرف این سم در کشور شما مجاز نباشد.
علت:
خسارت توسط حشره ای نام (Liriomyza sativae) ایجاد میشود. مکانیسم پرواز این حشرات به صورت جهش ناگهانی می باشد. آنها زمستان را بهصورت شفیره در خاک میگذرانند. با مساعد شدن شرایط، افراد بالغ از شفیرهها خارج شده، و خود را به برگهای گیاه میرسانند.
حشرات ماده سوراخ های کوچکی در سطح برگ ایجاد می کنند و در آنجا تخمریزی می کنند. تخم این حشره کمتر از 1 میلیمتر طول دارد. تخمها پس از چند روز باز شده و لارو از آن خارج میشود. لارو بلافاصله وارد برگ شده و از تمام بافت تغذیه میکند. لاروها ممکن است در طول تغذیه از گیاه، از برگی به برگ پایینی مهاجرت کنند. لارو سن آخر مجدداً به خاک برگشته و تبدیل به شفیره میشود.
پیشگیری:
کارت های چسبناک زرد برای به دام انداختن آنها بسیار مفید است.
از تله های فرمونی یا نوری برای جذب پروانه ها و نظارت و کنترل بر جمعیت آنها استفاده کنید.
شخم عمیق بعد از برداشت محصول بهدلیل از بین بردن شفیرههای موجود در خاک باعث کاهش جمعیت در نسل بعد خواهد شد.
کنترل علفهای میزبان، به ویژه سلمه تره در مزرعه و اطراف آن.
تناوب زراعی با گیاهان غیر میزبان توصیه میشود.
استفاده از روغنها و موادی که باعث فراری دادن حشره میشوند نیز میتواند میزان خسارت را به شدّت کاهش دهد. از جمله این مواد میتوان به عصاره سیر و فلفل تند اشاره کرد.
کنترل:
روش های غیرشیمیایی:
شکارچیان طبیعی مینوزها عبارتند از بالتوری های سبز (Green lacewings)، (Diglyphus isaea) و زنبورهای انگلی از خانواده (Braconidae)، Diglyphus )) و Pteromalidae)) که به طور گسترده به لارو مینوز حمله کرده و از آنها تغذیه میکنند.
از روغن نیم (NEEM) یا عصاره درخت چریش که محصولی با اثر تماسی-گوارشی و بدون دوره کارنس می باشد برای جلوگیری از خسارت و دور کردن مگس سفید، شته ها، سن ها، شپشکها و حشرات مضر استفاده نمایید. روغن نیم همچنین رشد قارچ ها و باکتری های مضر را نیز بدون تاثیر بر گیاه میزبان کاهش می دهد.
روش های شیمیایی:
این حشرات معمولاً به سادگی توسط دشمنان طبیعی کنترل می شوند ولی اگر به حشره کش ها نیاز شد، باید زمانی از آنها استفاده نمود که علائم خسارت حشرات بالغ مشاهده شده باشند.
حشره کش ها به طور کامل در برابر مینوز موثر نیستند زیرا لارو ها توسط پوست برگ محافظت می شوند. بنابراین محصولات شیمیایی بهصورت سیستمیک باید استفاده شوند. استفاده از حشره کش های سیستمیک به صورت اسپری روی خاک برای کنترل مگس سفید یا تریپس ها تا حد زیادی آنها را نیز کنترل می کند.
مصرف یکی از انواع زیست کش های زیر بهصورت چرخشی می تواند باعث جلوگیری از ایجاد مقاومت در حشره شود که باید یکی از آنها را برای یک نسل از حشره استفاده کرد و برای نسل بعدی از مورد دیگری استفاده نمود:
سیرومازین (400 گرم در هزار) همزمان با شروع خسارت.
آبامکتین 1/8% (600 سیسی در هزار) برای اسپری روی خاک.
فنتیون 50%* (1/5 لیتر در هزار)، کلرپیروفوس 40% (1/5 لیتر در هزار)،
تیوسیکلامهیدروژناکسالات 50% ( 750 گرم در هزار) برای مبارزه با لاروهای سنین یک و دو.
بدون دیدگاه