• رایج ترین علامت آلودگی، گره های ریز و درشت غیر عادی روی ریشه می باشد.
• در قسمت های هوایی، زردی و کاهش شدید رشد دیده می شود.
• علائم در اندام های هوایی عبارتند از: فرم غیر طبیعی برگ، عقب ماندگی رشد، علائمی مشابه کمبود مواد غذایی علیرغم مدیریت مناسب کودی، زردی و سوختگی حاشیه برگ ها.
• علائم اصلی در قسمت ریشه شامل: تورم و کاهش رشد و گره های واضح کوچک و بزرگ می باشد.
• آلودگی توسط این عارضه ممکن است منجر به مرگ کلی گیاه طی چند فصل شود. آلودگی در زمین ابتدا بهصورت لکه ای اتفاق میافتد اما به طور مداوم گسترش مییابد، چرا که حتی در صورت عدم وجود میزبان، نماتد می تواند تا یکسال در خاک زنده بماند. در آلودگیهای خفیف ممکن است هیچ علائمی روی بخشهای هوایی گیاه مشاهده نشود و فقط کم رشدی دیده شود.
• این عارضه توسط نوعی نماتد به نام نماتد مولد گره یا (.Meloidogyne sp) ریشه ایجاد میشود. افراد نر که بعد از بلوغ بهصورت متحرک هستند، از ریشه خارج شده و با افراد ماده در حالیکه سر آنها درون ریشه و بدن آنها خارج از ریشه می باشد، جفتگیری می کنند.
• بعد از جفت گیری، افراد ماده تخم ها را بهصورت یک ماده ژلاتینی درون خاک و نزدیک محل ریشه قرار می دهند. بعد از تفریخ تخم ها، تغذیه لاروهای سن دوم از ریشه شروع می شود. در کل آنها دارای چندین سن لاروی هستند ولی لارو سن دو از همه خسارتزا تر است.
• آنها با استفاده از اندام دهانی و ترشح آنزیمی برای حل کردن دیواره سلولی ریشه، می توانند وارد آن شده و در بافت آوندی مستقر شوند و شروع به تغذیه کنند. بنابراین سلامت گیاه و استحکام یا عدم استحکام ریشه نقش مهمی در کاهش یا افزایش تغذیه نماتدها دارد.
• رعایت بهداشت باغات، انبار و ضدعفونی مداوم وسایل، ماشین آلات و کفشها در جلوگیری از انتقال آلودگی مؤثر خواهد بود.
• آبیاری نامنظم باعث طغیان این عارضه می شود.
• شخم سالیانه در اطراف تنه باعث گسترش عمیق تر ریشه شده و نماتد برای رسیدن به ریشه باید انرژی بیشتری صرف کند.
• بسیاری از علف های خودرو می توانند میزبان آنها باشند. لازم به ذکر است تنها حذف رستنی های میزبان ضروری ست و حفظ گیاهان غیر میزبان باعث بهبود ساختار و مواد آلی خاک می شود. گیاهانی مانند سیبزمینی، خیار، گوجهفرنگی، بادمجان، کدو و خربزه از جمله میزبانان نماتد هستند که نباید لابلای درختان کاشته شوند.
• استراتژی کشت مخلوط با گیاهان روغنی یا گلهای بذری در بین ردیف های درختان می تواند جمعیت را کاهش دهد.
• قبل از استفاده از هر نوع کودی خصوصاً کودهای حیوانی، از ضد عفونی بودن کود اصمینان حاصل نمایید.
• روش های غیرشیمیایی:
• محصولاتی حاوی قارچ های (Nematophora gynophila) و (Verticillium chlamydosporium) برای کاهش و یا سرکوب نماتدهای مضر کاربرد دارند.
• تزریق یا تلقیح عصاره قارچ های مایکوریزا به خاک اطراف ریشه، علاوه بر جذب بهینه مواد غذایی، سبب توسعه ریشه شده و آسیب را کاهش می دهد.
• گونه های نماتد مولد گره بهطور کلی تحمل به شرایط آب گرفتگی خاک را ندارند و در شرایط غرقاب از بین می روند.
• استفاده از اسید آمینه های ویژه و کودهای ریشه زای آلی یا زیستی حاوی جلبک و اسیدآمینه، باعث ترمیم و استحکام ریشه های آسیب دیده شده و خسارت را به حداقل می رساند.
روش های شیمیایی:
• از آنجا که استفاده از سموم شیمیایی باعث آلودگی زیستبوم و از بین رفتن موجودات مفید می شود، همیشه بعد از انجام اقدامات پیشگیرانه، رویکرد مبارزه تلفیقی با روش های غیرشیمیایی را در اولیت قرار دهید. در صورت استفاده از روش های شیمیایی، میزان حداقلی و استفاده از تجهیزات کالیبره اکیداً توصیه می شود.
• استفاده از برخی فرمولاسیون های تجاری مانند فنامیفوس 50% (10 گرم در متر مربع)، دیکلروپروپن (فقط در خاک های شنی)، دیکلروپروپن + متیل ایزوتیوسیانات (قابل مصرف بهصورت تدخینی در خاک)، کادوزفوس 10% (10 گرم در متر مربع) بهطور کلی باعث کنترل آنها می شود ولی مواد آلی خاک را نیز شدیداً تحت تاثیر قرار می دهند.
• در برخی از کشورها از متام سدیم 31% و متیل بروماید 98% به میزان 50 گرم در هر متر مربع خاک نیز استفاده می شود.
