پوست خوار میوه (کراش)

• این عارضه که به آن کراش یا تار عنکبوتی نیز گفته می شود، در سال می تواند دارای سه تا چهار نسل باشد. لاروهای سنین اول در زمانی که هنوز پوسته سخت استخوانی تشکیل نشده، از بخشی از پوست میوه تغذیه کرده و پس از مدتی به میوه های مجاور حمله ور می شوند. میوه های آسیب دیده ابتدا قهوه ای و سپس خشک می شوند. آسیب این حشره همراه با تنیدن تارهایی در اطراف خوشه پسته همراه است و لاروها بین لایه ای از پوست و تارها مستقر می شوند.
• لاروهای سنین بعدی با وجود خندان بودن پسته از پوست میوه تغذیه کرده ولی هیچگاه به مغز آسیب نمی زنند. با اینحال تغذیه آنها از دم خوشه سبب خشکی کامل دانه ها می شود.

• عارضه توسط لاروهای نوعی شب پره به نام پروانه پوست خوار میوه پسته یا (Arimania komaroffi) ایجاد می‌‌شود.
• پروانه بالغ حدود 10 تا 12 میلی‌‌متر و به رنگ قهوه‌‌ای روشن می‌‌باشد. لارو سنین اول معمولاً سبز روشن هستند و لاروهای مسن تر اغلب صورتی همراه با نوارهای طولی زرد رنگ در قسمت پهلویی و پشتی هستند.
• حشرات کامل معمولاً در فروردین ماه یا اوایل اردیبهشت شروع به تخم گذاری می کنند. لاروها همزمان با تغذیه از پوست، شروع به تنیدن تار در اطراف خوشه یا برگ ها می کنند و آنها را به هم می چسبانند که باعث عوارض ثانویه مثل اختلال در فتوسنتز می شوند. لاروها پس از رشد کامل، روی زمین افتاده و در خاک یا بقایای گیاهی تبدیل به شفیره می شوند.

• هرس شاخه‌‌های آلوده برای کاهش جمعیت حشره در نسل بعد توصیه می‌‌شود.
• جمع‌‌آوری میوه‌‌های ریخته در کف باغ در کاهش منبع آلودگی تأثیر زیادی دارد.

روش های غیرشیمیایی:

• زنبورهای پارازیت کننده (Iconella myeloenta)، (Habrobracon telengai) و (Elasmus nudus) به‌صورت گروهی یا انفرادی به لاروهای این حشره حمله می کنند.

• استفاده از تله فرمونی برای به دام انداختن حشرات نر بالغ باعث کنترل حشره خواهد شد. به این منظور 2 یا 3 حشره ماده داخل شیشه‌‌ای که دو طرف آن سوراخ بوده و با توری پوشانده شده قرار داده شود. این حشرات بالای یک تشت آب حاوی چند قطره روغن امولسیون شونده نصب شود. حشرات نر به بوی افراد ماده جذب شده و درون آب می افتند.

روش های شیمیایی:
• از آنجا که استفاده از سموم شیمیایی باعث آلودگی زیست بوم و از بین رفتن موجودات مفید می شود، همیشه بعد از انجام اقدامات پیشگیرانه، رویکرد مبارزه تلفیقی با روش های غیر شیمیایی را در اولیت قرار دهید. در صورت استفاده از روش های شیمیایی، میزان حداقلی و استفاده از تجهیزات کالیبره اکیدا توصیه می شود.

• در صورت نیاز برای اقدامات بعدی، مصرف یکی از انواع زیست کش های زیر به‌صورت چرخشی می تواند موثر باشد که برای جلوگیری از ایجاد مقاومت، باید یکی از آنها را برای یک نسل از حشره استفاده کرد و برای نسل بعدی از مورد دیگری استفاده نمود:

• هگزافلومورون 10% (1 لیتر در هزار) و تیودیکارپ 80% (1/5 لیتر در هزار). در صورت عدم دسترسی به تیودیکارپ می‌‌توان از فوزالون 35% (2 لیتر در هزار). استفاده کرد.