کرم قوزه پنبه

• تخم‌های کرم قوزه‌ی پنبه اغلب در بالای تاج پوشش گیاه یافت می‌شوند. این تخم‌ها به رنگ زرد تا قهوه‌ای هستند و در خوشه‌های اطراف ساختارهای گل و برگ‌های جوان قرار می‌گیرند.
• لاروها می‌توانند از هر گونه بافت گیاهی تغذیه کنند، اما بیشتر به گل‌ها و میوه‌ها حمله می‌کنند. لاروهای جوان، شاخ و برگ را خراشیده و سبب آسیب کمتری می‌شوند. لارو های مسن‌تر در گل یا میوه های جوان سوراخ حفر می‌کنند و باعث کاهش بازارپسندی شدید محصول می‌شوند. قسمتهای خورده شده به‌صورت سوراخ روی میوه و برگ قابل مشاهده هستند.

• رشد عوامل بیماری‌زای ثانویه مثل قارچ ها روی زخم‌های ایجاد شده، باعث پوسیدگی بیشتر بافت‌های آسیب دیده می‌شوند. یک کرم قادر به از بین بردن 2 تا 8 میوه می‌باشد، این حشره یکی از مخرب ترین عارضه های گیاهان گوجه‌فرنگی و فلفل است.

• خسارت، ناشی از کرم (Helicoverpa armigera) می باشد. حشرات بالغ معمولاً قهوه‌ای روشن هستند و حدود 35 میلی‌متر طول دارند. ماده‌ها، تخم‌ها را به‌صورت جداگانه در سطوح بالا و پایین برگ قرار می دهند. رنگ لارو بسته به مرحله بلوغ از سبز تیره تا سبز مایل به قرمز متفاوت است. بدن آن‌ها با خال‌های سیاه کم‌رنگ پوشیده شده و سر آن‌ها تیره است.
• چرخه زندگی آن ها تحت تأثیر شرایط آب و هوایی و رژیم غذایی قرار دارد. جمعیت این حشره معمولاً در طی رشد میوه، به اوج می‌رسد که منجر به از دست رفتن عملکرد بالا می‌شود. زمستان‌گذرانی این حشرات در عمق 5 سانتی‌متری زمین و به صورت شفیره می باشد.

• از ارقام مقاوم و اصلاح شده طبیعی (غیر از دستکاری شده ژنتیکی) استفاده نمایید.
• برای جلوگیری از افزایش جمعیت، کشت زود هنگام انجام دهید.
• از تله های فرمونی یا نوری برای جلب پروانه ها و نظارت و کنترل بر جمعیت آنها استفاده نمایید.
• به طور منظم روی محصول برای یافتن علائم بیماری نظارت داشته باشید و فوراً گیاهان آلوده اولیه را از بین ببرید.

روش های غیرشیمیایی:
• زنبور تریکوگراما انگل تخم این حشره می باشد که می توان به میزان 5 گرم در هکتار در 5 مرحله رهاسازی کرد.

• زیست کش های بیولوژیک حاوی باکتری های باسیلوس (Bacillus thuringiensis) نتایج خوبی در کنترل جمعیت آنها نشان داده اند و بسیار پر کاربرد هستند.
• قرار دادن لانه برای پرندگان، باعث حضور میدانی آنها در مزرعه می‌شود که از آنها تغذیه می کنند.

استفاده از فرومون جنسی در یک تله سطلی در ارتفاع 1 متری از سطح زمین، علاوه بر ردیابی و برآورد بهترین زمان برای سمپاشی، می تواند مانع از جفتگیری آنها و کاهش جمعیت در نسل بعد شود. تله فرومونی حدود 5 هفته دوام دارد.

روش های شیمیایی:
• از آنجا که استفاده از سموم شیمیایی باعث آلودگی زیست بوم و از بین رفتن موجودات مفید می شود، همیشه بعد از انجام اقدامات پیشگیرانه، رویکرد مبارزه تلفیقی با روش های غیر شیمیایی را در اولیت قرار دهید. در صورت استفاده از روش های شیمیایی، میزان حداقلی و استفاده از تجهیزات کالیبره اکیداً توصیه می شود.

• زمانی که 10 تخم یا 5 لارو در هر 100 گیاه در قبل از شکوفه دهی دیده شد، درمان شیمیایی توصیه می شود. از آنجا که لاروها به سرعت به حشره کش ها مقاوم می شوند، مبارزه با تخم ها در اولویت قرار دارد.
• مصرف یکی از انواع زیست کش های زیر به‌صورت چرخشی می تواند موثر باشد که برای جلوگیری از ایجاد مقاومت، باید یکی از آنها را برای یک نسل از حشره استفاده کرد و برای نسل بعدی از مورد دیگری استفاده نمود:

• لوفنورون + امامکتین بنزوات 50% (100 گرم در هکتار)،
• لوفنورون 5% (1/5 لیتر در هزار)،
• پیریدالیل 50% (150 میلی‌لیتر در هکتار)،
• پروفنوفوس 40% (2/5 لیتر در هکتار)،
• ایندوکساکارب 15% (250 سی‌سی در هکتار)،
• تیودیکارب 80% ( 1 کیلوگرم در هکتار)،
• تیاکلوپرید + دلتامترین 11% (1 لیتر در هکتار).
• اسپینوزاد 24% (250 میلی‌لیتر در هکتار) به راحتی این حشرات را کنترل می کند.