• جوانه های مرده و دانه های توخالی پس از کاشت مشاهده می شوند.
• در مراحل بعد، خشک شدن گیاه و پاره شدن ساقه ای که هنوز به ریشه متصل است، دیده می شود.
• بیشتر آسیب ها در اوایل بهار اتفاق می افتد.
• این کِرم در زیر زمین از جوانه ها، دانه ها و ریشه ها تغذیه کرده و باعث مرگ گیاه و یا آسیب به آنها می شود. این آسیب ها یک دروازهی ورود برای سایر عوامل بیماریزای فرصتطلب مانند قارچ ها و باکتری ها ست که علائم را بدتر می کنند.
• نشانه آلودگی به این کرم، جوانه های مرده و دانه های توخالی پس از کاشت می باشد. گیاهان جوان ممکن است خشک شده و علائم تغییر رنگ را نشان دهند. برگ های مرکزی ممکن است از تغذیهی آنها آسیب دیده یا بمیرند، در حالی که برگ های بیرونی سبز باقی می مانند. ساقه ممکن است پاره شود اما هنوز به ریشه متصل است. بیشتر آسیب ها در اوایل بهار اتفاق می افتند.
• گونه های اصلی که معمولاً به گندم حمله می کنند شامل (.Ctenicera spp) و (Agriotes mancus) می باشند.
• بدن آنها بلند و باریک و استوانه ای شکل است و دارای رنگهای سفید، زرد و یا مسی هستند. ماده ها طی تابستان چند صد تخم را در میان خاک قرار می دهند. خاک های سست و شنی به گسترش آنها کمک می کنند، زیرا راحت تر در خاک جابجا می شوند. لارو ها قسمت های زیرزمینی گیاهان و حتی دانه های جوانه زده شده را به مدت 2 سال تا رسیدن به بلوغ می خورند. این عمل منجر به توقف رشد محصول و عملکرد پایین مزرعه می شود.
• علاوه بر گندم، آنها به ذرت، سیبزمینی، هویج و پیاز نیز حمله می کنند. آسیب محصول معمولاً پس از کاشت شناسایی می شود، زمانی که برای اقدامات موثر خیلی دیر است.
• در صورت امکان، از ارقام مقاوم و اصلاح شده طبیعی (غیر از دستکاری شده ژنتیکی) استفاده نمایید.
• مزرعه را به طور مرتب و کامل قبل از کشت کاوش کنید زیرا این اقدام برای مبارزه به موقع با این کرم ضروری است.
• از تله برای به دام انداختن این حشرات استفاده کنید.
• از کاشت سیبزمینی یا دیگر میزبانان در یک زمین مستعد به آلودگی اجتناب کنید.
• دانه ها را در خاک گرم و مرطوب بکارید تا جوانه زني سریع صورت پذیرد.
روش های غیرشیمیایی:
• بعضی از سوسک های دیگر می توانند از این کرم تغذیه کنند. لاروهای مگس خاردار (Therevidae) نیز شکارچیان این کرم هستند.
• برخی از گونه های نماتد نیز از این سوسک ها تغذیه می کنند. همچنین به نظر می رسد که قارچ های (Metarhizium anisopliae) باعث پارازیت کردن و کشتن آنها می شوند.
روش های شیمیایی:
• از آنجا که استفاده از سموم شیمیایی باعث آلودگی زیست بوم و از بین رفتن موجودات مفید می شود، همیشه بعد از انجام اقدامات پیشگیرانه، رویکرد مبارزه تلفیقی با روش های غیر شیمیایی را در اولیت قرار دهید. در صورت استفاده از روش های شیمیایی، میزان حداقلی و استفاده از تجهیزات کالیبره اکیداً توصیه می شود.
• زیست کش های زیر بهصورت چرخشی می تواند موثر باشد که برای جلوگیری از ایجاد مقاومت، باید یکی از آنها را برای یک نسل از حشره استفاده کرد و برای نسل بعدی از مورد دیگری استفاده نمود:
• فوزالون 35% (3 لیتر در هکتار)،
• دیازینون 60% (2/5 لیتر در هکتار)،
• کلرپیروفوس 5% (30 کیلوگرم در هکتار)،
• پروفنوس 40% (2 لیتر در هکتار).
علت:
• گونه های اصلی که معمولاً به گندم حمله می کنند شامل (.Ctenicera spp) و (Agriotes mancus) می باشند.
• بدن آنها بلند و باریک و استوانه ای شکل است و دارای رنگهای سفید، زرد و یا مسی هستند. ماده ها طی تابستان چند صد تخم را در میان خاک قرار می دهند. خاک های سست و شنی به گسترش آنها کمک می کنند، زیرا راحت تر در خاک جابجا می شوند. لارو ها قسمت های زیرزمینی گیاهان و حتی دانه های جوانه زده شده را به مدت 2 سال تا رسیدن به بلوغ می خورند. این عمل منجر به توقف رشد محصول و عملکرد پایین مزرعه می شود.
• علاوه بر گندم، آنها به ذرت، سیبزمینی، هویج و پیاز نیز حمله می کنند. آسیب محصول معمولاً پس از کاشت شناسایی می شود، زمانی که برای اقدامات موثر خیلی دیر است.
پیشگیری:
• در صورت امکان، از ارقام مقاوم و اصلاح شده طبیعی (غیر از دستکاری شده ژنتیکی) استفاده نمایید.
• مزرعه را به طور مرتب و کامل قبل از کشت کاوش کنید زیرا این اقدام برای مبارزه به موقع با این کرم ضروری است.
• از تله برای به دام انداختن این حشرات استفاده کنید.
• از کاشت سیبزمینی یا دیگر میزبانان در یک زمین مستعد به آلودگی اجتناب کنید.
• دانه ها را در خاک گرم و مرطوب بکارید تا جوانه زني سریع صورت پذیرد.
کنترل:
روش های غیرشیمیایی:
• بعضی از سوسک های دیگر می توانند از این کرم تغذیه کنند. لاروهای مگس خاردار (Therevidae) نیز شکارچیان این کرم هستند.
• برخی از گونه های نماتد نیز از این سوسک ها تغذیه می کنند. همچنین به نظر می رسد که قارچ های (Metarhizium anisopliae) باعث پارازیت کردن و کشتن آنها می شوند.
روش های شیمیایی:
• از آنجا که استفاده از سموم شیمیایی باعث آلودگی زیست بوم و از بین رفتن موجودات مفید می شود، همیشه بعد از انجام اقدامات پیشگیرانه، رویکرد مبارزه تلفیقی با روش های غیر شیمیایی را در اولیت قرار دهید. در صورت استفاده از روش های شیمیایی، میزان حداقلی و استفاده از تجهیزات کالیبره اکیداً توصیه می شود.
• زیست کش های زیر بهصورت چرخشی می تواند موثر باشد که برای جلوگیری از ایجاد مقاومت، باید یکی از آنها را برای یک نسل از حشره استفاده کرد و برای نسل بعدی از مورد دیگری استفاده نمود:
• فوزالون 35% (3 لیتر در هکتار)،
• دیازینون 60% (2/5 لیتر در هکتار)،
• کلرپیروفوس 5% (30 کیلوگرم در هکتار)،
• پروفنوس 40% (2 لیتر در هکتار).
بدون دیدگاه