پروانه‌‌ی کلم

• کرم‌های شب‌پره کلم از برگ‌ها تغذیه کرده و تونل حفر می‌کنند.
• به‌دلیل اینکه گوشت برگ را می‌جوند، ولی رگبرگ‌ها را نمی خورند، برگ‌ها اغلب به‌صورت اسکلتی در می‌آیند. در مقایسه با نسل اول (بهار تا اوایل تابستان)، نسل دوم (اواخر تابستان تا پاییز) قوی‌تر بوده و می‌توانند در بافت‌های سخت‌تر نفوذ کنند. قسمت‌های خورده شده در اطراف حفره‌ها و در امتداد تونل‌ها به وضوح دیده می‌شوند، به همین دلیل کرم‌های شب‌پره کلم به‌خصوص برای محصولات زراعی مخرب هستند.

• خسارت به طور عمده توسط (Mamestra brassicae) ایجاد می‌شود. لاروهای بالغ در خاک به‌صورت شفیره زمستان‌گذرانی می‌کنند.
• بالغین دارای بال‌های جلویی قهوه‌ای هستند که زوایای متقاطع موجی سیاه و سفید- قهوه‌ای با مناطق واضح در آن مشهود است. بال عقبی خاکستری روشن است. چند هفته پس از ظهور، ماده‌ها در هر دو سطح برگ، تخم‌های کروی سفید را به‌صورت خوشه‌ای می‌گذارند. افراد خارج شده از تخم، شروع به تغذیه از بافت برگ کرده و در برگ‌ها تونل حفر می‌کنند. آن‌ها سبز مایل به زرد هستند و موهای آشکار روی بدنشان وجود ندارد.
• شب‌پره‌های کلم معمولاً دو نسل در سال دارند. در اواخر بهار، نسل اول شب‌پره‌ها از خاک خارج می‌شوند. شب‌پره‌ها را می‌توان در گیاهان آلوده نیز پیدا کرد. در اواخر تابستان، نسل دوم ظاهر می‌شود.

• برای جلوگیری از گسترش عارضه، تناوب کشت 3 ساله با گیاهان غیر میزبان را اجرا نمایید.
• از ارقام مقاوم و اصلاح شده طبیعی استفاده نمایید.
• به طور منظم بر مزرعه برای یافتن نشانه هایی از بیماری و کنترل به موقع نظارت کنید.
• برای جلوگیری از اوج جمعیت در طول رشد، کشت زود هنگام انجام دهید.
• جمعیت دشمنان طبیعی را از طریق کاهش استفاده از زیست کش‌ها تحریک کنید.
• از تله های فرمونی یا نوری برای جذب پروانه ها و نظارت و کنترل بر جمعیت آنها استفاده نمایید.
• علف های خودرو در داخل مزرعه را مدیریت نمایید زیرا می‌توانند به عنوان میزبان جایگزین آنها را جلب کنند.

روش های غیرشیمیایی:

• مجموعه‌ای متنوع از شکارگرها مانند برخی از سوسک‌های شکارگر، زنبور (yellow jacket)، بالتوری سبز، عنکبوت‌ها و پرندگان، از لاروها تغذیه می‌کنند.

• می‌توان از زنبور پارازیتوئید تریکوگراما برای نابود کردن تخم این شب‌پره استفاده کرد.

روش های شیمیایی:

• مصرف یکی از انواع زیست کش های زیر به‌صورت چرخشی می تواند موثر باشد که برای جلوگیری از ایجاد مقاومت، باید یکی از آنها را برای یک نسل از حشره استفاده کرد و برای نسل بعدی از مورد دیگری استفاده نمود:

• ایندوکساکارب 15% (200 میلی‌لیتر در هکتار)،
• امامکتین بنزوات 5% (300 گرم در هکتار)،
• هگزافلومورون 10% (نیم لیتر در هزار).
• از کلرفلوآزورون 5% (750 میلی‌لیتر در هزار) برای مبارزه با لاروهای سن یک می توان استفاده کرد.