پوسیدگی اسکلروتینیایی

• علائم روی برگ در ابتدا به صورت لکه های کوچک خاکستری یا آبسوخته می باشد. به مرور زمان و گسترش بیماری لکه ها بزرگتر شده و ممکن است تمام برگ را در برگیرند. علاوه بر این، در شرایط رطوبت بالا و یا وجود لایه ای نازک از آب آزاد روی برگ، اندام های سفید رنگ قارچ نیز ممکن است مشاهده شوند.
• آلودگی از برگ ها به شاخه و سپس ساقه منتقل خواهند شد. شایع ترین علائم این بیماری روی ساقه به صورت لکه های عمودی آبسوخته به وجود می آیند. در صورتی که لکه ها دور تا دور ساقه را بگیرند، قسمت های بالاتر از لکه پژمرده شده و ممکن است ساقه از محل لکه بشکند.
• آلودگی در ابتدای گلدهی بیشترین خسارت اقتصادی را وارد می کند.

• این بیماری توسط نوعی قارچ به نام اسکلروتینیا اسکلروشیاروم ایجاد می شود.
• عامل بیماری به دو صورت جنسی و غیرجنسی گسترش می یابد. در حالت اول آلودگی ها (اسکلروت ها) آزاد می شوند، با باد پخش شده و روی اندام های گیاه قرار می گیرند.
• در حالت دوم اسکلروت های موجود در خاک همانجا جوانه زده و به ریشه و طوقه حمله خواهند کرد. در صورت بارندگی های متوالی اسپورها از روی گیاه شسته شده و از بین می روند.

• حذف بقایای گیاهی و مدفون کردن آنها در خارج از مزرعه.
• برای جلوگیری از گسترش عارضه، تناوب کشت 3 ساله با گیاهان غیر میزبان را اجرا نمایید. برای مثال تناوب با برنج به دلیل غرقاب شدن زمین برای مدتی بسیار مناسب خواهد بود. غرقاب کردن زمین باعث از بین رفتن آلودگی های قدیمی موجود در خاک خواهد شد.
• انتخاب تاریخ کشت مناسب و روش آبیاری مناسب در کنترل بیماری نقش مهمی دارد.
• از محصولات تنظیم کننده رشد (هورمون ها) و استفاده از کود های نیتروژنی بیش از حد اجتناب نمایید.

روش های غیرشیمیایی:

• جنس ها و گونه های مختلفی از قارچ های مفید مانند درچسلرا، جیلوکلادیوم و کلادوسپوریوم قادر به پارازیته کردن بیماری می باشند.

روش های شیمیایی:

• استفاده از از کود-سم فسفیت پتاسیم به میزان 10 لیتر در هکتار به صورت خاکی هر 2 هفته یکبار باعث جلوگیری از ابتلا به این بیماری می شود. این محصول علاوه بر استحکام بافت های گیاهی، موجب ترشّح موادی می شود که گیاه را در برابر بیماری ها مقاوم می کند.

• استفاده از سموم شیمیایی معمولاً در زمان 20 تا 30 درصد گلدهی انجام می شود. مصرف یکی از انواع سموم زیر به ترتیب اولویت می تواند موثر باشد که باید به‌صورت چرخشی استفاده نمود:

• تبوکونازول 25% (1 لیتر در هکتار)،
• سایپروکونازول + کاربندازیم 42% (نیم لیتر در هکتار).