پوسیدگی ریشه آرمیلاریایی (قارچ عسلی ریشه)

• نشانه‌‌های آلودگی روی ریشه و اندام‌‌های هوایی درخت قابل بروز می کند. عامل بیماری، ریشه را مورد حمله قرار داده و باعث ایجاد شبه ریشه‌‌های قهوه‌‌ای و باریک (بند کفشی) می‌‌شود. شبه ریشه‌‌ها در نهایت سطح سیاه رنگ همراه با بافت مرکزی سفید و شفاف خواهند داشت. علائم در بخش هوایی شامل کاهش رشد، کوچکی و زردی برگ‌ها، خشکیدگی سرشاخه‌‌های جوان و در نهایت مرگ سریع گیاه می‌‌باشند.
• لازم به ذکر است که این قارچ به تنهایی قادر به از بین بردن درخت نیست، ولی در صورتیکه گیاه به‌خاطر گموز ضعیف و حسّاس شده باشد، عفونت این قارچ می‌‌تواند مرگ سریع گیاه را در پی داشته باشد. در این حالت برگ‌ها ممکن است دچار سبز خشکی شوند. علاوه بر این در پایان فصل رشد، کلاهک‌‌های عسلی رنگ قارچ به ارتفاع 7 سانتی‌متر یا بیشتر و شعاع 5 تا 15 سانتی‌متر روی زمین یا تنه در پایه درخت تشکیل می‌‌شوند.

• عارضه توسط قارچی به نام (Armillaria mellea) ایجاد می‌‌شود. این قارچ رطوبت دوست بوده و در خاک‌‌هایی که به طور دائم مرطوب باشند، رشد و فعّالیت زیادی دارد. ریشه‌‌های آلوده گیاهان قبلی منبع آلودگی جدید خواهند بود و حتی ممکن است با آب‌‌های جاری از زمین‌‌های مجاور آلودگی وارد باغ شده و خسارت ایجاد کند.

• از پایه های سالم و دارای گواهی سلامت استفاده نمایید.
• هرس مناسب را به منظور اطمینان از تهویه مناسب در دستور کار قرار دهید.
• اضافه کردن قارچ همزیست مایکوریزا به خاک به منظور توسعه سریع ریشه و افزایش مقاومت در برابر بیماری های خاکی.
• سیستم زهکشی باغ را بهبود بخشیده و از تجمع آب در یک محل جلوگیری نمایید.
• در طول فعّالیت باغبانی از آسیب به درختان جلوگیری کنید.
• پس از برداشت، باقیمانده های گیاهی را جمع آوری نمایید و از گیاهان آلوده برای تهیه کود آلی استفاده نکنید.
• حذف درختان آلوده باعث جلوگیری از انتشار و اپیدمی بیماری خواهد شد.
• انتخاب روش و دور آبیاری مناسب مانع از ایجاد تنش رطوبتی و ایجاد شرایط مطلوب برای بیمارگر می‌‌شود.
• جلوگیری از زخم شدن ریشه در هنگام حمل و نقل و کاشت، مانع از نفوذ عامل بیماری به ریشه خواهد شد.

روش های غیرشیمیایی:

• تعداد زیادی از عوامل کنترل زیستی اعم از محصولات ارگانیک یا بیولوژیک برای کاهش اثرات این عارضه به‌کار می روند. محصولاتی حاوی باکتری(Pseudomonas fluorescens)، (Bacillus megatherium) و (Bacillus subtilis)برای کاهش شیوع بیماری و شدّت آن موثر هستند.
• قارچ های مفید مانند تریکودرما (Trichoderma) نیز با نتایج موفقیت آمیز برای کنترل این عارضه مورد استفاده قرار می گیرند.

روش های شیمیایی:
• از آنجا که استفاده از سموم شیمیایی باعث آلودگی زیست بوم و از بین رفتن موجودات مفید می شود، همیشه بعد از انجام اقدامات پیشگیرانه، رویکرد مبارزه تلفیقی با روش های غیر شیمیایی را در اولیت قرار دهید. در صورت استفاده از روش های شیمیایی، میزان حداقلی و استفاده از تجهیزات کالیبره اکیداً توصیه می شود.

• در صورت احتمال بروز بیماری یا در اوایل بیماری، از کود-سم پتاسیم فسفیت به میزان 5 لیتر در هکتار به‌صورت خاکی استفاده نمایید. این محصول علاوه بر استحکام بافت های گیاهی، موجب ترشح موادی می شود که گیاه را در برابر بیماری ها مقاوم می‌کند.

• در صورت نیاز، مصرف یکی از انواع سموم تیوفنات متیل70% یا بنومیل50%* (50 گرم برای درختان جوان و 100 گرم برای درختان بالغ) پای هر درخت می تواند موثر باشد.
• اضافه کردن مس سیستمیک در سیستم آبیاری به طور مؤثری عفونت های قارچی ریشه را کاهش می دهد.
• ممکن است مصرف این سم در کشور شما مجاز نباشد.