کرم غلاف خوار

• لاروها می توانند از غنچه ها و گل تغذیه کرده ولی ترجیح می دهد از غلاف ها در زمان پر شدن تغذیه کنند. در مواردی که غلاف مورد حمله قرار می گیرد، به تدریج توخالی شده، فضولات مرطوب فراوانی معمولاً در اطراف آنها دیده می شود.
• لاروها می توانند لایه های کم عمق روی سطح پوست غلاف را بجوند، که منجر به تشدید آسیب می شود.
• سوراخ هایی که در بافت گیاهی به دلیل فعالیت این حشره ایجاد می شود، می تواند مورد حمله قارچ ها و باکتری های فرصت طلب قرار بگیرد. در بعضی موارد برگ ها و شاخه ها نیز ممکن است توسط لارو آسیب ببینند.

• خسارت، ناشی از لارو کرم غلاف خوار سویا (Helicoverpa armigera) می باشد، که یک حشره رایج در تعداد زیادی از محصولات است.
• پروانه ها به رنگ قهوهای روشن هستند و روی گل ها یا نزدیک به منابع نور دیده می شوند. دو بال جلویی آنها در حشره ماده زرد است و در نر به رنگ خاکستری تا سبز می باشد و هر دو دارای علائم تیره و مو هستند.
• چرخه زندگی آن ها تحت تأثیر شرایط آب و هوایی و رژیم غذایی قرار دارد. جمعیت این حشره معمولاً در طی رشد میوه، به اوج می‌رسد که منجر به از دست رفتن عملکرد بالا می‌شود. زمستان‌گذرانی این حشرات در عمق 5 سانتی‌متری زمین و به صورت شفیره می باشد.

• از ارقام مقاوم و اصلاح شده طبیعی استفاده نمایید.
• برای جلوگیری از مواجهه با پیک جمعیتی حشره، کاشت زود هنگام داشته باشید.
• از تک محصولی با کاشت گونه های مفید در اطراف مزرعه اجتناب نمایید.
• به طور منظم روی محصول برای یافتن علائم بیماری نظارت داشته باشید و فوراً گیاهان آلوده اولیه را از بین ببرید.
• پس از برداشت، باقیمانده های گیاهی را جمع آوری نمایید و از گیاهان آلوده برای تهیه کود آلی استفاده نکنید.
• مزرعه را بطور عمیق شخم بزنید تا پوره های موجود در خاک برای شکارچیان طبیعی آنها، آشکار شوند.
• از حشره‌کش های وسیع الطیف که اکثر حشرات را غیر انتخابی از بین می‌برند و می توانند حشرات مفید را نیز بکشند، استفاده نکنید.

روش های غیرشیمیایی:
• مدیریت این کرم بر اساس مشاهده تخم ها یا لاروهای کوچک آنها انجام می شود.
• برخی از گونه های حشرات پارازیت کننده از خانواده (Ichneumonidae)، (Braconidae)، (Scelionidae)، (Trichogrammatidae)، (Tachinidae)، (Coleoptera)، (Hymenoptera)، (Hemiptera) و (Neuroptera) می توانند به عنوان روش کنترل زیستی مورد استفاده قرار گیرند.
• اسپری برگی زیست کش های طبیعی مانند باکتری (Bacillus thuringiensis) موثر است.

• کاشت و نگهداری از درختان بلند تاثیر بسیار زیادی در کنترل این حشره دارد. چرا که این درختان محلی برای آشیانه سازی و ازدیاد پرندگان است. حضور پرندگان هم باعث شکار طبیعی حشرات خسارت زا می‌شود، هم فضولات آنها باعث افزایش باروری خاک می گردد.

استفاده از فرومون جنسی در یک تله سطلی در ارتفاع 1 متری از سطح زمین، علاوه بر ردیابی و برآورد بهترین زمان برای سمپاشی، می تواند مانع از جفتگیری آنها و کاهش جمعیت در نسل بعد شود. تله فرومونی حدود 5 هفته دوام دارد.

روش های شیمیایی:
• از آنجا که استفاده از سموم شیمیایی باعث آلودگی زیست بوم و از بین رفتن موجودات مفید می شود، همیشه بعد از انجام اقدامات پیشگیرانه، رویکرد مبارزه تلفیقی با روش های غیر شیمیایی را در اولیت قرار دهید. در صورت استفاده از روش های شیمیایی، میزان حداقلی و استفاده از تجهیزات کالیبره اکیداً توصیه می شود.

• مصرف یکی از انواع زیست کش های زیر به‌صورت چرخشی می تواند موثر باشد که برای جلوگیری از ایجاد مقاومت، باید یکی از آنها را در زمان تشکیل غلاف استفاده نمود:

• تیودیکارب 80% (0/75 کیلوگرم در هکتار)،
• ایندوکساکارب 15% (250 میلی‌لیتر در هکتار)،
• فوزالون 35% (2/5 لیتر در هکتار).