کرم خوشه خوار

• اولین نسل لاروها از تک شکوفه ها در اواخر بهار یا اوایل تابستان تغذیه می کنند. سپس هر لارو روی جوانه های گل، تارهای ابریشمی می تند. به این ساختار”گرومرول” گفته می شود که با چشم غیرمسلح قابل دیدن است.
• آثار تغذیه آنها از گل که به عنوان پناهگاه هم از آن استفاده می کنند، به وضوح قابل رویت است. لاروهای نسل 2 در اواسط تابستان ابتدا از حبّه ها تغذیه می کنند، سپس به داخل آن ها نفوذ کرده و آن ها را خالی می کنند، به‌طوری که تنها پوست و دانه باقی می ماند. سومین نسل لاروها در اواخر تابستان بیشترین آسیب را با تغذیه از داخل حبّه های انگور و خوشه ها وارد می کنند و به تدریج باعث خشک شدن درخت می شوند. آنها رشته های ابریشمی در میان حبّه ها ایجاد می کنند تا از افتادن خود جلوگیری کنند.

• خسارت به‌دلیل تغذیه نوعی لارو حشره به نام (Lobesia botrana) ایجاد می شود.
• شفیره، زمستان را در داخل پیله های ابریشمی در زیرپوست درخت، قسمت های خشک شده برگ، در شکاف های خاک یا بقایای انگور سال قبل می گذراند. حشرات بالغ دارای بال هایی با طرح موزاییکی و رنگ پریده با خال های خاکستری، قهوه ای یا سیاه هستند. زمانی که 12 روز دمای هوا حدود 10 درجه سانتی‌گراد باشد، افراد بالغ نسل اول بیرون آمده و شروع به فعالیت می کنند.

• لارو برای نفوذ به داخل جوانه، پوشش جوانه را سوراخ می کند و حتی می تواند با وارد شدن به ساقه اصلی خوشه موجب خشک شدن آن نیز شود. کرم های بزرگتر میوه را با رشته های ابریشمی پوشانده، سپس آن را میخورند یا به داخل آن نفوذ می کنند. این حشرات می توانند 2 تا 4 نسل را در هر سال بسته به شرایط آب و هوایی تابستان تکمیل کنند.

• برای جلوگیری از انتقال عارضه به نقاط دیگر، مقررات قرنطینه را در منطقه خود رعایت نمایید.
• از پایه های سالم و دارای گواهی سلامت استفاده نمایید.
• به‌طور منظم روی محصول برای یافتن علائم بیماری نظارت داشته باشید و فوراً گیاهان آلوده را به‌صورت قرنطينه اي هرس کنید.
• از تله های فرمونی یا نوری برای جذب پروانه ها و نظارت و کنترل بر جمعیت آنها استفاده کنید.
• از حشره کش های وسیع الطیف که اکثر حشرات را غیر انتخابی از بین می‌برند و می توانند حشرات مفید را نیز بکشند، استفاده نکنید.
• تراکم کاشت یا هرس مناسب را به منظور اطمینان از تهویه مناسب در دستور کار قرار دهید.
• علف های خودرو و دیگر گیاهان میزبان در اطراف باغ را کنترل نمایید.
• پس از برداشت، باقیمانده های گیاهی را در عمق زیاد دفن نمایید و از گیاهان آلوده برای تهیه کود آلی استفاده نکنید.

روش های غیرشیمیایی:
• از آنجا که این حشره نسبت به گوگرد حسّاس می‌‌باشد، گوگردپاشی نقش مؤثری در دور کردن آنها دارد. استفاده از گوگرد یا سولفور به اشکال و روش های مختلف برای کنترل آنها کاربرد دارد که بر اساس نیاز و دسترس بودن، می توان یکی از این روش ها را اجرا کرد:
• گوگرد 80% به فرم سوسپانسیون معلق در آب (2 لیتر در هزار).
• گوگرد 95% پالایشگاهی به فرم گرانول یا پودری با قابلیت تر شوندگی (25 کیلوگرم در هزار).
• استفاده از گوگرد فقط در مواقع بحرانی و یکسال در میان باشد. به‌دلیل مضرات بلند مدّت، به هیچ عنوان محلولپاشی دائمی گوگرد نداشته باشید، هر چند موفقیت خوبی در کنترل عارضه داشته باشد. مصرف گوگرد در زمان گلدهی یا روی میوه‌های در حال رسیدن مجاز نیست. همچنین استفاده از گوگرد نباید در دمای زیر 15 درجه و بالای 35 درجه سانتی‌گراد باشد*

• چندین زیست کش بیولوژیک برای کنترل جمعیت این حشره پیشنهاد شده است که شامل تنظیم کننده های طبیعی رشد هورمونی، اسپسنوزین ها و باکتری های باسیلوس (Bacillus thuringiensis) می باشند.
• حشرات پارازیت کننده شامل برخی از گونه های مگس های ته پشمی و چندین نوع از زنبورهای تریکوگراما می توانند بر کنترل جمعیت آنها تاثیر بگذارند.

• استفاده از فرومون جنسی در یک تله دلتا در ارتفاع 1 متری از سطح زمین علاوه بر ردیابی، می تواند از جفتگیری آنها جلوگیری کند. این فرومون حدود 5 هفته دوام دارد و باعث جلب حشرات نر و جلوگیری از جفتگیری با افراد ماده می‌‌شود، در نتیجه جمعیت آنها در نسل بعد را کاهش می‌‌دهد. همچنین استفاده از این تله‌‌ها با ارائه اطلاعات در مورد زمان اوج جمعیت افراد بالغ، در تعیین بهترین زمان برای سمپاشی کاربرد دارند.

روش های شیمیایی:
• از آنجا که استفاده از سموم شیمیایی باعث آلودگی زیست بوم و از بین رفتن موجودات مفید می شود، همیشه بعد از انجام اقدامات پیشگیرانه، رویکرد مبارزه تلفیقی با روش های غیر شیمیایی را در اولیت قرار دهید. در صورت استفاده از روش های شیمیایی، میزان حداقلی و استفاده از تجهیزات کالیبره اکیدا توصیه می شود.

• در صورت نیاز برای اقدامات بعدی، مصرف یکی از انواع زیست کش های زیر به‌صورت چرخشی در مراحل ظهور غنچه، قبل از باز شدن گل‌ها و در زمان آبدار شدن میوه ها می تواند موثر باشد که برای جلوگیری از ایجاد مقاومت، باید یکی از آنها را برای یک نسل از حشره استفاده کرد و برای نسل بعدی از مورد دیگری استفاده نمود:

• اتیون 47% (1/5 لیتر در هزار)،
• اسپینوزاد 24% (250 میلی‌لیتر در هزار)،
• لوفنورون + فنوکسی‌کارب 10/5% (300 میلی‌لیتر در هزار)،
• دیازینون 60% (1/5 لیتر در هزار)،
• آزینفوس‌متیل 20% (1/5 لیتر در هزار)،
• تری‌کلروفن 80% (1/5 کیلوگرم در هزار)،
• فوزالون 35% (1/5 لیتر در هزار).