کرم طوقه‌بُر

• حشرات می‌توانند در تمام مراحل رشدی به گیاه حمله کنند، اما اغلب نهال‌های جوان را ترجیح می‌دهند. در صورتی که تعداد زیادی از کرم‌ها هم‌زمان با ظهور نهال، حمله کنند، آسیب می‌تواند شدیدتر باشد. کرم‌‌های جوان در نزدیکی زمین از گیاهان تغذیه می‌کنند و سوراخ‌های کوچک نامنظم روی برگ‌های تُرد ایجاد می‌کنند.
• همتایان مسن‌تر آن‌ها برای جلوگیری از نور روز در خاک می‌مانند و در شب ظاهر می‌شوند تا از طوقه تغذیه کنند. آنها ساقه‌ها را بریده یا در آن طونل حفر می کنند. کرم‌های شب‌پره می‌توانند در ساقه گیاهان بالغ نیز پنهان شده و در آنجا تجمع یابند.

• آن‌ها شب‌پره‌هایی قوی با بدنی خال‌دار و قهوه‌ای مایل به قرمز و شب پرواز هستند و در طول روز در خاک مخفی می‌شوند. ماده‌ها شبیه به نرها بوده، اما تا حدودی تیره‌تر هستند. آن‌ها تخم‌های سفید مروارید وار (بعدها روشن قهوه‌ای) را به‌صورت جداگانه یا به‌صورت خوشه‌ای روی گیاهان، در زمین مرطوب و یا در خاک می‌گذارند.
• خروج لاروها از تخم به میزان زیادی به درجه حرارت بستگی دارد و می‌تواند بسته به درجه حرارت از 5 تا 25 روز متفاوت باشد. لاروهای جوان دارای رنگ خاکستری روشن و لاروهای مسن‌تر به رنگ قهوه‌ای تیره هستند و خطوط خال‌دار دارند. آن‌ها می‌توانند در یک تونل کوچک زیر سطح خاک خود را به‌صورت “C” شکل جمع کنند.

• کشت زودهنگام برای جلوگیری از افزایش جمعیت خسارتزا.
• کشت آفتابگردان در اطراف مزرعه برای جلب این حشره موثر است.
• علف های خودرو و دیگر گیاهان میزبان در زمین اصلی و اطراف آن را مدیریت نمایید.
• از تله های فرمونی یا نوری برای جذب پروانه ها و نظارت و کنترل بر جمعیت آنها استفاده نمایید.
• پس از برداشت باقیمانده گیاهان را در عمق زیاد دفن کنید یا بسوزانید.
• مزرعه را چند هفته قبل از کاشت شخم بزنید تا آنها در معرض شکارگرها قرار گیرند. جمعیت شکارگرهای طبیعی را از طریق کاهش استفاده از زیست ‌کش‌های شیمیایی تحریک کنید.
• در صورت آلودگی شدید، تناوب کشت 3 ساله را با گیاهان غیر میزبان اجرا نمایید.

روش های غیرشیمیایی:

• حشره‌کش‌های بیولوژیک باکتریایی مانند (Bacillus thuringiensis)، ویروس (Nucleopolyhedrosis) و قارچ (Beauveria bassiana) باعث کنترل مؤثر جمعیت آنها می‌شوند

روش های شیمیایی:

• از آنجا که استفاده از سموم شیمیایی باعث آلودگی زیست بوم و از بین رفتن موجودات مفید می شود، همیشه بعد از انجام اقدامات پیشگیرانه، رویکرد مبارزه تلفیقی با روش های غیر شیمیایی را در اولیت قرار دهید. در صورت استفاده از روش های شیمیایی، میزان حداقلی و استفاده از تجهیزات کالیبره اکیداً توصیه می شود.

• استفاده از حشره‌کش‌های پیش از کاشت می‌توانند کمک کننده باشند، اما توصیه می‌شود فقط در مورد آلودگی های شدید از دیازینون 60% (2 لیتر در هزار) به صورت اسپری استفاده نمایید.