پوسیدگی اسکلروتینیایی ساقه و طوقه

• آلودگی به این قارچ می‌‌تواند کاملاً پنهان باشد زیرا در مناطقی که جمعیت بیمارگر در خاک زیاد باشد، در مراحل اولیه رشد به آن حمله کرده و باعث از بین رفتن کامل گیاهچه می‌‌شود. اما حمله این قارچ به گیاهان بزرگتر باعث مشاهده علائم ضعف و بدشکلی در گیاه می‌‌شود. همچنین ساقه‌‌های آلوده باریکتر از ساقه‌‌های سالم خواهند بود.
• در صورت ادامه و تشدید آلودگی ممکن است گیاه خشک شده و کاملا از بین برود. از آنجاییکه این بیماری در سرمای زمستان شدّت می‌‌یابد ممکن است علائم آن با مرگ گیاه بر اثر سرمازدگی اشتباه گرفته شود. ممکن است قسمتهای مرکزی ساقه زرد مایل به قهوه‌‌ای شود.

• خسارت توسط قارچی به نام (Sclerotinia sclerotiorum) که یک بیمارگر خاکزاد است بروز می کند. شروع حمله قارچ به گیاه معمولاً اواخر پاییز می‌‌باشد. با شروع سرما اسپورهای قارچ که در سطح خاک قرار داشتند جوانه زده و گیاه را مورد حمله قرار می‌‌دهند.

• کشت زود هنگام گیاه باعث می‌‌شود تا مرحله حساس گیاه با جوانه زنی اسپورهای قارچ در سطح خاک همزمان نباشد. این موضوع از مرگ گیاه جلوگیری خواهد کرد.
• باید از کشت ارقام حساس در مناطقی که در گذشته سابقه آلودگی در آنها گزارش شده، اجتناب کرد.
• کشت ارقام مقاوم مناسبترین راه برای کنترل این بیماری شناخته شده است.
• تناوب زراعی با گیاهان غیرمیزبان می‌‌تواند مؤثر باشد. البته باید در انتخاب گیاه برای تناوب دقت کرد. برای مثال هرگز نباید از شبدر قرمز به عنوان گیاه تناوبی با یونجه استفاده شود.

روش های غیرشیمیایی:

• برخی از قارچ های آنتاگونیست مانند ترکودرما و (Coniothyrium minitans) اگر به خاک تلقیح شوند، می توانند مانع از گسترش و فعّالیت این عارضه شوند.

روش های شیمیایی:

• مصرف یکی از انواع سموم زیر به ترتیب اولویت می تواند موثر باشد که باید به‌صورت چرخشی استفاده نمود:

• اکسی‌کلرورمس 35% (2 کیلوگرم در هکتار)، اکسی‌کلرورمس + سیموکسانیل 43/95% (3 کیلوگرم در هکتار).