• مصرف کودهای موسوم به ریشه زا بعد از استفاده از نماتدکش ها به منظور بازسازی ریشه های از دست رفته بسیار موثر است.
*با توجه به اهمیت و خسارتزایی بالای نماتدها، لطفاً در صورتی که شما تجربه استفاده از راهکارهای موفق دیگری را دارید، آن را با استفاده از امکانات ارتباطی زیر با دیگر کاربران به اشتراک گذاشته و از نظرات آنها مطلع شوید. ما بی صبرانه منتظر شنیدن تجربه شما در این زمینه هستیم*
علت:
• این عارضه توسط نوعی نماتد به نام نماتد مولد گره یا (.Meloidogyne sp) ریشه ایجاد میشود. افراد نر که بعد از بلوغ بهصورت متحرک هستند، از ریشه خارج شده و با افراد ماده در حالیکه سر آنها درون ریشه و بدن آنها خارج از ریشه می باشد، جفتگیری می کنند.
• بعد از جفت گیری، افراد ماده تخم ها را بهصورت یک ماده ژلاتینی درون خاک و نزدیک محل ریشه قرار می دهند. بعد از تفریخ تخم ها، تغذیه لاروهای سن دوم از ریشه شروع می شود. در کل آنها دارای چندین سن لاروی هستند ولی لارو سن دو از همه خسارتزا تر است.
• آنها با استفاده از اندام دهانی و ترشح آنزیمی برای حل کردن دیواره سلولی ریشه، می توانند وارد آن شده و در بافت آوندی مستقر شوند و شروع به تغذیه کنند. بنابراین سلامت گیاه و استحکام یا عدم استحکام ریشه نقش مهمی در کاهش یا افزایش تغذیه نماتدها دارد.
پیشگیری:
• رعایت بهداشت باغات، انبار و ضدعفونی مداوم وسایل، ماشین آلات و کفشها در جلوگیری از انتقال آلودگی مؤثر خواهد بود.
• آبیاری نامنظم باعث طغیان این عارضه می شود.
• شخم سالیانه در اطراف تنه باعث گسترش عمیق تر ریشه شده و نماتد برای رسیدن به ریشه باید انرژی بیشتری صرف کند.
• بسیاری از علف های خودرو می توانند میزبان آنها باشند. لازم به ذکر است تنها حذف رستنی های میزبان ضروری ست و حفظ گیاهان غیر میزبان باعث بهبود ساختار و مواد آلی خاک می شود. گیاهانی مانند سیبزمینی، خیار، گوجهفرنگی، بادمجان، کدو و خربزه از جمله میزبانان نماتد هستند که نباید لابلای درختان کاشته شوند.
• استراتژی کشت مخلوط با گیاهان روغنی یا گلهای بذری در بین ردیف های درختان می تواند جمعیت را کاهش دهد.
• قبل از استفاده از هر نوع کودی خصوصاً کودهای حیوانی، از ضد عفونی بودن کود اصمینان حاصل نمایید.
کنترل:
• روش های غیرشیمیایی:
• محصولاتی حاوی قارچ های (Nematophora gynophila) و (Verticillium chlamydosporium) برای کاهش و یا سرکوب نماتدهای مضر کاربرد دارند.
• تزریق یا تلقیح عصاره قارچ های مایکوریزا به خاک اطراف ریشه، علاوه بر جذب بهینه مواد غذایی، سبب توسعه ریشه شده و آسیب را کاهش می دهد.
• گونه های نماتد مولد گره بهطور کلی تحمل به شرایط آب گرفتگی خاک را ندارند و در شرایط غرقاب از بین می روند.
• استفاده از اسید آمینه های ویژه و کودهای ریشه زای آلی یا زیستی حاوی جلبک و اسیدآمینه، باعث ترمیم و استحکام ریشه های آسیب دیده شده و خسارت را به حداقل می رساند.
روش های شیمیایی:
• از آنجا که استفاده از سموم شیمیایی باعث آلودگی زیستبوم و از بین رفتن موجودات مفید می شود، همیشه بعد از انجام اقدامات پیشگیرانه، رویکرد مبارزه تلفیقی با روش های غیرشیمیایی را در اولیت قرار دهید. در صورت استفاده از روش های شیمیایی، میزان حداقلی و استفاده از تجهیزات کالیبره اکیداً توصیه می شود.
• استفاده از برخی فرمولاسیون های تجاری مانند فنامیفوس 50% (10 گرم در متر مربع)، دیکلروپروپن (فقط در خاک های شنی)، دیکلروپروپن + متیل ایزوتیوسیانات (قابل مصرف بهصورت تدخینی در خاک)، کادوزفوس 10% (10 گرم در متر مربع) بهطور کلی باعث کنترل آنها می شود ولی مواد آلی خاک را نیز شدیداً تحت تاثیر قرار می دهند.
• در برخی از کشورها از متام سدیم 31% و متیل بروماید 98% به میزان 50 گرم در هر متر مربع خاک نیز استفاده می شود.
• مصرف کودهای موسوم به ریشه زا بعد از استفاده از نماتدکش ها به منظور بازسازی ریشه های از دست رفته بسیار موثر است.
*با توجه به اهمیت و خسارتزایی بالای نماتدها، لطفاً در صورتی که شما تجربه استفاده از راهکارهای موفق دیگری را دارید، آن را با استفاده از امکانات ارتباطی زیر با دیگر کاربران به اشتراک گذاشته و از نظرات آنها مطلع شوید. ما بی صبرانه منتظر شنیدن تجربه شما در این زمینه هستیم*
بدون دیدگاه