پژمردگی باکتریایی

• عفونت ها در اوایل با ظهور لکه های قهوه ای در برگ های لپه ای اولیه ایجاد می شوند. اگر جوانه انتهایی تحت تاثیر قرار گیرد، کل گیاه از بین می رود.
• برگ های جوان حساسیت بیشتری نسبت به برگ های قدیمی دارند. با گذشت زمان، لکه ها با یکدیگر تلفیق شده و به صورت ضایعات قهوه ای تیره، نامنظم یا زاویه دار با اندازه های متفاوت تبدیل می شوند. هاله زرد و سبز رنگی اطراف ضایعات به صورت آبسوخته پدید می آید. مرکز ضایعات به تدریج خشک شده و در نهایت سوراخ می شود. اگر عفونت در مرحله تشكيل غلاف اتفاق بيفتد، ضايعات در غلاف بروز کرده، رنگ آنها را تغییر داده و به آنها ظاهر چروکیده می دهد. با این حال، دانه ها معمولاً نشانه ای از آلودگی نشان نمی دهند.

• این بیماری توسط باکتری (Pseudomonas savastanoi) ایجاد می شود.
• این عارضه یک بیماری بذرزاد است که می تواند در بقایای گیاهان بر جای مانده زمستان گذرانی کند. عفونت های زودرس در نهال ها معمولاً نشانه ای از آلودگی در بذرهاست.
• رطوبت طولانی مدت سطح برگ نیز عامل تشدید بیماری است. آلودگی می تواند از طریق روزنه های طبیعی موجود در برگ به گیاه نفوذ کند. باران و باد نیز به گسترش ثانویه بیماری کمک می کنند. این بیماری در باد شدّت می یابد (باد همراه با باران). همچنین آب و هوای گرم و خشک فعالیت آن را محدود می کند.

• از بذر های سالم و دارای گواهی سلامت استفاده کنید.
• پس از برداشت، باقیمانده های گیاهی را جمع آوری نمایید و از گیاهان آلوده برای تهیه کود آلی استفاده نکنید.
• برای جلوگیری از گسترش عارضه، تناوب کشت 3 ساله با گیاهان غیر میزبان مانند پنبه، گوجه‌فرنگی، کنجد و گیاهان غیر حبوبات را اجرا کنید.
• کود نیتروژنی را در طول فصل به‌صورت قسطی و بر اساس نیاز گیاه مصرف نمایید نه به‌صورت یکجا. همچنین اِعمال کودهای نیتروژنی به شکل اوره را کاهش دهید.
• گیاهان ضعیف یا کم رشد را حذف کنید. آنها مقاومتی در برابر آلودگی از خود نشان نمی دهند.
• در صورت ابتلا به این بیماری، زمین را حداقل یک فصل به‌صورت آیش نگه دارید.

روش های غیرشیمیایی:

• حمام بذور در آب گرم (55 درجه سانتی‌گراد) برای 10 تا 12 دقیقه توصیه می شود. برای بهبود نتایج، بذر را برای 8 ساعت در آب سرد قبل از آب گرم قرار دهید.

• استفاده از محصولات حاوی باکتری های مفید (Streptomyces lydicus) می تواند به کاهش این عارضه کمک کند.

روش های شیمیایی:
• به‌دلیل ماهیت باکتریایی این بیماری، در حال حاضر راهکارهای شیمایی تنها علائم را از بین می برند و درمان قطعی انجام نمی گیرد. با این‌حال استفاده از محصولات تقویتی خاص مانند برخی از اسید آمینه ها و جلبک ها موثر هستند.

• استفاده از کود-سم پتاسیم فسفیت به میزان تقریبی 6 لیتر در هکتار به‌صورت مصرف خاکی یا به میزان 2/5 لیتر در هزار برای اسپری روی نشاها. این محصول علاوه بر استحکام بافت های گیاهی، موجب ترشّح موادی می شود که گیاه را در برابر بیماری ها مقاوم می کند.

• تیمار بذور قبل از کاشت با یکی از انواع سموم زیر برای محافظت در برابر این بیماری موثر است:
• کاربوکسین‌تیرام 75% (20 گرم برای هر 10 کیلوگرم بذر)،
• تیوفنات‌متیل تیرام 80% (30 گرم برای هر 10 کیلوگرم بذر).